Jiggy Dje

Je staat flink in de schijnwerpers op dit moment. Album uit, een behoorlijke hype rond ‘de keizer punchline’, zeker op internet. Hoe voelt dat?
Tja, lastig…je moet altijd onthouden dat het maar een hype is. Het is moeilijk om in te schatten in hoeverre het echt is. Op internet bijvoorbeeld: een reactie plaatsen op iets is zo gedaan, snap je? Natuurlijk draagt het allemaal bij, maar je moet je afvragen in hoeverre zo’n hype uitmondt in iets tastbaars… En daarmee bedoel ik albums die verkocht worden of optredens die bezocht worden. Dat is nog even afwachten. Maar ik ben er natuurlijk erg blij mee dat mensen erover praten en ik krijg veel positieve reacties. Dat voelt altijd goed.

Hoe was de releaseparty?
Heel vet. M’n show had wel beter gekund, vond ik zelf.

Waarom?
Tja, we hadden niet zoveel tijd om echt goed te oefenen en ik ben wel iemand die dat normaal goed voorbereidt. Maar nu in één keer al je materiaal, weet je wel, in ruim een uur optreden. Dat had ik nog nooit gedaan met een soloset, dus er lag wat andere druk op dan normaal. Het geluid was niet optimaal en dat spookt een beetje door je hoofd. Daarom gingen er wat tracks de mist in, maar het publiek merkt daar natuurlijk weinig van.

Wat verwacht je dat Noah’s ark je op gaat leveren?
…(Stilte)…
Nou, ik denk iets van 10.000…
Haha, nee… Gewoon weer een volgende stap weet je? Naar aanleiding van dit album kan ik weer een tour gaan doen. Ik heb vorige jaar die eredivisietour gedaan met Tim, Excellent en Klopdokter en daarbij was het de ene keer heel druk, maar soms was er bijna niemand. Ik hoop dat het nu wat meer solide is, dat overal waar ik kom in ieder geval een redelijk groep mensen het optreden komt checken. Doorbouwen, Kohfie Konnect weer mee aan de slag…

Ja, hoe zit het daarmee, komt dat album eraan?
Dat is wel de bedoeling en ik ben ook weer met solotracks bezig die de aandacht verdienen. Plus dat ik nu ben gestart met m’n eigen labeltje. Ik wil kijken wat dat voor kansen biedt.

Andere artiesten?
Ja, misschien, ik moet kijken wat er mogelijk is en waar ik geld in wil investeren zodat het weer iets oplevert.

Dit album komt over als een autobiografie. Heb je dan niet moeite om weer nieuwe tracks te maken? Want m’n gevoel als ik naar dit album luister is: Ok, dat is Jiggy Djé
Ja, dat gevoel heb ik ook. Zo van: alles is gezegd. Maar er zijn tracks die niet op dit album staan, omdat ik ze niet vond passen. Ze waren ook nooit kandidaat, omdat het te ver afweek van dit album: over wat ik doe, hoe ik mezelf zie etc. Er is bijvoorbeeld een track ‘Het is zomer’ die op zichzelf supergrappig is, maar teveel losstaat van de rest. Dat wil ik weer meer gaan doen: de komische kant van Jiggy Djé laten zien.

Als je schrijft, lijkt de tekst langzaam te ontstaan vanuit jezelf en dan een richting te krijgen, in plaats van dat je van een concept uitgaat en dat je eigen maakt. Klopt dat?
Ja, de beat stuurt me in ieder geval heel erg. Bijvoorbeeld ‘de eerste dag’, dat was een beat waarop Kees (Spacekees) een verse op had gespit. Daarna wilde Turrie (Terilekst) ’m zelf gebruiken met Kas, maar ik heb er bij Turrie om gezeurd tot ik ’m kreeg. Omdat ik wist waar ik er mee heen wilde, een track met een goed gevoel: probeer de positieve kans in te zien van alles wat je meemaakt. Daar schrijf ik nu makkelijk over, hoe ik in het leven sta. Maar inderdaad, ik heb nooit echt een idee van: Deze track gaat over…

Misschien had je dat met ‘Het is zomer’ wel bijvoorbeeld.
Ja precies. Dat soort tracks wil ik nu dus meer gaan maken. Maar dat gevoel is er bij dit album niet geweest, het was ‘on the fly’ schrijven en opnemen. Meer dan de helft van de tracks heb ik ook in één keer gespit. Dat vond ik noodzaak, zodat het gevoel erin ligt en één geheel is. Ik houd niet van die gefabriceerde, klinische studiotracks.

