Jungle Brothers zou een volle zaal moeten betekenen of toch niet? Anyway de show die volgde was geweldig, lees je mee?
De Jungle Brothers zijn de ietwat minder bekende (lees: commercieel minder succesvolle) leden van de voormalige Native Tongues-posse (bestaande uit de bekendste leden De La Soul en A Tribe Called Quest, en nog een aantal minder bekende maar eveneens geweldige acts als Black Sheep en Leaders Of The New School), het collectief dat eind jaren 80 de hiphop-scene drastisch veranderde met een frisse, meer positieve en minder macho versie van hiphop. De eerste twee platen van de “JB’s”, Straight Out The Jungle en Done By The Forces Of Nature (een van de eerste platen waarop jazz en hiphop prachtig werden vermengd), worden beschouwd als absolute hiphop-klassiekers en voor mij was het dan ook een geweldige ervaring om deze groep eindelijk een keer live te kunnen zien. In Engeland hebben de Brothers met Black Sheep getourd dus bestond er mijnerzijds hoop dat ze Nederland ook zouden aandoen met Dres en Mista Lawnge, maar dit bleek niet het geval te zijn.
Niet getreurd, want de JB’s hebben een werkelijk perfecte show neergezet. Ze begonnen met JB’s comin through een eersteklas banger, zoals dat tegenwoordig wordt genoemd, met een loodzware Sly Stone-breakbeat en soepele flows. De eerste drie kwartier van de show bestond uit klassiekers van Straight… en Done… als Beads On My String, Straight Out The Jungle en Jimbrowski (de single waar het allemaal ooit mee begon), daarna volgde materiaal van latere albums als Raw Deluxe (Brain, How you want it, we got it). De toegift bestond uit materiaal van eind jaren ‘90 en de Jungle Brothers zijn in deze periode in Engeland met Drum & Bass, Big Beat en House in aanraking gekomen. Het materiaal uit deze periode is dan ook van duidelijk mindere kwaliteit. Hun oude nummer _Girl I’ll house you_ werd door menigeen altijd beschouwd als een grapje maar later bleek dat de JB’s dus echt de combinatie Hiphop en House ambieerden, hetgeen op zijn zachtst gezegd niet zulke beste muziek opleverde. Ik vraag me af wat hun collega’s De La Soul hier van vinden, aangezien zij ooit het genre hiphouse genadeloos hebben afgekraakt met Kicked Out The House.
Maar afgezien van dit minpuntje was er werkelijk niets aan te merken op de show van de JB’s. Naar mijn mening zijn de beste hiphopshows die van artiesten die zelf jong waren ten tijde van de old school (pakweg 1976 tot 1986), en met de showelementen uit deze tijd maar een geavanceerde flow zelf het podium op gingen ca. eind jaren ‘80. De old school elementen zoals back and forth routines, beatboxes, het publiek bij de show betrekken en een vloeiende, vlekkeloze en afwisselende show, gekoppeld aan de “Golden Era” (1987 tot 1993) rhyme-style maakten het optreden van de Jungle Brothers tot een feest voor iedereen die er was. Of je de nummers nu uit je hoofd mee rapte of voor het eerst hoorde maakte niet uit, de JB’s zorgden ervoor dat iedereen hun muziek en show voelde. Echte showmannen dus, die aantoonden dat ze jaren na hun gloriedagen nog steeds podia in vuur en vlam kunnen zetten.
Fixtures:
Hoogtepunt: De hele show minus toegift, moet ik toch kiezen: JB’s comin’ through
Dieptepunt: De toegift, waarin de hiphop ver te zoeken was.
Bier: 1,60
Wc: Gratis
Garderobe: Zou het niet weten, niets opgehangen
Fotograferen: Ja
Geluid: Prima
Bezoekers: Rond de 250
Damage: 16 euro
Cijfer: 9
