Aanraking met hiphop
“Ik ben geboren in de jaren 80 en opgegroeid in de jaren 90. Bijna automatisch kwam het voor mij neer op hardcore en hiphop. Hardcore was even leuk als klein gabbertje, maar al snel kwam hiphop om de hoek kijken. Ik weet nog goed dat ik van een jongen uit m’n klas Wu-Tang Forever geleend had. Ik was toen 10 jaar oud. Voor die tijd luisterde ik al naar hiphop, vooral naar wat er op de televisie te zien was.
De eerste show die ik bezocht was een No Sweat concert in Ahoy. Ik ging erheen met mijn moeder en mijn oudere zus. No Sweat was een compilatie cd met voornamelijk R&B erop, die regelmatig uitkwam. Op die avond traden onder anderen TQ en Foxy Brown op. Het was er zo rustig dat we vanaf onze staanplaatsen naar voren konden en mochten lopen. Ik was alleen nog zo klein dat ik bijna niks kon zien.
Nu ben ik 25 en ga ik niet meer zo vaak als voorheen. Ik heb mijn beste tijd wel gehad voor m’n gevoel. Het leven is duur, live performances zijn duur. Niet zozeer de kaarten, voornamelijk de bijkomende kosten. Toen ik nog thuis woonde, ging ik heel vaak naar hiphopfeesten. Ik heb nooit moeite gehad met het reizen naar andere steden. Een showtje in Amsterdam, Boogiedown in Breda, Hiphop In Duketown in Den Bosch, Kribbuhshit in Amersfoort, ik was er best vaak bij. Ook albumreleases vond ik vaak het bezoeken waard.
Tegenwoordig ben ik veel bezig met schrijfwerk. Vooral voor muzikale dingen. Ook schrijf ik graag recensies, gedichten et cetera. In de toekomst wil ik graag boeken schrijven. Maar eerst wil ik me focussen op muziek als MC. Ik heb er nu al spijt van dat ik vroeger wat oude demo’s het net op heb geslingerd. Ik streef naar perfectie, eerder breng ik het niet uit. Het kan zomaar nog een jaar duren voordat iets het licht ziet.”
Hoogtepunten & dieptepunten
“Er zijn in Nederland best veel goede live-artiesten. Ik ga ook zeker acts vergeten te noemen: Sticks & Rico, Zwart Licht, Boef en de Gelogeerde Aap, Fresku, Jiggy Djé, Winne, Zo Moeilijk, Kraantje Pappie… Ik ben altijd vrij sterk blijven hangen in het Nederlandstalige. Van Extince (1998) naar acts als Opgezwolle, Duvelduvel, VSOP (1999 t/m 2003). Daarna is het natuurlijk echt heel groot geworden. Ik denk dat ik Jiggy Djé het vaakst heb gezien. Een betere show dan die van hem bestaat er bijna niet. De samenwerking tussen Jiggens, Tellem en Boxcutta is bijna perfect. En als Spacekees erbij is, heb je gegarandeerd lachende gezichten in het publiek. Wat de beste show is weet ik eigenlijk niet. Soms heb je gewoon een bepaalde avond met meerdere acts achter elkaar, dat vind ik vaak wel tof.
Het absolute dieptepunt? Odd Future. Ik heb er voor State Magazine een recensie over geschreven.”
Zalen & aspecten
“Wat de beste zaal is, vind ik moeilijk om te zeggen. Ik vind 013 heel tof omdat het voor hiphopevenementen erg groot is. Maar ook Bitterzoet vind ik een toffe plek, alles heeft zo z’n charmes. Sfeer is afhankelijk van het publiek. Met een zuur publiek kom je niet ver. Ik heb te vaak in zalen gestaan met mensen die geen arm in de lucht wilden steken. Aan de andere kant moet de act het publiek wel warm houden natuurlijk.
Een belangrijke factor bij liveshows vind ik verstaanbaarheid. Mochten er mensen in de zaal staan die een bepaalde track niet kennen, vind ik dat het op z’n minst redelijk verstaanbaar moet zijn. Schreeuw niet, het klinkt voor geen meter als rappers schreeuwen. Geluid is ook hetgeen waarvoor je komt, toch? Ik geef niet heel veel om het visuele gedeelte.