Ben je perfectionist?
Ja, dat ben ik, maar ik ga ervan uit dat iedereen dat is. Want ‘hoe kan je dat niet zijn?’ En perfectie is een breed begrip, want wat voor de ene perfect is, is voor de ander nog niet eens het begin. Dus perfect naar mijn standaard, zeker. Ik denk dat ik er dichtbij gekomen ben… Als je kijkt naar het geheel. Je hebt ook artwork, mixen, masteren, uitbrengen, de video moet klaar zijn, al die shit, daar heb ik eigenlijk nog meer de nadruk op gelegd dan de tracks zelf, om dát goed te regelen. In het vervolg wil ik nog meer tijd steken in de muziek.

Heb je dan nu al het gevoel dat zaken beter hadden gekund?
Tuurlijk. Met best wel veel dingen. Het is makkelijk om mij verkeerd te begrijpen, omdat ik altijd claim zo dope te zijn. Maar ik ben me heel erg bewust van dingen die minder gingen dan waar ik toe in staat ben. Dus ik vind het album een mooi ding, ben trots en Turrie heeft mooie beats geleverd, maar ik hoor ook veel dingen die ik sowieso nog beter kan. Daar ga ik mee aan de slag.

Wat opvalt is dat Terilekst alles geproduceerd heeft. Stond dat vanaf het begin al vast: dit album wilde je met hem maken?
Ja, toen ik wist dat ik een soloalbum ging maken. Ten eerste werkt het vrij prettig. Je hoeft niet allemaal gasten te bellen: ‘Hoe staat het met die beat?’. Je hoeft geen zaken op elkaar af te stemmen, dat gebeurt automatisch, omdat de producties van dezelfde hand komen. Bovendien heeft Turrie dan nog meer het gevoel dat hij heel erg betrokken is. Want het is net zo goed zijn album als mijn album natuurlijk. Hij heeft zelfs een grotere productie geleverd dan op het Spacekees en Terilekst-album.

Geen behoefte aan een ander geluid?
Nee. Nu wel weer, bovendien heeft Turrie weer tijd kunnen steken in z’n eigen shit en in Kofhie Konnect, wat natuurlijk ook weer van mij is. Dus daar gaat ook veel tijd in zitten. Sowieso ben ik nu wel klaar om te kijken wat ik allemaal kan met andere beats, andere producers.

Die passie voor wordplay. Is die gegroeid met de interesse voor hiphop of is die eerder ontstaan?
Dat is voornamelijk het competitieve in mij, het aftroeven, altijd de grappigste willen zijn. De gast waarvan iedereen zegt: ‘Ja maar bij hem haal je het niet’. Maar het leuke daaraan is dat iemand anders dan weer zegt: ‘Wat, he?’ Ik vind het ook cool als ik weer op m’n plaats wordt gezet. Een goede grap kan ik altijd waarderen. Die hele wordplay-shit ligt gewoon in het verlengde van bijdehand willen zijn. Altijd het laatste woord hebben.

Al sinds je een vervelend pubertje was?
Daarvóór nog, dat rap ik ook: “…vraag maar na, aan m’n ma hoe ik m’n vader al vanaf m’n achtste klaarde.” Dat is ook echt zo. M’n pa is ook een grappenmaker, dus aan tafel heerste die sfeer. In de puberteit werd dat extreem, ik ontwikkelde mindgames, reverse psychology. Want dat vind ik pas echt grappig, ik zit nu meer op die tip. Want wordplay is grappen maken met woorden, maar reverse psychology gaat verder. ‘Jij vindt me wack omdat ik alleen metaforen spit, dan ben je nep als een rapper die geen metaforen spit.’ Dan gebruik ik hem, in een metafoor nota bene, om die shit om te draaien. Dat vind ik nu de shit. Of: ‘ik ben één van de beste Nederlandstalige rappers ter wereld.’ Als je bedenkt dat je van 6 miljard mensen de beste bent, sta je ook heel positief in het leven, snap je? Met Kohfie Konnect zal de wordplay weer naar een hoger niveau getild worden, maar een volgend Jiggy Djé album heeft zeker meer van dit soort crap, haha.

Ik kende al je inspiratie van het Nederlandse lied. Lees je ook poëzie bijvoorbeeld?
Nee. Ik ben sowieso niet zo’n lezer, m’n concentratievermogen is voor lezen niet zo hoog. En poëzie vind ik net te abstract voor mij.

