Jeru the Damaja kwam voor 2 exclusieve shows naar Nederland. Wij gingen naar het Patronaat in Haarlem om te checken of Jeru daar een ille show kon neerzetten.
Om 22:00 precies gingen dan eindelijk de deuren open van het Patronaat in Haarlem, op een nieuwe locatie wel te verstaan. Het had iets weg van een groot buurthuis wat omgebouwd was tot een concertzaal. De zaal was redelijk groot en dat was ook wel nodig, want de zaal werd steeds voller en voller en was uiteindelijk compleet gevuld.
Ondertussen draaiden DJ’s SP en Love Supreme lekkere platen. Om een uurtje of elf begon het voorprogramma, oftewel Shogun samen met een back-up MC. Hij kwam op met z’n ‘portable keyboard’ om z’n nek om het zo maar te noemen (Shogun is de toetsenist van Pete Philly en de Trackaddicts). Het was een redelijk goede show alleen een beetje teveel onderbrekingen, maar dat lag ook een beetje aan de techniek (de MD deed z’n werk slecht). Hij liet zijn kwaliteiten ook nog even op het keyboard los en die shit klonk erg funky. Na ruim een half uur was het weer de beurt aan de DJ’s.
Om 00.15 was het dan eindelijk zover. Tijd voor de ‘Dirty Rotten Scroundel’. Het publiek was erg hyped en Jeru kwam gelijk met D.Original. Een beter begin kan je niet wensen. Het publiek ging lekker los en op het geluid was niks op aan te merken, de beats en vocals klonken lekker hard in de oren. Jeru had geen back-up MC nodig zoals hij zelf uitlegde, immers: ‘He controls the mic like Fidel Castro!’ Dus vergezeld door zijn DJ liet hij dit ook 100% blijken.
En nou we toch met percentages bezig zijn, zo kon je de show van Jeru ook het best kort omschrijven. Je neemt 90% The Sun Rises In The East, 80% Wrath Of The Math en 30% Heroz 4 Hire + Divine Design en je hebt 200% Jeru The Damaja. Ook al straalde hij niet super veel energie uit, de oude klassiekers wisten de energie van het publiek wel in stand te houden. Come Clean, You Can’t Stop The Prophet, Da Bichez, Ain’t The Devil Happy, Black Cowboys, One Day en Ya Playin’ Yaself om maar willekeurig wat te noemen. Afgewisseld met een behoorlijke portie freestyles wist hij het publiek aardig te blijven boeien.
Hij hield alles in de gaten. Een klein opstootje: en jahoor! Jeru kwam het publiek in lopen om de boel te sussen. Mede dankzij de dosis humor die hij bezat heerste er een relaxte sfeer en was het gelul tussendoor niet saai en langdradig. En de mensen die niet wilden luisteren en met andere dingen bezig waren kregen er van langs van Jeru en het publiek: ‘Shut the fuck up!’
Na ongeveer een uur kwam de show helaas ten einde. Hij deed nog wat freestyles en bedankte het publiek, door vervolgens niet rechtstreeks naar de kleedkamer te vertrekken, maar vanaf het podium de zaal in te lopen om te chillen op de party samen met het publiek en t-shirts te verkopen.
Conclusie: Jeru’s spontaniteit en charisma, de tracklist, noem het maar op, het maakte de show helemaal compleet. En daarmee is alles gezegd.
Fixtures:
Hoogtepunt: Alle oude tracks die Jeru deed
Dieptepunt: de late tijd van het beginnen van de show (i.v.m. laatste trein)
Bier: 1.80 euro
Wc: gratis
Garderobe: 0.75 euro
Fotograferen: ja
Geluid: goed
Bezoekers: circa 400
Damage: 11,50 euro
Cijfer: 8,5
