J. Cole – 2014 Forest Hills Drive

Als een willekeurige rapper een derde major album uitbrengt, weet vrijwel iedereen wat te verwachten; bij een gemiddelde mc zal dat derde album wat van dezelfde productionele elementen bevatten uit de eerste twee platen, gerecyclede (succesvolle) flows en weinig tot geen terug te horen progressie. Is dat een fout? If it ain’t broke, don’t fix it, zeggen ze in het land van J. Cole. Maar laat dat nou net géén gemiddelde rapper zijn. Voor zijn derde Roc Nation release 2014 Forest Hills Drive, dat al drie weken na de aankondiging ervan verscheen, slaat hij een nieuwe weg in.

forest

En dat is de weg naar zijn roots, en dan worden niet zijn muzikale roots bedoeld. Het album is vernoemd naar het adres in Fayetteville waar hij als kind deels opgroeide. J. Cole pakt het anders aan dan veel van zijn collega’s en wilde zijn fans een nieuwe, complete luisterervaring bieden door géén singles of video’s uit te brengen vóór het album verscheen. Voornaamste reden van die keuze moet geweest zijn dat er niet echt op zichzelf staande uitschietende singles op 2014 Forest Hills Drive staan, maar dat het album als geheel sterker is dan de som der delen. Het is een muzikale reis door zijn vroege jeugd en puberteit, inclusief een beschrijving van zijn eerste seksuele ervaring op Wet Dreamz (toch wel een beetje raar om naar te luisteren), het toegeven dat een vriend hem uitlachte omdat hij geen drugs dealde in ’03 Adolescence inclusief tekstuele knipogen naar Nas en Tupac, muzikale herinneringen aan Mobb Deep in zangtrack St. Tropez (waarin dezelfde samples als Give Up The Goods worden gebruikt) en Lil Jon & The Eastside Boyz hun “To the windoooooow, to the wall!” in G.O.M.D. Cole gaat verder dan hiphop omdat hij meer zingt dan ooit. Natuurlijk schuwde hij het zingen op eerdere projecten niet, maar dit keer gaat zijn rauwe en ongepolijste zanggeluid beter samen met de muzikale producties, die doorspekt zijn met de ene keer mooie vocal samples (28th January en G.O.M.D.), de andere keer weer R&B-achtig pianospel (HelloNote To Self), maar bijvoorbeeld ook 808 drums (No Role Modelz, A Tale of 2 Citiez). Producties die hij overigens voor het leeuwendeel zelf heeft gemaakt, voor slechts drie van de dertien tracks heeft hij géén knoppen aangeraakt. Featurings zijn er al helemaal niet te bespeuren; her en der krijgt hij productionele hulp van namen als Cardiak, !llmind, Willie B en Vinylz.

Laatstgenoemde levert een van de uitzonderingen op de childhood trip die de rest van het album vormt; A Tale of 2 Citiez is een banger waarin hij vanuit twee perspectieven (die van hemzelf: succes maken in New York, en die van een oude vriend: blijven dealen in Fayetteville) manieren belicht om geld te verdienen. Snoeihard rappen kan Cole dus nog steeds, zo bewijst hij ook in het op A Tale of 2 Citiez volgende Fire Squad, waarin hij de kroon pakt van iedereen die hem denkt te claimen. Niet om hem zelf op te zetten, maar om hem te laten verdwijnen zodat er een eind komt aan het eeuwige geneuzel over wie de ‘king of the rap game’ is. Dat lijkt een sneer te zijn naar Kendrick Lamar, ware het niet dat de twee mc’s goede vrienden zijn, al lang geleden een gezamenlijk album aankondigden én dat J. Cole Kendrick (net als Drake en Wale) een shout out geeft in de roll credits, die à la Lupe Fiasco (op diens debuut Food & Liquor) in een liefst 11 minuten (!) durende outro worden gedaan door Cole zelf, naar eigen zeggen omdat hij niet op tijd was om het stukje voor in het artwork te schrijven.

En met dat overbodige, lange dankwoord is een verrassend album ten einde. Muzikaliteit, openheid en de persoonlijkheid van Cole voeren de boventoon op het ‘populaire-featuring-loze’ 2014 Forest Hills Drive, dat geen gedoodverfde (hit)singles bevat. J. Cole werd al gehaat en geroemd om zijn eerste twee platen, bij de derde wordt hij interessant. En dat is noemenswaardig, aangezien het bij zijn collega’s vaak andersom het geval is. 2014 Forest Hills Drive is zijn meest intrigerende en beste werk tot nu toe.

Tracklist:

01. Intro
02. January 28th
​03. Wet Dreamz
04. 03’ Adolescence
05. A Tale of 2 Citiez
06. Fire Squad
07. St. Tropez
08. G.O.M.D.
09. No Role Modelz
10. Hello
11. Apparently
12. Love Yourz
13. Note to Self

Geplaatst door bowie op 16 december 2014