Gery Mendes komt net uit de opnameruimte wanneer we ons opmaken voor een interview. De Kaapverdiaanse Rotterdammer is inmiddels een aantal dagen in the building en heeft al enigszins kunnen wennen aan de luxe studio. Opnameruimtes, mastering rooms, een opslagruimte met talloze instrumenten, een fitnessruimte en zelfs een zwembad: alles is hier aanwezig om het de artiest naar de zin te maken. Terwijl de beats in de oefenruimte uit de speakers knallen, Melodee op de bank teksten aan het schrijven is en de heren van Cookin’ Soul uit Spanje aan het lunchen zijn, steekt GMB van wal in de fitnessruimte van het complex:
“Ik ben heel blij dat ik hier mag zijn vandaag man. Het voelt aan de ene kant als beloning en aan de andere kant is het ook een ‘the right place, the right time’-ding. De organisatie was mij op het spoor gekomen door mijn bijdrage aan Kyteman’s Hiphop Orkest. Nadat ze ook mijn eigen muziek hadden beluisterd hebben ze me benaderd. Ik denk dat ze er geen spijt van gaan krijgen, want ik ben een harde werker en ik laat ze zien dat ik er echt voor ga. Dit is mijn eerste echte kans om mezelf in Europa te laten gelden. Het zou zomaar kunnen dat mensen in Italië, Zweden en Kroatië kennis met mij gaan maken. Al zijn het er maar 100 per land. Ik heb zelfs al een aanbieding om in Kroatië een show te doen. Van tevoren wist ik dat dit ook een ideale mogelijkheid is om te netwerken. Uiteindelijk is het natuurlijk het tofste dat ik hier in één van de gruwelijkste studio’s van Europa met de beste Europese hiphopartiesten een album maak.”
Kun je op dit moment al omschrijven wat voor impact dit hele project op jou heeft? “Door deze ervaring krijg ik meer zelfvertrouwen. In 2005 was ik in Portugal en hoorde daar tapes van Valete. Toen dacht ik al: ‘Ik zou echt graag een keer met hem willen samenwerken.’ En nu zit ik gewoon met Valete in de studio. Onze werkmethodes zijn totaal verschillend; ik dacht dat ik een langzame schrijver was (lacht). Maar eigenlijk doet dat er helemaal niet toe. Het gaat erom wat je achter de microfoon doet, het voorspel is niet belangrijk.”
“Alles wat ik tot nu toe heb gehoord is high quality. Het is mooi om artiesten in talen te horen rappen die je niet begrijpt maar tóch kan horen dat ze heel goed zijn. Aan mij zelf werd gevraagd waarom ik niet in het Nederlands rap. Maar ja, ik ben gewoon in het Engels begonnen. Ik rap overigens op het album wel in het Engels én Kaapverdiaans, een beetje dat Turk-ding (lacht).”
Over Nederland gesproken: hoe kijk je vanuit Europees perspectief nu tegen de Nederlandse scene aan? “Toevallig had ik het er gisteren met Curse en Luche over. Curse komt uit Duitsland en die gast heeft 4 of 5 albums gedropt. Weet je hoeveel hij heeft verkocht? 100 000 albums ofzo. What the fuck! Dat is in Nederland ondenkbaar. Ik zei ook tegen hem: ‘Een gemiddelde goeie hiphopartiest verkoopt in Nederland misschien 2000 a 3000 platen.’ Ik wist het al wel, maar hier merk je ook dat Frankrijk en Duitsland echt huge zijn en voorlopen op de rest van Europa. Italië is flex, maar ook gewoon een kleine markt omdat de scene daar nog in de kinderschoenen staat. Zweden is high-tech maar daar wonen weinig mensen. En dat is het ook gewoon in Nederland hoor. Hoeveel hiphopluisteraars heeft Nederland? Wij zijn een klein land en er wordt ook nog eens veel geboycot. In clubs in andere Europese landen wordt veel hiphop van eigen bodem gedraaid, dat hebben wij niet. Net als dat we maar één goed headquarter hebben, in Amsterdam. Wat dat betreft is het wel goed dat er in Rotterdam met ROTTZ nu ook wat gebeurt.”
