Liefde staat centraal in Typhoon’s Lobi Da Basi

Hoe is het nieuwe album tot stand gekomen?
“Wat dit project bijzonder maakt, buiten het verhaal erachter, is dat we eerst op Terschelling met de hele band opzetjes hebben gemaakt voor nummers. Eigenlijk heeft de producer A.R.T. de opzetjes gemaakt. Dat is door de band op Terschelling uitgewerkt en hebben we uiteindelijk mee teruggenomen naar de studio om daar helemaal uit te werken. Ja, we hebben het onszelf niet makkelijk gemaakt. Door zo met een band te werk te gaan, creëer je eigenlijk je eigen samples. Het doel van dit album is mijn muzikale ontwikkeling te laten horen. Alle projecten die ik gedaan heb met New Cool Collective, Fakkelbrigade, daar heb ik erg veel van geleerd. Ik wil niet nog een keer doen wat ik al heb gedaan, vooral New Cool heeft me eigenlijk heel erg geïnspireerd om gewoon op onze eigen manier onze eigen muziek te maken. Iets wat niet vastzit aan 16 bars of dat soort dingen. Dat project heeft me laten zien wat er allemaal nog meer mogelijk is. Ik heb mezelf ook nooit alleen als rapper gezien, ik voel me vooral muzikant. De uitingsvorm is weliswaar rap, maar ik wil gewoon muziek maken. Ik heb nu ook veel mensen om me heen die hetzelfde willen en dat werkt erg prettig.”

 

Je zei net ‘buiten het verhaal erachter’, wat is dan het verhaal achter het album?
Lobi Da Basi betekent liefde is de baas, en is geïnspireerd op teksten die op huizen staan in het binnenland van Suriname. Ik ben enorm op zoek, als muzikant maar zeker ook als mens, naar dat liefdeselement. Liefde is voor mij ook de enige graadmeter als ik muziek maak. Als ik muziek maak, moet ik dat voelen, dat moet resoneren. Als het niet resoneert, is het niet goed genoeg. Wat voor de wetenschap dat ontbrekende ‘godsdeeltje’ is, dat is voor mij dat liefdeselement. De verbinding tussen alles. En dat gaat veel verder dan de romantische uitleg van het woord liefde. Het gaat om een soort van essentiële liefde. Van mensen naar mensen, maar ook naar de natuur of van de natuur. Op spiritueel vlak. Gewoon in alles. De basis.”

 

 

Wat heeft je muzikaal geïnspireerd voor dit album?
“Ik ben naar Suriname gegaan omdat ik het gevoel had dat ik bijna alles gezegd heb wat ik te zeggen had. En toen dacht ik als er een verhaal is wat ik nog graag wil vertellen, dan is dat het verhaal van wat er vóór mij was. Dus wat was er voor hiphop. Dan kom je bij calypso, de blues, de jazz, de Afrikaanse muziek, Surinaamse muziek. Dus alle volksmuziek eigenlijk. Ik kwam erachter dat de onderlaag van muziek van de Balkan dezelfde onderlaag is als de muziek uit Suriname. Daardoor ging ik allerlei connecties horen en voelen. Ik luisterde bijvoorbeeld naar Russische muziek en dacht: waarom komt dit zo bij me binnen? It’s beyond words. En dat is wat me erg geïnspireerd heeft.
Een andere inspiratie kwam ook vanuit Suriname. De soort driehoeksverhouding die daar ligt. Ik ben geboren in Nederland, maar ik ben Surinaams. Maar Surinamers waren vroeger eigenlijk ook maar passanten. We zijn binnengehaald via schepen om te werken in Suriname. De oorspronkelijke Creoolse Surinamers zijn eigenlijk Afrikanen. Dus Lobi Da Basi was eigenlijk een soort zoektocht naar wat mij rijk maakt. Ik voel me een rijk mens en dat komt juist door al die invloeden van cultuur.”

 

Kan je iets vertellen over de documentaire die bij het album hoort?
“Ja, die wordt gemaakt door Herb Alfonso, hij is mee geweest op al mijn reizen. Hij is mee geweest naar Suriname, maar ook naar bijvoorbeeld New Orleans. Herb en ik kennen elkaar al heel lang en we zitten echt op dezelfde golflengte. Hij vertelt via zijn camera mijn verhaal. Maar door mij te filmen, kan hij ook zijn eigen verhaal vertellen. Dus eigenlijk hebben we samen die reis gemaakt op zoek naar de muziek. En verwar het niet met een documentaire die alleen gaat over hoe het album ontstaan is. Dat deel zit er zeker in, maar het gaat ook veel meer over de reis zelf. Het hele Lobi Da Basi project is meer geworden dan ‘gewoon’ een album. Het klinkt zo cliché, maar het is echt een project van mensen voor mensen. Ik bedoel, wat mij helpt overeind te blijven in zware periodes is echt de liefde voor muziek. En de connectie die je maakt met de muziek, maar ook met de mensen die er naar luisteren. Dat is iets waar ik me over blijf verbazen. Momenteel is er de crisis, mensen hebben geen werk, soms geen huis. Mensen worden banger, de sfeer wordt slechter, maar er is niet af te dingen op dingen die echt voelen. En dat is muziek volgens mij, je merkt meteen of dat goed voelt of niet, je kan niet onderhandelen met muziek.”

 

 

Je trad in december op bij de viering van 200 jaar koninkrijk, hoe was dat?
“Ja, een bijzondere ervaring. In eerste instantie kan je misschien denken: het is gek dat we daar staan. En toen wij gevraagd werden, waren we ook enorm verrast. Maar we hebben er wel goed over gesproken met elkaar, het was zeker niet meteen een volmondig ja. Je gaat een nummer maken over Nederland, over het koninkrijk. De enige voorwaarde voor ons was dat we kritisch mochten zijn. Voor ons gevoel moesten we ook kritisch zijn. Eerlijkheid in de muziek is voor mij alles en ik ben erg blij met het eindresultaat, het was een uitgebalanceerd verhaal. We vertellen mooie dingen, zijn ook kritisch, maar niet verzuurd. Ik heb vooraf twee weken lang non stop onderzoek gedaan naar Nederland. Het was goed dat we dingen aan konden kaarten, zoals 5 december en de slavenhandel. En dan vind ik het eigenlijk vreemd dat daar op gereageerd wordt zoals er gereageerd is. Het is zo’n belangrijk onderdeel van onze geschiedenis. Nederlanders, wij Nederlanders, doen toch erg krampachtig over die zwarte bladzijdes van onze geschiedenis. Nederland was ooit het belangrijkste land van de wereld. Zo’n klein landje als wij en dan toch de belangrijkste zijn. Dat is iets waar we best wel trots op mogen zijn. Maar die trots moet je wel combineren met een bewustzijn van wat er is gebeurd. 
Het was een prachtige kans om daar te mogen spelen. We konden zelf de verantwoordelijkheid nemen en zeggen ‘dit is onze kant van het verhaal’. Ik was heel erg blij om te zien dat de video viral ging. Zoveel mensen hadden het gevoel dat wij voor hen spraken. En dan zijn wij geslaagd in ons idee.”

 

 

Wil je meer weten over Lobi Da Basi, kijk dan op www.liefdeisdebaas.nl. Er loopt daar een online crowdfunding om het geld bij elkaar te krijgen voor het maken van de documentaire.

Geplaatst door bowie op 27 februari 2014