Dat J-Live een zeer begenadigd MC is weten Hiphop-kenners al langer dan vandaag. J (echte naam: Jean Jacques Cadet) is een echte MC’s MC; woordspelingen en timing-nuances te over bij deze MC. Ik kan het niet laten om één van mijn favoriete MC-tekstfragmenten ooit te citeren, uit J’s “Braggin’ Writes”:
“I display my credentials over instrumentals/ and my potential increases at a rate that’s exponential/ It’s detrimental fucking with my thesis/ The penetration’s exact like amnioscenthesis/ I rip your shit to pieces after draining out your fluid/ My vocab is fluent, yours is evident of being truant” Hiphop poëzie? Soms zeker wel!
Na zijn debuutalbum “The Best Part” met o.a. productie van DJ Premier en het prima tweede album “All Of The Above,” is nu album nummer 3, “The Hear After” daar.
Het album begint goed met een intro waarop de Jazzfunkhiphopband Soulive laat horen waarom ze zo ill zijn. J-Live voelt zich hoorbaar op zijn gemak over deze live-instrumentatie (net als bij “A Charmed Life” op Jazzy Jeff’s verzamelaar, waarop hij over pure jazz rapte). “Aaaw Yeah” is een fijne funky openingstrack met een reggae kadans. “I’m a purveyor of fine rhymes and a slayer of swine minds.” is slechts één van de vele geweldige lines op dit nummer. “Fire Water” is een donkere track, geproduceerd door Hezekiah waarop J zijn flow met vuurwater vergelijkt, terwijl hij de staccato baslijn met zijn flow volgt. In interviews laat de MC zich er altijd op voorstaan dat hij origineel is en dat is ook zeker het geval, maar in zijn pogingen om origineel te zijn slaat hij soms de plank ook weleens mis. Zo is “Whoever” een slappe track met cowbell (!) waarop de man nog steeds flow-technisch zijn mannetje wel staat, maar aantoont van productie toch wat minder kaas gegeten te hebben. Het tevens door J-Live zelf geproduceerde “The Sidewalks” en “Listening” zijn tekstueel wederom sterk, en de muziek is redelijk, maar de drumsound is erg lelijk. Misschien is dat voor sommigen een detail waar ze overheen kunnen zien, maar ik stoor me er teveel aan om het nummer nog te kunnen waarderen. "Brooklyn Public is helemaal foeilelijk geproduceerd door Jean Jacques. “Weather The Storm” (mooie titel) gaat over het doorstaan van de storm des levens. Lyrically slaat de MC in dit nummer de spijker op zijn kop " From Afghan to Irak, what’s next, Iran?/ It’s like playing cowboy on the next man’s land" Na de eerdere aanklacht tegen 9-11, “Satisfied” maakt J wederom een goed politiek statement.
Met “The Hear After” heeft J-Live tekstueel gezien een goed album afgeleverd, maar lijkt zijn beslissing om het leeuwendeel van de tracks zelf te produceren niet zo’n gelukkige geweest. Alles aan de MC en wat hij uitstraalt is smaakvol, maar op de één of andere manier zijn de beats die hij zelf maakt over het algemeen nogal inspiratieloos en qua drumprogrammering erg slap. Snares die niet aankomen, kicks met net niet genoeg stootkracht. Hij moet zijn MPC nog maar eens beter bestuderen lijkt het. Maar om toch positief te eindigen over deze superMC: lyrically zijn er weinig beteren op deze aardbol te vinden en hij heeft alles wat een MC moet hebben: flow, dope stem, perfecte timing, inhoud, charisma. Volgende keer wat meer productie van buitenaf en J-Live móet een classic kunnen afleveren.
Meer info: http://j-livemusic.com
Tracklist:
01. Here (feat. Soulive)
02. Aaaw Yeah
03. Fire Water
04. Do My Thing
05. Whoever
06. The Sidewalks
07. Audio Visual
08. Brooklyn Public Part 1
09. Listening (feat. Kola Rock)
10. Harder
11. Coming Home (feat. Dwele)
12. Weather The Storm
13. After