Direct valt op dat de structuur van de cd in grote lijnen hetzelfde is als die van Everyday Life. Alpha en Omega zijn de intro en de outro, en ongeveer een vijfde van de cd bestaat uit skits en interludes. Verder is direct zichtbaar dat er vergelijkbare onderwerpen aangesneden worden. Waar op Everyday Life met Never Be A Crackhead een duidelijke boodschap afgeleverd werd, heeft Realities of Life het nummer Cracklife. Terwijl op Everyday Life de voorlaatste track, Time Crisis, de meest maatschappijkritische track van het album is, is de voorlaatste track van Realities of Life getiteld Bush & Blair. Zonder ook maar één noot gehoord te hebben, lijkt dit een voorbode te zijn van het feit dat Life in herhaling valt.
Tijdens de eerste volledige track wordt echter duidelijk dat er wel degelijk verschil is tussen de hedendaagse Life MC en die van drie jaar geleden. Een meer geëngageerde mindstate gecombineerd met de bekende conceptuele schrijfstijl maken Life bij vlagen schier onoverwinnelijk. De vanzelfsprekende overtuiging die hij in zijn stem legt zorgt ervoor dat de luisteraar hem meteen gelooft, hoe overdreven de metafoor ook is. Tevens heeft Life zijn intonatie dermate onder controle dat hij zowel emotioneel als vrijwel emotieloos weet te spitten. Dat deze twee stijlen vlakbij elkaar liggen bewijst hij op Realities of Life. Terwijl hij op diepzinnige tracks als Hush Now, Domestic Violence, I Stand Alone en I Really Care ontzet en verbolgen klinkt, komt Life op metaforische tracks als Mr. Danger en Rebel Soul juist kil en dreigend over. Met deze vaardigheid compenseert hij overigens zijn stem, die langzaam maar zeker vrij monotoon en vlak kan gaan klinken.
De gretige flow intrigeert nog steeds. Wanneer hij eenmaal op stoom is geraakt is het alsof Life altijd naar een hogere versnelling zoekt. Dit maakt elke track op zichzelf tot een genot voor het oor. Het nadeel van deze versnellende manier van rappen is echter dat het ten koste gaat van de verstaanbaarheid. Hier en daar is te horen dat Life zijn woorden wat slordig uitspreekt, terwijl er op sommige plaatsen zeker twee keer teruggespoeld moet worden om precies te ontcijferen wat er gezegd wordt. Concentratie is geboden als men letterlijk wil bijhouden wat Life te vertellen heeft. Hierbij moet ik overigens wel de kanttekening maken dat Life beter te volgen is als je vaker naar hem luistert.
De producties zijn op deze cd in handen van DJ Nappa (de producer van Phi Life Cypher, red.) en Mr. Thing. Dit album is er het bewijs van dat een cd ook samenhangend kan klinken wanneer het niet door één persoon geproduceerd is. De beats hebben meestal een typische obscure PLC-sound, maar zijn hier en daar ook wat meer richting feelgoodhiphop. Waarschijnlijk zal niet iedereen even vrolijk worden van de omhooggepitchte stemmetjes die hier en daar opduiken. Deze details buiten beschouwing gelaten klinkt de productie over het algemeen erg strak en sluiten de instrumentals goed aan bij de flow en de onderwerpen die Life aansnijdt.
Toch moet gezegd worden dat Life wat flow betreft stagneert. Dit is niet zo zeer negatief, aangezien het plafond dat bereikt is torenhoog ligt en door weinig andere rappers geëvenaard zal worden. Na zes albums van Phi Life Cypher en Life MC zal menigeen echter toe zijn aan wat variatie. Dit ligt echter niet in de lijn der verwachting, aangezien bij Life de jaren onderhand wel beginnen te tellen. Als je nog geen weet hebt van de sound van Phi Life Cypher is dit album een aanrader. Ook de trouwe luisteraars zullen een hoop plezier beleven aan Realities of Life, maar van een koude kermis terugkomen als ze een andere wending verwachten.
Tracklist:
01. Alpha
02. Hush Now ft. Pet
03. Holding You
04. Domestic Violence
05. Cracklife
06. Cold War
07. War And Poverty
08. I Stand Alone
09. Mr. Danger
10. Interlude
11. Come On
12. I Really Care
13. Corrupted Love
14. Rebel Soul
15. PWRS
16. You Know Who
17. What Our Estates Have Become
18. Bush And Blair
19. Omega
Meer info: http://www.zebratraffic.co.uk
