Pic door Roendy Hooi
“Ik ben in principe tevreden over de show op Lowlands. Alle recensies waren goed en de show was dat ook. Toch vindt een beetje artiest altijd punten die beter kunnen. Sommige dingen gingen gewoon minder. Aan het eind van de energieke show raakte ik bijvoorbeeld mijn stem kwijt. Het publiek trok zich er echter niks van aan en uiteindelijk ging het van begin tot eind los.” Na een paar kleine oefensessies was het Lowlands publiek als eerste echt getuige van het werk dat het Groningse collectief Noisia in samenwerking met de Kraan gemaakt hebben. Tijdens de tour met Jiggy gaat dit voortgezet worden en is er eigenlijk sprake van een 15-delige release party.
“Ik speel elke show alsof het m’n eerste is, zoveel geef ik. We gaan mensen warm maken naar de tour toe met een klein aantal tracks, maar tijdens de tour zelf gaan we echt het publiek overtuigen dat ze het album moeten kopen." Over Jiggy’s werk zegt Kraan: "Mensen die Jiggy ook volgen, weten dat hij vrij weinig vrijgeeft over zijn nieuwe album en al helemaal zelden daadwerkelijk iets laat horen. Ikzelf heb ook geen idee waar hij mee gaat komen en wat hij aan het doen is. Wel vind ik hem geniaal en ik verwacht dus goeie shit. Het wordt echt gekkenhuis, Jiggy en ik gaan knallen.”
Kraantje Pappie op Boogiedown Breda 2010 (Pics door Jamie Hoogland)
Op de vraag hoe Kraan zichzelf ziet momenteel binnen de stal van de Ark heeft hij een duidelijk antwoord. “Het gezamenlijke gevoel is nog steeds goed en we willen allemaal de Ark groot maken.” Na de Clubvoer Mixtape en de Boulimia EP leek het erop dat Kraan een mengelmoes zou gaan worden van de overige Arkboys, iets wat hij zelf ook beaamt. “Ik sta uiteraard nog altijd achter Boulimia, maar het was een gek jaar. Ik werkte met een paar van mijn grootste invloeden en onbewust neem je dan toch dingen enigszins over. Het feit blijft gewoon dat de verhouding tussen waarheid, humor en scherpte in mijn raps me net zo Ark maakt als ik altijd al was. De rest van de jongens delen deze kwaliteiten. Uiteindelijk verschilt alleen het geluid. Hef en Jiggy zijn ook niet hetzelfde.”
Noisia werkte al eerder met MC’s, waarbij het opviel dat de rappers moeite met de producties hadden. De beats waren van een dusdanig hoog niveau dat eroverheen spitten vaak een hele opgave bleek. Zelfs een grootmeester als KRS-One leek moeite te hebben met de track naar een hoger niveau te tillen op Exodus.
Tijdens een korte luistersessie waarbij het hele album vluchtig wordt beluisterd, valt op dat Kraan het meer dan prima doet over de Noisia producties. Hij benadert een beat anders dan de meeste rappers, waardoor er ruimte is om te experimenteren om tot een tof resultaat te komen. “Af en toe moest ik de ballen hebben om tegen Noisia te zeggen: 'Heey, dit is kut en moet anders'. Andersom trouwens ook. De jongens hebben mij ook gewezen op dingen die ze minder vonden. Eigenlijk hebben we nergens een stap terug hoeven doen omdat het misschien te zwaar zou zijn voor me. Af en toe moesten de jongens zelfs een tandje bijschakelen. Hierdoor is er echt sprake van Kraan en Noisia die elkaar tegemoet zijn gekomen en vanuit daar geëvalueerd zijn naar iets compleet nieuws. Het is echt een gezamenlijke plaat geworden en het bevat eigenlijk van alles.” En inderdaad. Naast echt experimentele, opzwepende en naar dubstep neigende tracks, staan er ook rustigere joints op en zelfs een storytelling track met een heuse classic hiphop feeling.
“Het publiek in Nederland is hier denk ik wel klaar voor. De aanhang is wellicht wel op het verkeerde been gezet. Ik lees eigenlijk geen internetfora maar af en toe word ik ergens op gewezen door mensen. Zo is er onder één van mijn video’s op YouTube een discussie gaande waaruit blijkt dat mensen denken dat het een dubstepalbum wordt. Waar dit op gebaseerd is weet ik niet. Noisia doet af en toe wel dubstep, maar staat toch meer bekend om hun Drum ’n Bass werk. Toch is het ook geen Drum ’n Bass album met rap. Het is gewoon smerige, toch cleane, elektronische hiphop met een poprandje. Vandaar ook de albumtitel Crane, wat tevens een van mijn bijnamen is. Eigenlijk is het album heel erg 'ik' en had net zo goed Kraantje Pappie kunnen heten. Op Crane maak je echt kennis met mijn vibes en stijlen. Ik voel me er goed bij.”
Na Dope D.O.D. nu dus het Crane album. Het lijkt erop dat experimentele elektronische hiphop het Groningse geluid aan het worden is. Wordt deze lijn op het G City Titty Commity album (Roelie Vuiton, Fiddox, Abbeye en Kraan), dat al een behoorlijke tijd op de planning staat, doorgetrokken of wordt het iets compleet anders? “We hebben allemaal zin in het GCTC album, maar het moet wel zin hebben. Fiddox fungeert momenteel als mijn back-up MC en is hierdoor minder met zijn eigen ding bezig. Voor hem zou het dus goed zijn. We blijven met z’n vieren wel echt een eenheid en alles is op basis van vriendschap. Wie weet dat er ooit nog een album komt.” De focus ligt voor Kraan dus duidelijk eerst op zijn eerste soloplaat. Op de vraag of ondanks al het experimentele nog wel hiphop is, is Kraan stellig: “Het blijft hiphop. De eigenzinnigheid en het experimentele zorgen hier juist voor. Ik ben ook bezig met andere projecten en het publiek mag uiteraard breder, maar uiteindelijk breng ik de luisteraar toch hiphop.”
Laat op http://www.kraantjepappie.nl/ je e-mailadres achter om op de hoogte te blijven van al het nieuws over Crane. Je hoeft hem dus niet op te zoeken, hij zoekt jou wel op (of volg hem alsnog op Twitter).
