Daar moet in 2013 verandering in komen, want dit jaar gaat het meerdere malen uitgestelde album Born To Lose, Build To Win dan toch eindelijk uitkomen. In de aanloop daar naar toe is op 14 januari de mixtape God Will’n uitgekomen, met een indrukwekkende gastenlijst. Naast Diplomats collega Jim Jones en vriend Lil Wayne maken ook Jadakiss, Rick Ross, Meek Mill, Fabolous, Yo Gotti, Wiz Khalifa, Lloyd Banks, Future, Jeremih, Lil Durk, Wale, Lil Reese en Bounce hun opwachting. Toch is het de gastheer zelf die het grootste stempel op de mixtape weet te drukken met zijn krachtige stem en simpele, maar effectieve flow. Uitzondering is de eerste single Soft dat meer aanvoelt als een MMG-track waar Juelz een 16 op meedoet, maar hij houdt zich goed staande met typische Juelz Santana punchlines zoals:

Still ducking the popo, I make her come back like a yo-yo
I’m like Ice-T with that white girl, still gettin money off Coco

Op My Will krijgen we een heel andere kant van Juelz te horen. Een oprechte kant die hij zelden laat horen op zijn tracks, maar door zijn directe manier van vertellen komt het toch over als een logisch gevolg op de eerste paar nummers. My Will is een hoogtepunt van de tape en de rapper vertoont met de eerste twee zinnen een sterk staaltje zelfkennis:

I hope my sons learn to be not like me
If I died tonight, I hope my daughter never meet a nigga like me

Deze toon zet hij later door in What I Want waarin de gevaren van Harlem en zijn eigen paranoia centraal staan. Op het sterke refrein rapt hij:

I think the feds is bugging my phone, I won’t be talking to niggas that long
I think my girl got a bug on my phone, I won’t be talking to bitches that long

Tekstueel zit het dus wel goed op God Will’n, zeker als lyricale beesten zoals Jadakiss, Lloyd Banks en Fabolous nog een coupletje meedoen. Helaas is zijn beatkeuze niet zo goed als z’n keuze in featurings. Tien jaar geleden waren de beats van Dipset vrijwel altijd on point, anno 2013 lijkt de inmiddels 30 jaar oude Juelz Santana toch wat moeite te krijgen met de tijdgeest. Door zijn natuurlijke flow weet hij zich op elke beat wel te redden, maar op het trapmusic-achtige Clickin komt hij toch minder goed uit de verf dan hij op een wat meer sample-georiënteerde beat zou doen. Beats als Nobody’s Safe en Bodies klinken afgeraffeld, met hetzelfde kick, snare en hi-hat patroon als ongeveer elke beat van Chief Keef, Lil Wayne en Rick Ross, maar dan niet eens goed uitgewerkt. Opener Sho Nuff heeft nog wel een degelijke beat, helaas zit er in de loop een geluidje dat zich in het midden houdt tussen een distortion en een glitch. Dit stoort zo erg dat je het nummer eigenlijk meteen wegklikt.

Gelukkig zijn de problemen met de beats overduidelijk mixtape problemen, op een album zullen dit soort beats waarschijnlijk gladgestreken worden door een audio-engineer of worden afgekeurd door de producer. En dat geeft hoop voor het aankomende album (waar deze mixtape dan ook een opwarmertje voor is). Als hij de gretigheid die hij op God Will’n ten gehore brengt weet vast te houden en misschien nog een aantal collega’s uitnodigt, komt het met dat album wel goed. Eentje om naar uit te kijken.

Tracklist:

01. Sho Nuff
02. Nobody Safe
03. Bad Guy ft. Jadakiss
04. Soft ft. Rick Ross, Meek Mill & Fabolous
05. Black Out ft. Lil Wayne
06. My Will
07. Clickin
08. Everything Is Good ft. Wiz Khalifa
09. Wanne Be Me
10. Turn It Up ft. Lloyd Banks
11. Nobody Knows ft. Future
12. Blog That
13. Nothing To Me Ft. Jeremih
14. Both Sides ft. Lil Durk & Jim Jones
15. What I Want
16. Awesome ft. Wale
17. Bodies ft. Lil Reese
18. Shoot ’em Up ft. Bounce