Je zoekt gruizige drumloops, krakende samples en gegromde raps? Zoek niet verder, want met Mass Murda Music doet Jinnahcide een gooi naar de titel ‘meest grimey album van 2025’ . En iedereen die niet in dat straatje valt moet oppassen: “I’ma roast any of these clowns rotisserie style.”
En precies die duistere sfeer die die bar uit Unbearable neerzet, blijft de hele luisterbeurt om je heen gesluierd. De producties zorgen voor een lugubere ondertoon, en daar weet Jinnahcide – voorheen bekend als J Spine en Justice The Backbone – wel raad mee. De ongeremde en felle energie waarmee hij achter de mic plaatsneemt is hoorbaar in iedere lettergreep, maar sneeuwen niet zijn uitgebreide woordenschat en rapvaardigheid onder.
Zo is Karlton Hines een 1:10 durende demonstratie van syllables en flow, waarbij hij een hele verse lang dezelfde rijmklank aanhoudt. Zijn diepe en rauwe stemgeluid zuigt je via de cadans en de wordplay naar de inhoud: “You know the drill, my soldiers still approvin’ and manoeuverin’ / Refugatives, I shoot the gun and blow like the Vesuvius…”
En als het project toch al een stevig Amerikaans underground-gevoel oplevert, kun je ook shoppen voor internationale featurings. Niet de minste legendes treden aan: Masta Ace en Wordsworth zijn te zijn te horen in de finaletrack en het epicentrum van Mass Murda Music is een possecut waarop verschillende voordrachten en stemgeluiden samensmelten. Nadat hij gedetailleerd en gewelddadig een vocale loop op de slaap van de luisteraar zet in The Punisher, wordt de microfoon doorgegeven aan ANKLEJOHN, Planet Asia en Al.Divino. Laatstgenoemde levert ook een beat op de plaat – die van het eerder genoemde Karlton Hines.
Jinnahcide bewijst dat tracks kunnen rijpen en een langer leven beschonken zijn dan een single-release. Wie Jesse Owens bij de intrede van de pandemie niet had gecatched, krijgt op Mass Murda Music een nieuwe kans – en ook na vijf jaar is de gesyncopeerde beat een lust voor het oor. Bruut en compromisloos slaat hij zich vanaf die introtrack door het geconcentreerde album. Alleen Remain Strong breekt met het voornamelijke donkere geluid – Masta Ace en Wordsworth krijgen een optimistischere fundering voorgeschoteld. De finale had music- en topicwise niet misstaan op de klassieker die A Long Hot Summer heet.
Rotterdam was altijd een hardcore hiphopstad, met Engelstalige vaandeldragers als U-Niq en E-Life. Dat van die rauwheid in de stad weinig verloren is gegaan, bewijst Jinnahcide in ongeveer 25 minuten. Dwars door snoeiharde drums en spooky sounds wordt bewogen naar een zonnige finale. Mass Murda Music is een product van Rotterdam om trots op te zijn. Maar hopelijk horen de rest van Europa en de USA het ook zo snel mogelijk.
Stream / koop de release hieronder via Bandcamp:
