Tja, en dan schrijf je in je vakantie een review die je het liefst in een mooie envelop richting Verweggistan wil sturen. Lyrics Born is absoluut geen slechte MC, integendeel. Maar de producties en refreinen op Everywhere At Once zijn bij tijd en wijle meer pop dan hiphop. En waar de teksten bij hiphop vaak een stempel op de muziek drukken, verwateren ze op Everywhere At Once door een overload aan andere dingen.
Nou hoeft dat natuurlijk geen probleem te zijn als je hiervan houdt. Het album ‘klopt’ wel, vooral in productioneel opzicht. De (gelikte) producties en tenenkrommende refreintjes sluiten mooi op elkaar aan. Helaas zijn ze vaak wel afgezaagd, wat op een gegeven moment op je zenuwen gaat werken. Al bij de tweede track wordt je tureluurs van het don’t change, don’t change en nog eens don’t change. Maar ook het zeikerige refrein van Cakewalk draagt niet bij aan een succesvol album. De refreinen zijn, uitzonderingen daar gelaten, dus geen groot succes.
Wel zijn er weinig rappers die tegenwoordig een album in elkaar zetten met leden van hun eigen live band, hulde daarvoor. De band haalt een arsenaal aan instrumenten uit de kast om ieder nummer van de nodige input te voorzien. Gitaren, keyboards, percussie en blazers: alle ingrediënten zijn aanwezig om er een mooi kunstwerk van te maken. Helaas kan dit alles niet voorkomen dat het veel van het zelfde is.
Toch klinkt het door deze instrumenten na verloop van tijd al wat minder afgezaagd. Het is relevant om te stellen dat sommigen dit album na een paar luisterbeurten toch zullen waarderen. Want ondanks de vele refreintjes vergeet je al gauw dat Lyrics Born een rapper is waarvan de twee voorgaande albums meer hiphop uitademden. Je zou haast vergeten dat Lyrics Born eigenlijk een best interessante MC is. Maar hoe je het ook wendt of keert: dit album van de ene helft van Latyrx die we onder andere kennen van bijdragen op Blackalicious albums kun je eigenlijk niet meer als hiphopalbum beoordelen.
Nou zitten we gelukkig niet (meer) in de krampachtige mindstate dat alles wat ook maar een beetje anders klinkt dan hiphop “hoe het vroegah was”, geen hiphop meer is. Voor hiphop is het belangrijk dat hiphopartiesten júist de grenzen opzoeken of er zelfs een beetje overheen gaan. Dit lukt wel, zij het alleen sporadisch. I Like It, I Love It en Rules Were Meant To Be Broken zijn prima tracks. Toch heten we niet voor niets Hiphop In Je Smoel en voor een (verkapte) vorm van pop surfen we gezellig naar tmf. Next one please.
Tracklist:
01. Intro Tag
02. Don’t Change feat. Myron Glasper & DJ D Sharp
03. Hott 2 Deff feat. Chali Tuna & Joyo Verlarde
04. Differences feat. Joyo Velarde en B’Nai Rebelfront
05. Cakewalk feat. Trackademicks & Baby James
06. Shoe Hoes Anonymous
07. I’m a Phreak
08. I Like It, I Love It
09. The World Is Calling
10. Top Shelf
11. Is It the Skin I’m In? feat. Myron Glasper
12. Homeland Security
13. Do U Buy It?
14. Rules Were Meant to Be Broken Remix
15. Whispers feat. C-Holiday
16. I Can’t Decide (Everywhere at Once) feat. Myron Glasper
17. ReIntro
18. Let Me In, Let Me Out (Remix)