Ice Cube is één van de weinige rappers die eind jaren ‘80 begonnen is en nog steeds relevant is in het huidige muziekklimaat. Zo groot als hij begin en midden jaren ’90 ooit was is hij niet meer, maar zowel als rapper, labelbaas, acteur en scenarioschrijver doet O’ Shea Jackson het nog steeds goed. En als het aan hem ligt gaat hij nog wel een jaar of 20 door; ‘I still love music and I’ll never stop making it.’
Na zijn eerste stappen in de muziekwereld gezet te hebben met de groep C.I.A., sloot Ice Cube zich eind jaren ‘80 aan bij N.W.A. Als meest getalenteerde MC en belangrijkste tekstschrijver van het vijftal uit Los Angeles was hij één van de drijvende krachten achter het succes van Straight Outta Compton. Na een ruzie over geld besloot Cube solo verder te gaan en reisde hij naar New York om met het legendarische producersteam The Bomb Squad (Public Enemy, Leaders Of The New School, Young Black Teenagers, Son Of Bazerk en nog veel meer) te werken aan zijn klassieker Amerikkka’s Most Wanted. The Bomb Squad had een bijzondere manier van werken, vertelt Cube. ‘Ze waren heel uniek omdat het een echt team was en ze je als rapper echt betrekken bij het proces. Eric ’Vietnam’ Sadler zorgde voor de ‘bottom beats’, en maakte dus de drums heel vet. Hank en Keith Shocklee voegden vervolgens hun noise en andere samples toe. En Chuck D nam de vocale cuts voor zijn rekening. Ze waren er ook allemaal bij als ik ging opnemen. Heel intensief dus om met hen te werken. Het mixproces was ook apart. Alle afzonderlijke leden maakten een mix en de beste werd uitgekozen. Een soort onderlinge wedstrijd dus.’
Na Cube’s debutalbum werkte hij met talloze andere producers die er allemaal hun eigen werkwijze op nahielden. ‘DJ Muggs en Sir Jinx laten je als MC gewoon je ding doen, terwijl DJ Pooh echt in overleg wil werken. Scott Storch is dan weer een exponent van de moderne generatie en laat je de vocalen opsturen. Hij houdt er niet van om mensen te zeggen wat ze moeten doen en prefereert daarom die werkwijze. Er is niet één duidelijke werkwijze die ik liever heb, wat dat betreft ben ik altijd flexibel geweest.’
Nadat hij in 1991 zijn debuut als acteur in Boyz-N-The-Hood maakte schreef hij een paar jaar later zijn eigen film, het succesvolle Friday. Het schrijfproces van een film is vergelijkbaar met dat van een rapnummer, maar toch zijn er ook duidelijke verschillen volgens Cube. ‘Het begint in feite op dezelfde manier. Je wordt ergens door geïnspireerd en je begint met schrijven. Verschil is wel dat ik een rap spontaan kan gaan schrijven en me niet aan allerlei regels hoef te houden. In feite kan ik in één keer doorschrijven. Bij een filmscenario ontwikkel ik eerst de grote lijnen, personages en wendingen voordat ik het verhaal ga uitwerken. Dat is wel meer gedetailleerd dan rapnummers natuurlijk.’ Samenwerken met andere schrijvers ziet de rapper uit South Central niet zitten. ‘Ik werk altijd alleen. Wel heb ik een aantal proofreaders die mijn scripts lezen en me feedback geven.’
De muziekindustrie staat bekend om haar duistere praktijken en daar weet Ice Cube als doorgewinterde muzikant alles van. Hollywood staat echter ook niet bekend als een wereldje waar heel net met mensen wordt omgesprongen. Volgens Cube gaat het er echter toch correcter aan toe dan in de muziekindustrie. ‘Wel iets netter ja, afspraken worden net iets vaker nagekomen. Maar al tijdens de opnames van Boyz-N-The-Hood heb ik van dichtbij kunnen zien wat regisseur John Singleton meemaakte. Daardoor zag ik dat ook de filmindustrie nou niet bepaald clean is. Je moet constant op je hoede blijven.’
Na 20 jaar krijgt gangsta rap nog steeds de schuld van veel sociale problemen in de VS. Cube schetst hier een beeld van in zijn ironische nieuwe track Gangsta Rap Made Me Do It. ‘Ach, het is de muziek van de jeugd en ongepolijst, rauw. Dat maakt het een makkelijk doelwit voor politici. Maar zolang ik muziek maak zal ik blijven vechten tegen dat soort onterechte beschuldigingen van hypocriete beleidsbepalers.’
