Vanaf een uurtje of 8 warmt DJ Fonk het publiek op met de nodige feel good hiphop en zonder voorprogramma betreden de twee hoofdrolspelers van deze avond ruim anderhalf uur later het podium. Een overtuigende show volgt met een min of meer chronologisch opgebouwde setlist. Tracks uit de beginperiode, zoals Bralwerk, Bengert en Snotaap, komen al snel voorbij. Het zijn nummers waarmee Kleine Jay en Cartes vanuit hun basis in de Noord-Brabantse hoofdstad ook de rest van Nederland overtuigden tijdens de Grote Prijs edities van 2006 en 2007.
“Bosschenaren worden onderschat, maar geloof mij als die bom klapt, komen we godverdomme hard” – Duidelijke Taal
Ook anno 2011 vullen de twee sterke rappers elkaar on stage nog perfect aan: Kleine Jay als het energieke podiumbeest en Cartes als ingetogener mc met een delivery vol emotie. De sfeer zit er bij de eerste paar tracks al meteen goed in, maar het tweede deel van het eerste uur wordt wat rommelig omdat vooral (de zieke) Cartes niet alle oude teksten meer paraat heeft. Samen vullen ze echter de hiaten creatief in zodat het niet storend wordt en het tempo hoog blijft. De bekendste track Hoppa luiden beide rappers in met de mededeling dat ze eigenlijk helemaal klaar zijn met dat nummer (Cartes: “Ik vind er echt geen kut meer aan.”). Begrijpelijk, maar dergelijke opmerkingen komt de doorgaans zo uitbundige sfeer tijdens dit verplichte nummertje niet ten goede.
Logischerwijs kunnen Jay en Cartes meer van zichzelf kwijt in het uitvoeren van recentere tracks. Na een voor hiphopshows zeldzame pauze van ongeveer twintig minuten, staat tijdens het tweede uur de vorig jaar verschenen dubbel-cd & centraal. Vooral Cartes lijkt nóg een stuk gemotiveerder na de onderbreking. Zijn persoonlijke tracks De Volgende Stap, Allemaal Nick en Wat Als zorgen voor enkele kippenvelmomenten. Ook Kleine Jay’s nummers Superrapper, Alles Heeft Een Rede en Liefde (Of Zoiets) komen goed uit de verf. Al deze uit volle borst meegerapte tracks tonen de muzikale, tekstuele en persoonlijke groei van de Brabanders door de jaren heen.
Hoewel Cartes het tijdens Wat Als even te kwaad krijgt en er aan het eind een mooie 15 seconden stilte wordt ingelast om pure energie te voelen, is deze laatste avond ook vooral een gezellig feestje. Stagedivende fans, een springende chaos op het podium tijdens het afsluitende Vuur en de nodige ‘zachte g humor’. De twee vaste producers Alecto en Radjie, met wie het Souled Out Music label is opgezet, krijgen geheel terecht hun bedankmoment on stage. Na de nogmaals knallend uitgevoerde banger Vuur verdwijnen zij net als Kleine Jay, Cartes en hun DJ Ruud al crowdsurfend naar achteren.
“Tijd voor verandering, tijd dat ik het een plaats geef. Het is tijd voor de volgende stap” – De Volgende Stap
De muziek van ruim vijf jaar Cartes en Kleine Jay passeerde vanavond nog eenmaal de revue en met een toffe twee uur durende show is de periode in stijl afgesloten. Jammer dat een dergelijk goed matchend duo er mee stopt, maar met het vorig jaar verschenen dubbelalbum als laatste release en deze avond in W2 als laatste optreden, nemen Kleine Jay en Cartes op een gepaste manier afscheid.
