Gedreven Koester vecht terug

In het pittoreske Soest nemen we met de 24-jarige Koester plaats bij café De Lindenhof. De woonplaats van de rapper staat in schril contrast met die van zijn grote voorbeeld Big Pun; de rapper uit de Bronx, die hem tot de dag van vandaag nog steeds enorm inspireert.
“Via mijn broer kwam ik in contact met zijn muziek. Die stuurde me destijds een track van het album Capital Punishment en ik was meteen verkocht. Big Pun was lyrically zo sterk. Hij was voor mij de inspiratiebron om te gaan rappen. Eerst in het Engels en later ben ik overgestapt naar het Nederlands.”

Via een aantal mixtapes komt Koester in 2007 in contact met een lid van de groep Onder Ons. Er ontstaat een vriendschap en hij sluit zich bij de groep aan. Samen met de andere leden Trevurse en Soskop wordt het eerste wapenfeit uitgebracht in april 2010: 99 gram.

Door de goede ervaringen van de laatste besluit Koester zijn geluk te gaan beproeven op de Herman Brood Academie. “Ik dacht heel erg in een hokje qua hiphop voordat ik naar die school ging. Maar de academie heeft me erg geholpen qua kijk naar hoe anderen over hiphop denken. Je bouwt een hoop connecties op en krijgt les van de besten: Sticks, Rico, Jiggy, Winne. Winne begeleidt mij ook met mijn nieuwe EP. Supertoffe gast en het is sowieso cool om van die gasten feedback te krijgen. Mijn stijl is ook niet veranderd daar. Het ligt erg aan jezelf of je dat toelaat. Ik blijf gewoon mijn ding doen en dat zal ik ook blijven doen. Maar van mijn tijd daar ben ik zeker meer open minded geworden en het heeft me veel geleerd over de industrie.”

De Soestenaar besluit tijdens zijn studie om meer solo te gaan doen. In zijn tracks blijft hij dicht bij zichzelf. “Ik ben heel erg gericht op lyrics, op woordspelingen en diepgaande dingen. Ik maak gewoon heel eerlijke muziek. Omschrijf wat ik zelf meemaak en daar put ik heel veel inspiratie uit.”

En wat hij meemaakt is niet mis. De jonge twintiger balanceerde al twee maal op het randje van de afgrond. Tot een ontmoeting met magere Hein kwam het gelukkig niet. “Toen ik 12 was, heb ik een hersenbloeding gehad. Dat was een fokked op periode. Ik was nog een kind en vooral voor mijn ouders was het erg zwaar. Ik heb de nodige operaties ondergaan en ben er uiteindelijk bovenop gekomen. Ik heb toen echt mazzel gehad dat ik daar niks aan over heb gehouden. Het enige wat ik af en toe nog heb is dat als ik op bed lig, of als ik naar boven kijk, ik een beetje duizelig word. Maar als ik dan weer op mijn zij ga liggen, is dat weg.”

Na deze eerste klap gaat Koester vol goede moed verder. “Toen dat eenmaal achter de rug was, was ik overtuigd dat ik nooit meer iets zou krijgen en voelde ik me onoverwinnelijk en zo ben ik ook gaan leven. Veel blowen, roken en drinken. Maar toen sloeg het noodlot nog een keer toe in 2008. Ik kreeg last van mijn knie. Als ik bijvoorbeeld een klein stukje van een kroeg naar een pinapparaat moest lopen, deed dat ontzettend pijn. En dat werd eigenlijk steeds erger. Ik liep op een gegeven moment gewoon mank van de pijn. Dan ga je naar de dokter en krijg je het slechte nieuws: je hebt kanker. Het zat in het bot van mijn bovenbeen vlak boven mijn knie. Dat is een kanker die heel weinig voorkomt. Ik geloof dat maar 15 mensen per jaar dat op die plek hebben en het was een heel agressieve soort. Daarna heb ik 18 chemokuren gehad en er is bij een operatie een prothese in mijn been gezet. Met die gevolgen leef ik wel. Elke stap die je zet weet je dat het in je been zit. Het had voor mezelf ook veel meer impact dan de hersenbloeding omdat ik meer besefte wat er aan de hand was. Maar ik ben er wel vrij nuchter onder gebleven. Ik vond het zwaarder voor mijn vrienden en ouders dan voor mezelf omdat ik wist wat ik meemaakte. Ik wist wat ik voelde.”

Koester voelde zich tijdens zijn ziekbed in de steek gelaten door sommige vrienden. “Ja, maar ik kijk daar nu anders tegenaan. Toen dacht ik van: dude, waarom kom je niet even langs? Maar nu weet ik dat het voor hen ook moeilijk was om daar mee om te gaan. Nu is dat voor mij cool, al hangt er soms nog wel eens een spanning als ik ze ontmoet omdat zij toen nooit zijn geweest. Maar ik heb ze dat vergeven.”

