Ninja Tune: al 26 jaar een van de meest innovatieve platenlabels ter wereld

Vorig jaar bestond het toonaangevende Britse platenlabel Ninja Tune 25 jaar en dat werd gevierd met enkele grote events in Londen, Los Angeles en Amsterdam. HIJS ging in Londen op bezoek bij het hoofdkwartier van het label – waarbij hiphop nog steeds een basisingrediënt vormt – en sprak met labelmanager Peter Quicke, die er al 24 jaar aan het roer staat. Wat is het geheim van deze independent?

“Het is altijd onze filosofie geweest om de juiste balans te vinden tussen albums uitbrengen, geld verdienen, experimenteren en interessante dingen doen.”

Iets ten zuiden van de Thames ligt het Londense district Kennington. Op een kruispunt van de redelijk drukke straat Kennington Lane in de wijk Lambeth zou je zonder het te weten het oude bakstenen pand achteloos passeren. Vooral ook omdat nergens aangegeven staat dat zich hier het Ninja Tune-kantoor bevindt. Maar op 800 meter van een groot winkelcentrum en naast pub Kings Arms is wel degelijk het meest baanbrekende label van Londen gevestigd.

Iets na ons arriveren twee jonge gasten bij het pand. Muzikanten, dat zie je zo. Eén van hen schudt buiten de hand van labelbaas Peter Quicke, die even de deur uit wandelt. Later zal blijken dat het om de net getekende artiest Sarathy Korwar gaat, die 8 juli zijn debuutalbum Day To Day uitbrengt via Ninja Tune. Een in Amerika geboren, maar in India opgegroeide producer, drummer en percussionist, die bezwerende Indiase folk, jazz en elektronica tot een kruidige curry stew omtovert. Het toont de veelzijdigheid en experimenteerdrang van het label aan.

Coldcut
Even een korte introductie. Ninja Tune werd in 1990 uit onvrede over de major platenlabels opgericht door Jonathan More en Matt Black van Coldcut. Het Britse dj-duo dat eind jaren ’80 leading was door hun vernieuwende stijl op elektronisch gebied met samples uit hiphop, breaks, funk, jazz, spoken word en andere stijlen, maar ook qua video en multimedia hun tijd ver vooruit was. Het eerste grote succes kwam in 1987 met een remix van Eric B. & Rakim’s ‘Paid In Full’. Ook stonden ze aan de basis van de carrières van Yazz en Lisa Stansfield door respectievelijk The Only Way Is Up en People Hold On te produceren. Daarnaast waren ze begin jaren ’90 initiators van de wekelijkse Solid Steel radioshows en de DJ Food-albums, waarmee ze zéér invloedrijk waren voor de triphopsound in Londen, die al snel Ninja-acts als Funky Porcini, DJ Vadim en The Herbaliser adopteerde.

ninjatune3peter

Twee jaar na oprichting kwam Peter Quicke als labelmanager het duo versterken. Inmiddels zwaait hij dus al 24 jaar de scepter over Ninja Tune. Eenmaal binnen in het hoofdkantoor drinken we black coffee en geeft Peter (een lange, slanke vijftiger, casual gekleed in spijkerbroek en ruitjesblouse) een korte rondleiding. Het pand bestaat uit drie verdiepingen en personeel dat vooral uit twintigers, wat dertigers en een enkele 40- of 50-plusser bestaat. Op de begane grond en eerste etage hebben Coldcut’s Jonathan More en Matt Black zelfs hun eigen inhouse studio. In het magazijn staat het Ninja Tune-archief opgesteld in de vorm van vinyl en cd’s. Peter, een echte gentleman – maar ongetwijfeld ook een harde zakenman – grist spontaan wat cd’s en platen uit de schappen, geeft die aan ons en vraagt wat we verder nog willen hebben. Ja, als hij toch aandringt willen we die exclusieve cassette met de nieuwste artiesten en katoenen Ninja-tas ook wel…

Via een draaitrap wurmen we ons naar de eerste verdieping alwaar we op de bank ploffen en hem vragen wat in 26 jaar tijd de grootste momenten van het label waren. Peter begint te lachen. “De 25 Years Of Ninja Tune Anniversary Parties in Londen, Los Angeles en Amsterdam waren groots. De tour door Brussel, Parijs en Londen in één weekend vanwege het 20-jarig bestaan was een grote. De liveshows van Amon Tobin en Cinematic Orchestra drie jaar geleden waren ook grote dingen. Dat waren fantastische shows met hele toffe 3D visuals.”

