Jaylib

Madlib, Jay Dee, Peanut Butter Wolf, Medaphoar en DJ Lovesupreme dit moest toch een dikke avond worden of niet? Damn wat een dope line up!

Zondagavond was het dan zover. Jaylib zou het podium betreden van Melkweg samen met Medaphoar en Peanut Butter Wolf. Het was al duidelijk dat Jay Dee niet mee zou komen, dus het was Madlib solo. Op het laatste moment werd Medaphoar ook van het lijstje geschrapt.Toch was het wel de moeite waard om Madlib (één van de meeste productieve mannen in de hiphop van dit moment) samen met Peanut Butter Wolf (de oprichter van het toonaangevende underground westcoast label Stones Throw gevestigd in Los Angeles)een keer live te gaan checken.

Na een goede DJ-set van DJ Lovesupreme werd het tijd voor Peanut Butter Wolf achter de draaitafels. Deze avond was hij koning van de 7". Het was elke keer weer een verrassing wat hij nu weer op 7" vinyl tevoorschijn haalde. Van Mc Lyte, Audio Two en James Brown tot The Meters en Kraftwerk: noem het maar op. Erg dope afwisseling van funk, disco, soul en hiphop. Dit ging ongeveer een klein uur zo door en bouwde de spanning op voor wat Madlib allemaal zou gaan uitvreten. Met name ook omdat er een drumstel klaar stond op het podium.

Na het roken van een jointje vooraan in het publiek vond hij het zelf ook maar is tijd om op het podium te komen. Hij introduceerde zich achter het drumstel. Het resultaat was een aardige drumsessie op de platen van Peanut Butter Wolf en daarna ook solo. Madlib toonde maar weer eens dat hij een veelzijdig man is. Na de drumsessie brabbelde hij wat onverstaanbare dingen en je kan wel stellen dat hij flink stoned was. Het begon met een stuk of vier Jaylib tracks waaronder The Red en Strip Club. Hij was erg slecht te verstaan, maar dat werd een aantal minuten later weer verholpen. Hoe dan ook, de performance was typisch Madlib, zoals je hem ook op plaat kent. Jammer genoeg werd dit op een gegeven moment live een beetje eentonig. Na Quasimoto’s MHB’s nog gedaan te hebben werd het weer tijd voor het drumstel. Hij wilde even pauze nemen: wat roken en drinken. Deze pauze kende echter geen einde voor het publiek. Peanut Butter Wolf deed zijn ding weer achter de draaitafels met een dope reggae set terwijl Madlib begeleide op de drums. Allemaal leuk en aardig, maar ik denk dat er weinig mensen 20 euro neer hebben gelegd om Madlib een hele show te zien drummen. Er waren voor een zondagavond erg veel mensen op af gekomen, moet ik daar nog even bij zeggen.

Op een gegeven moment werd het toch weer tijd. Madlib kroop weer achter de mic. Maar deze climax ontaardde in een anticlimax of beter gezegd een teleurstelling. De instrumental was nog niet afgelopen en hij verdween en wenste iedereen een fijne avond. Peanut Butter Wolf verontschuldigde zich en gaf de tijd de schuld, want ze moesten om 12 uur stoppen. Dit is natuurlijk geen excuus zo’n magere show af te leveren. Peanut Butter Wolf deed z’n werk goed, maar Madlib was echt te stoned om een volwaardige set tot ons gehoor te brengen.

Het is voor Madlib beter om zich volledig toe te leggen op het productiewerk, want live als MC stelde het niet veel voor. Mr. Helium himself was een grote teleurstelling. Het is jammer om het te zeggen.

Fixtures:
Hoogtepunt: Peanut Butter Wolf
Dieptepunt: Madlib
Bier: 2.00 Euro
Wc: gratis
Garderobe: 1 Euro
Fotograferen: yep
Geluid: Matig
Bezoekers: rond de 400
Damage: 17.50 excl. lidmaatschap
Cijfer: 5.5

Geplaatst door bowie op 8 december 2003