“Het is echt mooi hier, maar wel vaak druk”, zegt Wakeem zodra we de LocHal binnenlopen. En inderdaad, het is even zoeken naar een fijne plek waar we kunnen praten over zijn nieuwe EP Charisma. De nieuwe bibliotheek van Tilburg is erg in trek bij studenten; als plek om te leren, maar ook om te chillen. Uiteindelijk vinden we een plekje boven, in een rustige hoek. Een gesprek over tunes die klinken als fabriekswerk, gehoortraining en een heldere mindstate.
Wakeem is opgetogen en blij met elke vorm van aandacht voor zijn projecten. “In een interview als dit kan ik het project toelichten. Een EP als dit verdient die extra aandacht. Toen ik de docu rond mijn vorige EP 24K had gemaakt, kwam ik erachter dat mensen nog steeds behoefte hebben aan het verhaal áchter een plaat of artiest. Ze kunnen artiesten leren kennen, dat wil ik ze bieden. Soms vind ik dankzij een interview of een documentaire een filosofie van een artiest keihard, waardoor ik zijn of haar muziek ga checken. Dat zie ik als een kans.”
De Tilburgse rapper kreeg mooie reacties op de plaat en de documentaire: “Ik hoorde ineens dat ik een heel normale jongen ben, terwijl ik dat zelf altijd al wist”, zegt hij lachend. “Veel rappers zijn typetjes. Ze dragen hetzelfde, en maken allemaal hetzelfde. Ik wil pure dingen maken die niet uit een fabriek lijken te komen. En daarnaast vind ik het ook leuk om mensen nog iets verder in mijn belevingswereld te trekken.”
Over wie hem wél kan inspireren is hij duidelijk. “Afgelopen jaar heb ik veel geluisterd naar… Playboi Carti, Pi’erre Bourne, Freddie Gibbs, Vince Staples, Headie One, Yung Hurn, Burna Boy, Hamza en Dave. En daarnaast luister ik ook veel drill, maar dan wel die echte UK drill. In de UK kunnen ze heerlijk nonchalant praten over dingen, soms op een grappige manier. Dat kan me inspireren. In Nederland zijn er wel harde artiesten die het maken, maar de meesten willen per sé praten over dezelfde dingen als dáár, dezelfde dingen doen, dezelfde clips maken. Waarom zou je hier een cultuur naartoe halen die hier niet thuishoort? Dat is forceren. Als ik iets niet hard vind, dan is dát het wel.”
“Ik wil alles proberen, zolang ik er maar plezier in heb.”
“Ik vertrouw gewoon op mijn oor en mijn gevoel”, zegt Wakeem rustig, als hem gevraagd wordt naar hoe zijn muziek niet klinkt alsof het uit een fabriek komt. “Ik probeer gewoon in alles wat ik maak lol te hebben. Het moet entertaining zijn om naar te luisteren én het te maken. Het is heel makkelijk om een tropische beat te pakken, een paar uithalen met auto-tune bewerken en een hit te forceren, maar dat gaan mensen hóren. Ik wil authentiek zijn. Ik luister misschien wel veel verschillende dingen omdat het bijdraagt aan mijn eigen muzikale identiteit. De laatste tijd check ik bijvoorbeeld ook naar alternatieve rock. Zo kom ik erachter wat goed klinkt en wat niet, ik train mijn gehoor ermee. Ik wil alles proberen, zolang ik er maar plezier in heb.”
“Vroeger moest een project snel naar buiten. Nu kan ik het eerst voor mezelf laten marineren.”
Het leidt ertoe dat zijn eigen output voor zijn gevoel beter is dan ooit. Over Charisma, zijn nieuwe plaat: “Dit is de eerste keer dat ik zo tevreden ben over een project. Ik heb ondertussen heel veel muziek gemaakt, en ook veel fouten heb kunnen maken. Op deze EP komt mijn persoonlijkheid voor het eerst echt goed naar voren. Het is al drie maanden af, de afgelopen tijd heb ik er aandachtig naar kunnen luisteren en het is de eerste keer dat ik niks zou willen veranderen. Soms had ik een project voor mijn gevoel af en moest het snel naar buiten. Nu ben ik geduldiger en kan ik het eerst voor mezelf laten marineren.”
Als ik hem vraag naar de meest intigrerende openingsbar sinds lange tijd, begint Wakeem al te grijnzen. “Ja, dat is er echt eentje waarmee ik de aandacht van de luisteraar wil pakken.” In de intro van de plaat rapt hij dat hij advies van iemand kreeg: “Doe wat met je leven / Maar het systeem ziet me liever als een kankerdomme neger”, is te horen in Flamingo. “Van kleins af aan hoor ik al van mijn familie dat ik alles kan doen wat ik wil, maar dat ik wel mijn hele ik ertoe moet zetten. Ik dacht altijd dat dat alleen maar over school ging, maar nu begrijp ik dat het echt álles was; zolang ik maar iets moois voor mezelf opbouw. Ik zie mezelf nu ook echt bouwen. Het systeem liet dat vaak niet toe. Mensen geloven niet dat ik potentie had om naar het VWO te gaan. Er zaten mensen regelmatig dronken in mijn klas, maar míj wilden ze eraf trappen omdat ik een paar keer te laat kwam of gewoon zei dat ik iets niet chill vond? Of dat de politie mij staande houdt omdat ik op iemand lijk en dat ze denken dat ik drugs bij heb?”, zegt hij een beetje verbitterd, om zichzelf meteen te herpakken. “Nu zit ik lekkerder in mijn vel. De afgelopen tijd ben meer mezelf geworden. Er zullen nog vaak van dat soort dingen gebeuren, maar ik laat me daardoor niet meer van mijn stuk brengen. Mijn mindstate is voor mezelf helemaal helder nu.”
“Ik sta meer open, schaam me niet meer voor wie ik ben. Ik kan mezelf beter verwoorden. Dat zijn allemaal zaken die doorklinken in mijn muziek.” Ook tijdens het interview praat Wakeem makkelijk. Heel soms weegt hij even zijn woorden, maar meestal heeft hij meteen zijn mening of gedachte klaar. Charisma is daar de uitwerking van. Een EP waarop hij creatiever is en meer te bespreken heeft dan ooit. Hij werkte ervoor samen met onder meer Finesselande, George Kush en Gil. “Eerst kon ik gewoon een pokoe maken. Nu kan ik mijn gevoel overbrengen. Het volwassen worden staat centraal op Charisma. Dat zie je al in het artwork; een kuikentje in een ei wordt uiteindelijk een kraai. Ik vertel erop wat ik wil gaan doen, welke stappen ik daarvoor moet nemen en hoe ik het honderd daarin houd. Het leven is geen wiskunde; je bent afhankelijk van veel factoren, maar uiteindelijk moet ik de beste versie van mezelf kunnen zien. Dat zijn die dingen die ik gaandeweg heb geleerd. Hopelijk kan ik anderen ermee inspireren.”
Stream het nieuwe project van Wakeem op Spotify:
