“Gebakken lucht op beats, ja dat verkoop je / Je bent van een laag niveautje, doe niet uit de hoogte!”, rapt Kaascouse op de tweede track van zijn album Sorry Voor De Excuses. Hij wendt zich op het album tot famous guys die vergeten zijn waar ze vandaankomen, mensen die hem in zijn rug hebben gestoken en journalisten die generaliseren. Het belangrijkste eraan: hij geeft het allemaal een plek zodra de woorden zijn mond hebben verlaten.
Het is alweer tien jaar geleden dat Kaascouse meedeed aan The Next MC, het programma waarin BNN zocht naar het grootste raptalent van Nederland. Hij stond toen al bekend als mc met een gevatte bars, waarmee hij opkwam in rapbattle-competitie Punchoutbattles. Met een eigen stijl vol spitsvondigheden, een eigenaardige flow en gedurfde bars (over een overwinningslapdance van presentatrice Geraldine Kemper in de backstage) schreef hij de titel op zijn naam.
Die is ondertussen sterk ontwikkeld. De afgelopen jaren bleef hij namelijk gestaag muziek uitbrengen en leerde hij zowel zichzelf, de mensheid als de muziekindustrie steeds beter kennen. Negatief gedrag riep vaak emoties bij hem op, maar op Sorry Voor De Excuses weet hij die ergens te parkeren. Hij gaat dóór zonder kruimels te gooien zodat hij er na de release ervan niet meer aan terug hoeft te denken. “Daarnaast wil ik de mensen bedanken die me gesteund hebben zonder dat ze het wisten”, plaatste hij op Instagram toen de plaat verscheen. “Zelfs ergens de klootzakken voor alle inspiratie die jullie me gegeven hebben.”
En die klootzakken, die kwam hij een hoop tegen het afgelopen decennium. Verraders, leugenaars, rappers met sterallures, mc’s die alles wegtekenden bij labels, hongerige labelbazen en generaliserende mensen. In het nummer Identiteit rekent hij in een springere flow af met iedereen die alle Marokkanen over een kam scheert: “Scoor ik voor Oranje, heeft een Nederlander dat gedaan / maar Opsporing Verzocht? Dan ben ik standaard weer een Marokkaan.” Hij pleit voor liefde en respect, dat volgens hem twee kanten op dient te gaan.
Maar hey, hij legt de schuld niet enkel bij anderen. Kaascouse blikt namelijk ook terug op de tijd dat hij zelf nog een “naïeve sukkel” was. Pure reminscing in de finaletrack Toen, wanneer hij rondrijdt door zijn oude wijk, die langzaam verandert in een nieuwbouwwijk. De luisteraar mag plaatsnemen op de bijrijderstoel. Én meekijken uit het raam, als hij herinneringen ophaalt en concludeert: “Je mag alles slopen, maar de liefde voor m’n wijk zit in m’n hart en dat verdwijnt niet!”
Muzikaal en qua featurings gaat SVDE erg breed. Een glansrol is in de finale weggelegd voor Eddy Ra, die een zeldzame featuring doet en eveneens de veranderingen in zijn wijk benoemt. Rocks krijgt naast Kaascouse ruimte op de gospelrap-tune Forever. Axel Brode en Logisch zijn te horen op een trapbeat (inclusief plotse beatwissel uit het Astroworld-tijdperk) die zo uit het zuiden van de VS lijkt weggelopen. Meteen daarna klinkt er jazzy boombap in de titeltrack, en zodra die afgelopen is kickt er een funky housebeat in die uit het oeuvre van Anderson .Paak of Kaytranada thuis zou kunnen horen.
Ondanks de snel opvolgende stijlwisselingen voelt niets vreemd. Kaascouse is al sinds zijn eigenwijze battle-periode niet in een hokje te stoppen. Op Sorry Voor De Excuses maakt hij iedere beat zijn thuis met teksten waar de persoonlijkheid van af straalt.
Stream:
