The Last Emperor afkomstig uit Philadelphia ken je wellicht van de ‘Legend Of Bigfoot’. Een bootleg album vol met juweeltjes als ‘Party Crashers’, ‘Caravan’, ‘Animalistics’, ‘Jungle Cats’ en ‘Secret Wars’. Vooral de laatste track zal bij de meeste mensen een belletje doen rinkelen, want als je bekend bent met The Last Emperor dan is ‘Secret Wars’ de track die je kent. Na deze bootleg ging het balletje rollen voor de Emp en zo onstond de collabo ‘C.I.A.’ samen met KRS-One en Zack De La Rocha die op ’Lyricist’s Lounge Vol.1’. Later zou The Last Emperor ook op het vervolg verschijnen met ‘He Lives’. In tussen waren verschillende labels geïnteresseerd in de skills van Emp, dus kwam hij achtervolgens terecht bij Dre’s Aftermath Records, Rawkus en afgelopen zomer Raptivism. Op het laatst genoemde label kwam dan uiteindelijk het debuutalbum ‘Music, Magic, Myth’ uit.
De mensen die in het bezit zijn van het debuutalbum kunnen eigenlijk meteen stoppen met lezen, want met grote verbazing die in teleurstelling verandert concludeer ik dat de tracklist van ‘Music, Magic, Myth’ nagenoeg hetzelfde is als zijn nieuwe album ‘Palace of the Pretender’. Het fijne weet ik er niet van, maar het lijkt er op dat we nu al met een soort re-release hebben te maken. Voor de doorgewinterde Last Emperor fans die toch echt nieuwe shit van hun held willen horen zal dit album een grote teleurstelling zijn. ‘Palace of the Pretender’ brengt dus niks nieuws, maar laat wel de veelzijdigheid zien. De Emp is meer dan een doorsnee MC, want deze man heeft inhoud, punchlines en dropt soms ware poëzie in de vorm van knowledge.
Dat de eerste track ‘Tiger Trail’ heet is niet vreemd aangezien de Emp iets met dieren heeft, want het is niet de eerste keer dat een track in verband staat met dieren. The Last Emperor doet op dit album waar hij goed in is: met doordringende boeiende lyrics neemt hij je mee op een ontdekkingsreis waarop je niet weet wat je tegenkomt. Emp laat je onder andere een traantje wegpinken op het diepzinnige ‘One Life’ waar Too Poetic (Gravediggaz) rapt over zijn ongeneselijke ziekte waar hij in 2002 ook aan zou overlijden. Emp laat ook de verschillende liefdes perikelen passeren en staat stil bij zijn eigen jeugd met ‘Single Mother’. Voor de liefhebbers van de wat energiekere tracks zijn ‘The Incredible Man’, ‘Here We Are’ en ‘Echo Leader’ waar op een originele wijze een toekomstbeeld wordt geschetst de moeite van het checken waard. Bij ‘The Drifter’ en ‘Clear Day’ zou je toch echt zweren dat het zomer is ook al sneeuwt het nu buiten.
Zoals eerder gezegd laat dit album de veelzijdigheid van Emp zien en er zijn ook dan niet veel minpunten te benoemen. Al is het wel heel erg jammer dat het dope concept ‘Secret Wars’ maar liefst twee keer achter elkaar wordt uitgemolken. De originele versie kwam uit 2001 en op ‘Palace of the Pretender’ kan je twee versies checken waarvan ‘Secret Wars part 2’ echt te langdradig en sloom is. Het meest kritische punt zit hem eigenlijk in het feit als je deze nieuwe release vergelijkt met zijn debuut want de verschillen zijn op één hand te tellen en dat is echt heel erg jammer. Als dit zijn debuut zou zijn dan kreeg dit album 3,5 shurikens maar in dit geval valt de score toch wat lager uit. Nogmaals als je zijn debuutalbum ‘Music, Magic, Myth’ niet bezit en niet kent dan zal je erg blij zijn als je deze release aanschaft.
Tracklist:
01. Tiger Trail
02. Karma
03. One Life ft. Poetic & Eschero
04. Meditation
05. Do You Care?
06. Shine
07. The Incredible Man
08. Let’s Ride
09. Hold On
10. Single Mother
11. The Great Pretender
12. Here We Are
13. The Drifter
14. Clear Day ft. Masta Ace & Trugoy
15. Echo Leader
16. Secret Wars
17. Secret Wars II
Meer info: http://www.thelastemp.com