Een ander aspect dat volgens mij belangrijk is, is interactie. Dan krijg je na afloop quotes om je oren als: ‘Yo, zag je dat ook toen hij die ene chick op het podium sleurde, hij gaf haar zo een rotschop terug het publiek in.’ Of wanneer ik Sean Price foutloos twee keer achter elkaar dezelfde gecompliceerde verse hoor spitten, daar word ik ook blij van.
Artiesten uit Nederland weten vaak hoe ze het publiek moeten bespelen. Amerikanen zijn vaak wat gehaast. Ze knallen er een show uit en gaan het liefst weg na 35 minuten. De aanwezigheid bij liveshows zorgt voor interactie tussen fan en artiest. Daardoor kun je als fan meer bewondering voor iemand krijgen. Maar het is ook goed voor het ego van de artiest, een win-win situatie, dus. En je komt als artiest om je verhaal te vertellen. Als dat gelukt is, kun je tevreden zijn.”
Anekdotes
“Als ik met iemand richting Amersfoort ga om naar Kribbuhshit te gaan, gebeurt er altijd iets. Ik herinner me twee momenten op twee verschillende feestjes. Het eerste moment was met een soort van verjaardagspartijtje van Jiggy en consorten. Bij Kribbuhshit heb je vaak een soort van ‘afterchilling’. We konden sowieso pas rond 06:00 de eerste trein pakken, dus we moesten wel tot laat blijven. Aan het einde van de avond liep ik met m’n homie Tim richting de trein. Jiggy en zijn vriendin en Kop (van Kop & Ernst) gingen mee. Toen Kop een ‘wheelie’ wilde doen met zijn fiets viel hij plat op z’n rug. Erg vermakelijk als er wat alcohol in je systeem zit. De andere keer was er een vriend van mij, die iets te veel gedronken had, ruzie aan het maken met Kleine Jay. Nooit leuk, maar achteraf gezien iets om nooit te vergeten. Gelukkig zijn er geen gewonden gevallen.”
Outdoor vs. Indoor
“Moeilijk om te zeggen wat toffer is. Het ligt natuurlijk ook erg aan de weersomstandigheden. Ik heb een keer heerlijk weer gehad tijdens Boogiedown Breda, toen verbrandde ik m’n kale knar. En ik heb ook eens tijdens een show van Heltah Skeltah in de regen gestaan. Dat soort dingen zijn klote. In zalen is het vaak weer te warm en is het soms moeilijk om een rustig plekje op te zoeken. Soms heb je de behoefte om gewoon rustig een show te checken. Een andere keer heb je weer de behoefte om jezelf vol in een pit te storten. Het ligt dus ook erg aan je eigen vibe. De laatste keer dat ik helemaal los ging, was bij de releaseparty van Wij Zijn van Boef en de Gelogeerde Aap in 013, dat is dus al even geleden.”
Merch & muziek
“Ik heb altijd veel merchandise gekocht en dat zal ik ook altijd blijven doen. Ik draag de kleding graag. Niet alleen om het design, ook om de artiesten te supporten. Ik heb ook wat boeken gekocht. Wat ik toffe releases vind, koop ik ook altijd origineel. James Worthy schreef ooit een stuk dat ‘muziek luisteren volgens het boekje’ heet. Het voegt altijd wat toe aan het geheel. De tofste items die ik bezit zijn de albums Puur Kultuur, Aap-O-Theek en DNA. Dat is inderdaad allemaal van Duvel, ja. Het is natuurlijk heel knap dat ze het steeds weer flikken met iets wat er echt heel nice uitziet. Ik heb ook ooit de poster van Jiggy’s Noah’s Ark ingelijst. Die zal daar altijd blijven hangen want ik heb de cd ooit uitgeleend en nooit meer teruggekregen.”
Verlanglijstje
“Wie ik heel graag nog zou willen zien? Earl Sweatshirt. Ik kan er heel kort over zijn; hij is momenteel de beste MC uit de Verenigde Staten. Mijn andere helden uit de VS, RA The Rugged Man en Sean Price, heb ik al gezien. Eigenlijk wil ik ook wel graag Mac Miller een keer live zien, ik vind hem tof. En sinds kort check ik ook veel van Action Bronson, mocht hij nog een keer komen, dan ga ik zeker. Vergeet ik bijna Dope D.O.D. te noemen, die moet ik ook nog echt snel gaan zien.”