Er is ook hele concrete lightverse-poëzie met een grappige clou, vaak op wordplay gebaseerd, een beetje op hetzelfde niveau.
Ja, ik zie wel eens cabaretiers bijvoorbeeld en dan denk ik: Wauw, jij bent echt slecht. Hoe kan je nou zo lang naar een clou toewerken die ik in 1 bar zou spitten? Dat is wat wij doen, zo kort en bondig mogelijk een woordgrap maken die ook nog relevant is voor wat je zegt. Herman Finkers boeit me wel bijvoorbeeld met grappen als: ‘Hier volgt een waarschuwing voor de scheepvaart: …Pas op!’ Dat is leuk weet je, hij denkt dus op dezelfde manier na over dat soort dingen.

Heb je een ideale schrijfomgeving?
Thuis en alleen het liefst. De laatste tijd heb ik wel vaker de muziek aan. Vroeger schreef ik, spitte ik de bar, zette de muziek weer uit en schreef de volgende bar. Nu heb je veel meer een soort metronoom in je hoofd en is dat niet meer nodig. Maar het liefste alleen dus, weinig afleiding.

Ik heb nog wat stellingen voor je:
– Met DAC stonden jullie in finale grote prijs, jij solo vorig jaar en nu Grootmeester Jan… 3x is scheepsrecht.
Mmm… Dat is een gewetensvraag. Kijk, ik denk dat ik de beste kans had om vorig jaar te winnen van de drie finales die je nu omschrijft. En dat is niet gebeurd dus… Ik hoop natuurlijk met heel m’n hart dat Jan ‘m wint en denk ook zeker dat hij dat kan, maar ik denk van niet. Dat zegt niet zoveel over m’n vertrouwen in Jan, maar er zijn ook de ‘powers that be’ weet je, rekening houdend met waar een jury naar op zoek is.

De scene is te lief.
Ja, dat is officeel een nummer van Kas, waar ik me wel in kan vinden. Kijk, het hoeft niet matten te zijn ofzo, maar er zijn gasten die zeggen: ‘Fok de rest, ik doe alles wel in m’n eentje.’ Zoals Duvel nu op z’n website, dat vind ik wel dope. Het mag wel wat meer grimey zijn soms. Tegelijkertijd roep ik ‘de scene is te lief’ op een te blije track. Ik vier het feest toch wel met mijn mensen en het maakt me niet zoveel uit wat die voor geniale dingen of die voor shit dropt.

Als co host van een radioprogramma heb je zelf ook een vinger in de pap in Hilversum
Nou, nee, dat valt erg mee. Ik heb die baan gekregen omdat ik rapte. Het starten van m’n label was gewoon ambitie en als je die ambitie hebt, maakt het niet uit waar je zit, je vindt je weg wel. En tuurlijk is het handig soms als je iemand kent om een gunst te vragen. Maar zie je mijn videoclip nu op MTV of TMF? Nee, en het duurde ook lang voor ie op The Box was ook. Dus je moet daar niet teveel bij voorstellen, wat dat betreft sta ik onderaan de ladder.

DAC heeft nooit het succes gehad wat ze op basis van de kwaliteiten verdiende.
Ja…of nee, ik dacht dat je wou zeggen: ‘hadden kunnen bereiken.’ Ik denk dat je altijd krijgt wat je verdient. En als we niet dat succes hebben behaald als groep, hebben we blijkbaar toch iets fout gedaan. Dus hadden we groter kunnen worden zeg ik: Ja. Hebben we meer verdiend? Nee, daar geloof ik niet in.

De Grote Prijs is doorgestoken kaart
Nee, want je weet precies waar je aan meedoet. Je weet dat er een jury is en je weet wat je kansen zijn. Die zijn niet slechts gebaseerd op je kwaliteiten als rapper of als act. Dat is in de muziek ook zo, dat is in je leven zo. Je hebt geen gouden leven, alleen omdat je intelligent bent. Je hebt niet alle zekerheden van de wereld alleen omdat je vader rijk is.

Een positieve gedachte…
Maar zo is het. Bij de Grote Prijs zijn de voorwaarden duidelijk. En als je een show neerzet waar ze niet omheen kunnen, win je die prijs. Dat heb ik niet gedaan. Dus die verantwoordelijkheid voor het niet winnen van de Grote Prijs kan ik alleen bij mezelf leggen. Die shit waar je geen grip op hebt, die variabele, die is er altijd, dus eigenlijk een constante, snap je? Dat neem je mee in je leven. Expect the unexpected, dingen kunnen anders lopen dan gepland, maar dat betekent niet dat je dingen niet moet plannen. Want zonder plan gaat het in ieder geval niet gebeuren.

Meer info: http://www.jiggydje.nl

Geplaatst door bowie op 15 oktober 2006