Wat maakt het label nog steeds fris en baanbrekend? “Ik denk de mensen hier,” vervolgt Peter. “Er zijn hier veel nieuwe mensen komen werken op kantoor. Het is altijd onze filosofie geweest om de juiste balans te vinden tussen albums uitbrengen, geld verdienen, experimenteren en interessante dingen doen. Die balans houdt het fris. Tien jaar geleden werkten hier vijftien man, nu zeker het driedubbele ervan. We hebben in Londen 44 medewerkers. Verder hebben we iemand in Montreal, iemand in Parijs, iemand in Berlijn, zes man in L.A. en twee medewerkers in New York. In totaal dus zo’n 55 man. In Los Angeles hebben we ons eigen kantoor bij Echo Park Lake.”

Sublabels (Big Dada, Brainfeeder, Counter, Technicolour)
Opvallend is vooral de variatie aan Ninja Tune-sublabels waarop essentiële releases uitkomen: Jameszoo en Kamasi Washington (via Flying Lotus’ Brainfeeder), Roots Manuva (Big Dada), Submotion Orchestra (Counter Records) en Levantis (Technicolour) zijn slechts enkele namen die albums op Ninja-vertakkingen uitbrachten, terwijl de Londense Iraniër Ash Koosha (onlangs te zien op het gerenommeerde elektronische festival Rewire) via het label zelf met zijn tweede album I AKA I een virtual reality-trip vol gejaagde en gemanipuleerde gekte dropte.

Dat het label ook tijdig inhaakt op opkomende hiphopacts bleek bijvoorbeeld toen Big Dada drie jaar geleden in Europa een deluxe editie uitbracht van het debuutalbum van Run The Jewels. Of in 2003 via Big Dada het album Take Me To Your Leader van King Geedorah (pseudoniem van undergroundheld MF Doom) releaste. Maar ook o.a. Diplo, Kelis, cLOUDDEAD, Blockhead, Busdriver, Cadence Weapon, Wiley, Daedelus en Anti-Pop Consortium releasten via het label. Hiphop blijft dus altijd een basisingrediënt van Ninja Tune. Evenals de slogan ‘more beats & pieces’.

Naast NT zelf leggen vooral de sublabels Technicolour en Werkdiscs (van muzikant Actress) de focus meer op elektronische muziek dan voorheen. “Er is zoveel goede elektronische muziek en met Technicolour kunnen we snel toffe, kleine dingen uitbrengen,” vertelt Peter. “Ninja Tune, Counter en Big Dada gaan meer over dingen op lange termijn, artiesten tekenen en laten ontwikkelen. Op Counter brengen we dingen uit zoals Pop Levi, zijn band Super Numeri, Tiga en The Heavy. Adreya Triana (een Londense zangeres die samenwerkte met Flying Lotus, Bonobo en Mr. Scruff, RJ) wilde een popalbum uitbrengen op Ninja Tune. Dus zeiden we: oké, als je het uit wilt brengen, doen we dat via Counter en zo hielpen we haar met een studio en producers. Het paste niet op Ninja zelf, want het was te cheesy. Haar laatste album Giants kent mooie momenten en haar stem is prachtig, maar het strookt niet met de sound, het image, de vibe en de feel van Ninja. Die willen we beschermen.”

ninjatune2

Counter werd dus vooral in het leven geroepen om albums te releasen die niet echt op het label zelf passen. Zo blijft de identiteit van Ninja Tune behouden. Peter: “We hebben de afgelopen jaren albums van Howling, Maribou State en Odesza uitgebracht via Counter en die deden het goed in Amerika. In het verleden hebben we o.a. Fink uitgebracht. Zijn debuutalbum Fresh Produce uit 2000 was een instrumentale plaat. In 2006 kwam hij terug met Biscuits For Breakfast. Hij speelde zelf gitaar en vertelde ons dat ie iemand had gevonden die kon zingen, maar uiteindelijk bleek dat hij zelf zong en hij dat ons niet wilde vertellen. Daarna brachten we nog twee platen van hem uit, maar dat soort albums zorgden ervoor dat Ninja Tune de focus van voorheen verloor. Rond 2007 besloten we dat we ons opnieuw gingen focussen op elektronische en experimentele muziek. Dat werd dus Ninja Tune en toen hebben we Counter in het leven geroepen.”