De zware tijd had een positief effect op zijn gemoedstoestand. “Ik heb om de drie maanden nog controle maar voel me nu kerngezond. En ik voel me sterker dan ooit. Ik zie het als iets positiefs dat ik er nog ben en het heb overleefd. Het is gek om te zeggen maar ik ben ook wel blij dat ik het heb meegemaakt want het zet je met beide benen op de grond. Je wordt er een stuk volwassener door en serieuzer. Ik zie mezelf als twee verschillende personen: één voor de kanker en één erna. Maar ik kan nog steeds los gaan hoor. Bij optredens bijvoorbeeld sta ik gewoon te springen.”

Op het album Theoretische discipline uit februari 2011 zorgen de gezondheidsperikelen voor een rode draad in het geheel. Van de kenmerkende track Instinctief verscheen februari dit jaar een akoestische versie.

Tijdens de releaseparty van Theoretische discipline valt het dan ook stil in de zaal als Koester zijn pijnlijke tracks ten gehore brengt. “Omdat ik goed articuleer, waren mijn teksten goed te verstaan in de zaal en je merkte dat mensen er stil van werden. Na afloop hoorde ik van iemand dat mijn moeder, die ook aanwezig was, een traan had gelaten bij het optreden. Ze was heel blij om mij daar zo te zien staan na een voor ons beiden zware tijd. Dat zijn absoluut mooie dingen om te horen.”

Op de binnenkort uit te komen EP En nog ‘ns iets refereert nog maar één nummer aan die tijd: Moodswings. Hierin rapt Koester over de angst voor een mogelijke terugkeer van de slopende ziekte en of hij dan nog wel die lijdensweg wil ondergaan. Voor de andere tracks is gekozen voor een andere inslag. “Op een gegeven moment is er genoeg over gezegd en wil je de mensen daar niet heel de tijd mee bestoken. Op En nog ‘ns iets is er muzikaal gekozen voor samplebeats in plaats van de zelfingespeelde beats op TD. Via de Herman Brood Academie ken ik ook verschillende producers zoals Ben Jur en Zieke Fons die daar aan mee hebben gewerkt en het lijkt of ik met die beats wat meer kan. Het klinkt allemaal ook wat luchtiger. Het is meer een boombap EP geworden. Veel mensen kennen mij van TD. En nu leren ze mij van een andere kant kennen. Het is een nieuw level waar ik naar toe ga.”

Dat luchtigere en nieuwe level vraagt om een nadere uitleg. De EP heeft een hoog brag en boastgehalte. We horen zinnen als Sinds de basisschool is de baas geschoold en Ik leg de lat hoog, rappers gaan er onderdoor. Vanwaar de switch naar deze stijl? “Het klopt, maar het is geen switch naar deze stijl. Ik heb dit altijd al gedaan. Ik vind het altijd leuk om een beetje verbaal te sparren met anderen zeg maar. Ik probeer zo creatief mogelijk met taal te zijn en ik vind dat veel mensen de waarde van een tekst onderschatten. Ik ben erg tekstueel ingesteld en de quotes die jij geeft zijn voorbeelden hiervan, maar het gaat meer om de punchline. Ik zeg bijvoorbeeld: Sinds de basisschool is de baas geschoold, ik was al verder dan de basis, zie het maar als bazen-school. Ik vond het leuk om met het woord ‘basisschool’ te spelen zeg maar. Die andere zin gaat zo: En ik leg de lat wat hoger, rappers gaan er onderdoor, Limbodansen. Het gaat mij om het spelen met woorden.”

Onderschat is een track over dat je onderschat wordt in de scene. Je zegt: Ik doe niet mee aan die stoerdoenerij, ik leg mijn kracht liever in een rijm. Kun je daar wat meer uitleg over geven? “Ik ben een heel rustig iemand en ik zie veel haantjes om me heen. Veel gasten lijken ook wel een masker te dragen en claimen een ander iemand te zijn. Veel jongeren kijken hier tegenop en willen ook zo zijn. Voor mij is hiphop dat niet, ik zie het als een kunstvorm. In mijn tracks probeer ik zo creatief mogelijk te zijn. Ik kan mijn ei kwijt en doe dit in teksten; ik leg mijn kracht liever in een rijm. Je hoort mij alleen ‘stoer’ doen in mijn teksten. Daarnaast ben ik een heel aardige jongen hoor haha..”

De nuchtere Koester is helder over zijn ambities voor de toekomst. “Ik denk er over docent Nederlands te worden. Ik ben nu ook al veel met taal bezig en het lijkt me prettig voor een klas te staan om mensen wat bij te brengen. Het rappen is vooralsnog gewoon een hobby voor me, maar het streven is wel om een top3 mc te worden. Aan mijn motivatie zal het niet liggen!"

Rondom de release hoopt Koester ook af te studeren op de HBA. De releaseparty zal plaatsvinden in de Winston Kingdom in Amsterdam. Tijdens Live on the low zal hij daar op 29 mei voor het eerst de tracks ten gehore brengen. Een EP die gratis als download zal worden aangeboden op zijn website www.dekoester.nl. Check hier vast de review van En nog 'ns iets die eerder op HIJS verscheen.

Geplaatst door bowie op 21 mei 2012