Rechts op de foto: Marcus Price van de Zweedse hiphopgroep Fattaru
Hoe kom je na deze ervaring terug naar Nederland? “Pff, weet je wat het is: ik krijg hier het respect dat ik verdien man. Het is eigenlijk pijnlijk als ik erover nadenk… Ik doe hier net zo veel mijn best als thuis, maar toen ik hier uit de opnameruimte kwam kreeg ik een applaus en mensen zeiden: ‘Wauw, gruwelijk!’ Dat is het verschil tussen andere Europese landen en Nederland. Wij nemen alles maar voor lief en vinden het allemaal maar best, geven een boks en het is cool. Ik wil dat niet meer man. Als ik terug kom wil ik niet niet meer in de ouwe sleur terecht komen. Ik wil in dit ritme doorgaan. Ik ben nu gewoon elke dag aan het schrijven hier. Soms een half uur, soms langer. Everything to get this job done. Alles is hier aanwezig om een dik project neer te zetten. We hebben een dikke studio, er zitten engineers achter de geluidstafel die ik vanaf de ‘get go’ vertrouw en als iemand opbouwende kritiek heeft neem ik die aan. Hij hoort dat, ik hoor het ook. Ik zeik niet op hem, hij heeft gelijk.’ Het is gewoon 120% procent inzet. Zó wil ik klinken op mijn volgende plaat.”
Wanneer kunnen we die verwachten? “Ik heb al wat schetsjes. Maar als ik hier vandaan kom, dan gaat de helft denk ik weer de prullenbak in. Het is tijd voor een nieuwe start. Dit project laat mij ook zien dat ik me moet vooral moet richten op concerten in het buitenland op het moment dat ik klaar ben met mijn plaat. Waarom zou ik me beperken tot Nederland? Er zitten hier mensen uit pakweg 10 verschillende landen. Laten we zeggen dat 50 mensen uit ieder land mijn shit horen en gaan diggen naar wie ik ben en dat doorvertellen aan 50 andere vrienden. Dan heb je zo een paar duizend fans. Het lijkt me gewoon tof om voor een nieuw publiek te spelen, lekker te reizen met de band, plezier te hebben onderweg en nieuwe dingen te zien.”
Klinkt als de weg die Pete Philly & Perquisite eerder hebben afgelegd… “Perquisite is dan ook de eerste die ik bel als ik een vraag heb. Vooral op zakelijk gebied, daar is hij heel sterk in. Hij is een bitch van een onderhandelaar (lacht). Voor mijn volgende plaat wil ik een goed label en gruwelijk team achter me. Dan kan ik er echt voor gaan.”
Je klinkt een stuk frisser, energieker dan voorheen.. “Ik zeg je eerlijk, als ik terug kom moet ik ook echt wat doen. Ik weet niet man, we zijn hier echt bezig met iets. Ik heb nieuwe apparatuur voor mijn studio gekocht en dat is tof. Maar aan de andere kant snap ik nu wat het is om geld te sparen, naar een gruwelijke studio te gaan en daar op te nemen en 3000 euro te betalen. Dat is veel geld, maar de kwaliteit die je krijgt is er naar. Het komt uit een fokkin SSL tafel! Die studio kost misschien wel een miljoen euro. En die gast die achter de knoppen zit mixt al 10 jaar voor IAM. Ik kom binnen, praat met hem en heb zijn gegevens. Als ik straks mijn shit wil laten mixen is hij bijvoorbeeld de man. Op dat soort momenten realiseer ik me dat ik het anders moet aanpakken en me niet moet laten meeslepen in de ouwe sleur. Zodra iets of iemand een te laag energielevel voor me heeft is het gewoon: ‘Splash, wat de fok, word wakker! Dit is gewoon wat moet gebeuren. Let’s go! Nederland moet ook naar dat niveau, weet je. Dus dat.”
Je gelooft echt in dit project hè? “Ja man, zeker. Ik ga dit ook zeker representen in Nederland. Ik vind ook dat onze mensen deze mensen moeten horen. De hiphopscene in Nederland moet weten van dit project en de bijdragen van Melodee en Gery aan Diversidad. Ze hoeven het niet tof te vinden, maar ik raad mensen aan de cd in ieder geval één keer op te zetten.”
Blijf via de Facebook pagina van Diversidad op de hoogte van alle ontwikkelingen rondom het project en hou HIJS in de gaten voor een uitgebreid artikel over de totstandkoming en opnames van het Europese hiphopalbum.
Beeld door Joel Frijhoff