“Iemand als Bonobo is veranderd en gaat muzikaal met de tijd mee, daarom is hij een van onze favoriete artiesten.”

The Herbaliser vs Bonobo
Dat het legendarische Britse platenlabel vooruitstrevend denkt, nieuwe manieren van interactieve technologie en software omarmt (zoals onlangs de Ninja Jamm-app) en al ruim een kwart eeuw nog steeds een grote impact heeft in het culturele landschap komt vooral door de eigentijdse visie. “Dingen veranderen en je kunt niet hetzelfde blijven,” legt Peter uit. “Twintig jaar geleden deden we dingen als Up, Bustle & Out, London Funk Allstars en The Herbaliser, maar dat doen we niet meer omdat het niet meer interessant is. Iets als The Herbaliser was destijds opwindend, want het was nieuwe instrumentale hiphop. Het was iets nieuws wat nog niet bestond. Maar hun sound is hetzelfde gebleven en wij willen niet hetzelfde blijven, dus brengen ze nu ergens anders albums uit. Iemand als Bonobo is veranderd en gaat muzikaal met de tijd mee, daarom is hij een van onze favoriete artiesten. Hij was bijvoorbeeld een dj in de tijd van Animal Magic en Dial ‘M’ For Monkey, maar speelt sinds Days To Come uit 2006 met een liveband.”

De bruisende metropool Londen kent enkele zeer invloedrijke innovatieve labels, zoals Ninja Tune, Warp, Hyperdub (van Kode9) en Planet Mu (van Mike Paradenas a.k.a. µ-ziq, voorheen in Londen, nu in Sussex). Hoe komt het dat veel toffe muziek vooral uit Engeland lijkt te komen? “Londen is een grote stad met een grote clubcultuur,” zegt Peter. “Er zijn hier veel experimentele muzikanten. Maar het is moeilijk om te zeggen, want in Amsterdam heb je ook een grote clubcultuur en in Amerika en Berlijn komt ook veel geweldige muziek uit. Ik weet niet wat dat is. Misschien komt het doordat we een eiland zijn. Onze onderdrukte emoties komen er muzikaal uit.” Dan ironisch met een glimlach: “Jullie in Holland zijn te gezond, jullie geesten zijn te gezond. Wij maken troep van een hoop dingen. In de UK houden we van bad writing. Misschien helpt dat in de muziek. Ik weet niet.”

“Misschien komt het doordat we een eiland zijn. Onze onderdrukte emoties komen er muzikaal uit.”

Jameszoo, Martyn & Legowelt
Het gefreakte naïeve computerjazz debuutalbum Fool van de Bosschenaar Jameszoo is de derde release van een Nederlander waarbij Ninja betrokken is. Vorig jaar verscheen via Technicolour de EP Anaconda Flow van de Haagse electroproducer Legowelt. Daarvoor was het label betrokken bij twee releases van de Eindhovense IDM/elektronica-artiest Martyn. Peter: “In 2014 hebben we het album van Martyn, The Air Between Words, uitgebracht (Ghost People uit 2011 kwam via Brainfeeder, RJ). Hij komt later dit jaar met zijn nieuwe album Doms & Deykers. Ik weet niet of hij in de toekomst weer wat bij ons gaat uitbrengen. Hopelijk wel.” Het debuutalbum van Jameszoo werd weliswaar gereleased op Brainfeeder, maar gedistribueerd door Ninja. “We zaten eraan te denken om het op Ninja Tune uit te brengen, maar uiteindelijk heeft Brainfeeder het gedaan.”

Verkoopklappers
In de kamer waar we zitten, zijn ook een kleine keuken en een toilet gevestigd. Medewerkers lopen voortdurend in en uit de ruimte. Het lawaai van een handendroogblazer dendert dwars door ons gesprek heen, maar Peter blijft onverstoorbaar doorpraten. “Onze best verkochte albums? Black Sands en The North Borders van Bonobo, Run Come Save Me van Roots Manuva, Keep It Unreal van Mr. Scruff en Let Us Play! van Coldcut. Amon Tobin en Kid Koala deden het ook goed en The Herbaliser was behoorlijk groot. Hun albums Something Wicked This Way Comes en Take London verkochten goed. Het album In Return van Odesza op Counter is recent ons best verkochte album, die gaat over de 100.000 exemplaren in vooral Amerika. We doen nu vooral cd’s en vinyl en digitaal is zeker de sleutel met Spotify, iTunes en Apple Music.”

In hoeverre de Coldcut-leden (die aan hun eerste nieuwe album sinds 2006 werken) nog betrokken zijn bij Ninja Tune, wordt duidelijk in een interview dat Matt Black, Jonathan More en Peter Quicke vorig jaar gaven aan elektronisch online magazine Resident Advisor naar aanleiding van het 25-jarig jubileum. Matt Black: “We hebben vergaderingen. Er was een tijd waarin we onderling niet goed communiceerden en toen we dat beseften, hebben we besloten om regelmatig te vergaderen. Soms gaan we lunchen op een vrijdag met z’n drieën om ideeën uit te wisselen en eten we een lekker stukje vis. Het gebeurt niet elke vrijdag, maar wel een stuk vaker dan voorheen. Sinds we dat doen, is onze onderlinge communicatie veel beter geworden.”

“Ik ben erg blij om dit te mogen doen, maar het is veel werk en ook veel geluk hebben!”

Toekomstklanken
Voor 2017 staan de grootste promotiecampagnes van het label tot op heden op stapel als de nieuwe albums van Bonobo en Cinematic Orchestra verschijnen. Peter: “We willen voor het volgende Bonobo-album de beste promotiecampagne die we ooit hebben gedaan. Met slimme ideeën, kunst, visual installation artists. Hetzelfde geldt voor het nieuwe album van Cinematic Orchestra.” Hoewel Bonobo op 1 januari jl. via Twitter bekendmaakte dat er dit jaar een nieuw album aankomt, houdt de labelbaas van Ninja Tune het op ‘begin 2017’.

ninjatune4wiley

Wat betreft doelen voor de komende vijf jaar is Peter duidelijk. “We willen onszelf blijven ontwikkelen met de artiesten die we hebben en nieuwe artiesten vinden. Eigenlijk dezelfde doelen als vijf jaar geleden. We willen onze artiesten helpen om interessante liveshows te doen. We hebben het met Amon Tobin gehad over een nieuwe next level technology show. We willen meer shows doen met bijvoorbeeld ADE (Amsterdam Dance Event), waarmee we de afgelopen jaren een aantal gigs hebben gedaan. Zo ook in New York een paar weken geleden. Grote 25th anniversary gigs in Londen en L.A. Dat soort dingen. We willen blijven groeien, het zijn dezelfde doelen als altijd.”

Tot slot. Had Peter 24 jaar geleden verwacht dat het label anno 2016 nog zou bestaan? “Haha. Nee, dat had ik niet verwacht, maar ik ben ook nooit van plan geweest om ermee te stoppen of iets anders te gaan doen. Ik ben erg blij om dit te mogen doen, maar het is veel werk en ook veel geluk hebben!”

Ninja Tune werd in januari jl. verkozen tot label van het jaar tijdens de Gilles Peterson’ Worldwide Awards. Ook werd in 2015 de Innovatie Award gewonnen tijdens AIM’s Independent Music Awards. Essentieel is ook de nog vóór Ninja Tune opgerichte uitgeverij Just Isn’t Music (JIM), waarop naast het uitgeven van releases ook Ninja Tune-artiesten gepitcht worden voor tv-(series), commercials, films en games. Zoals Amon Tobin voor Coca Cola, Adidas, Nike en BMW, Bonobo voor CSI, Nissan en Citroen en Cinematic Orchestra voor Guinness, Grey’s Anatomy en de Olympische Spelen 2012. Om maar wat voorbeelden te noemen.

Geplaatst door bowie op 27 juni 2016