“Ik heb veel gedaan hiervoor. Ik heb gebreakdanced, rhymes geschreven, toneel op school gedaan. Ik hield altijd al van performen. Sinds 2004 ben ik echt bezig met muziek. B.A.A.Z. is geen titel maar een state of mind, een manier van denken en staat voor Bewust, Anders, Altijd, Zelfverzekerd. Wees bewust van de wereld waarin je leeft en hoe je leeft, wees anders dan wat er van je verwacht wordt, denk voor jezelf en wees altijd zelfverzekerd in wat je wilt doen. Dan kom je daar waar je wilt zijn. Dat is een formule die ik dagelijks gebruik en ook dagelijks terugzie in de spiegel omdat het heel groot op mijn arm is getatoeëerd. Het heeft me vooruit geholpen.
Ik was best onhandelbaar in de puberteit. Mijn moeder dacht op een gegeven moment dat ik beter af zou zijn in Suriname. Mede omdat ik daar meer familie heb dan in Nederland. Dus ik ging alleen naar Suriname en ben bij familieleden gebleven. Ik ging daar naar school en heb er zo’n drie jaar gewoond. Het was achteraf gezien de mooiste tijd van mijn leven en ik ben mijn moeder eeuwig dankbaar voor haar beslissing. Ik ben in Suriname positief veranderd.
Ik heb vooral iets gehad aan het optimisme daar, het tevreden zijn met wat je hebt en het beste uit jezelf halen. Alles ging goed totdat ik me na een tijdje iets teveel thuis ging voelen en weer verviel in oude gewoontes. Dus mijn moeder zei: ‘Kom maar weer terug.’ Kijk, ik kom uit een ongezonde omgeving en als je niet veel hebt is het makkelijk om in een slachtofferrol te kruipen. Het is een soort van kettingreactie. Iedereen is zelfdestructief, dus jij wordt het ook. Iedereen wil een extra centje verdienen met het maakt niet uit wat, dus jij wil dat ook. Je bent een product van je omgeving.
Ik werd als kleine jongen al geconfronteerd met drugs, geweld en de lifestyle die erbij hoort. Hoe cliché het ook klinkt: er is wel degelijk een straatcultuur hier in Nederland waar veel mensen niks van af weten. Maar je moet het niet mooier voorstellen. Ik maak het negatieve niet mooier dan het is. Ik wilde me geen slachtoffer meer voelen en door deze state of mind ben ik gekomen waar ik nu ben.
Mijn EP B.dubbel A.Z. is eind december 2009 uitgekomen. Qua schrijven ga ik af op mijn gevoel. Mijn hele EP is in een opwelling ontstaan. Met mijn EP wilde ik de mensen in mijn buurt aanspreken. Dat was mijn voornaamste doelgroep. Ik wilde jongeren motiveren om hun dromen na te jagen en te doen waar hun hart ligt. Dat heb ik ook gedaan (glimlacht).
De EP is beter ontvangen dan ik had verwacht. De clip Terug naar de hoofdstad heeft bijvoorbeeld meer als 160.000 hits gekregen in de eerste maand. Ja, dat check ik stiekem toch wel even af en toe. Die track was voor mij wel de ommekeer, het ging verder dan mijn buurt en verder dan Amsterdam. Verder heeft de track Frequentie ook wel een speciale betekenis omdat dat de eerste samenwerking was met Micha Farrah Girgis. Dat was chemie, echt de lekkerste recording sessie die we hebben gehad. We zijn echt broeders geworden.
Volgend jaar komt er een album en wat betreft het B.A.A.Z. gedeelte komen er nog twee projecten aan, B.A.A.Z.= school ergens na de zomer en B.A.A.Z.= regels tegen het einde van het jaar. Daarna laat ik het B.A.A.Z. gedeelte even voor wat het is. Dit is het introductiejaar van B.A.A.Z.; het moet een begrip op zich worden want ik wil laten zien wat het voor mij gedaan heeft. Het helpt ook om iets te bereiken. Dat zie ik, dat hoor ik en ik voel het. Bijvoorbeeld in mailtjes van mensen die het voelen en diep op de essentie van woorden ingaan. Dit is een van die mailtjes:
‘B.A.A.Z. kan best wat worden. Bewust Anders Altijd Zelfverzekerd klinkt sowieso echt wel doordacht. Er zijn de laatste tijd zoveel rappers die alleen money en shine willen. Maar jouw shit is echt wel een tikkie meer. B.A.A.Z is wat meer de kijk naar de goede kant in het leven toch? Zulke rappers gun ik die plek, net zoals een christen de bijbel checkt, is voor mij muziek zwaar belangrijk! Succes! En ik push die mixtape nog steeds op straat met m’n boxje natuurlijk. Steeds meer mensen vragen: ‘Wie is die rapper?’ Haha, positief toch!’
“Nu moet de muziek gaan betalen. Het wordt serieuzer. Ik heb mijn KVK nummer geregeld en ik durf nu ook geld te vragen. Vroeger vond ik dat ik niet genoeg had bereikt om er een prijskaartje aan te hangen. De zakelijke kant blijft lastig. Maar het is belangrijk om te weten waar je recht op hebt en hoe je brood verdient met je passie. Voor de release was ik redelijk onbekend met het zakelijke gedeelte van de muziek. Toen heb ik dus een kleinschalige releaseparty georganiseerd en twee videoclips geschoten. Qua organisatie merkte ik dat ik niet alles zelf kan doen. Ik werk, heb een vriendin, maar verdien geen moer met de muziek, dus het is niet makkelijk. Mensen zien wel het succes, de clips, de EP gaat goed, optredens enz., maar ze weten niet wat je daarnaast met je meedraagt en dat je ook nog moet presteren in je dagelijks leven.
Sinds kort heb ik een personal assistent, Jack. En ik ben gezegend met hem. Hij steunt me waar nodig, al vanaf mijn besluit om de EP te maken. Hij heeft onder meer geregeld dat de cd’s gedrukt werden, verzorgt promotiemateriaal en zorgt voor het versturen van persberichten.
Via Jack ben ik ook in aanraking gekomen met de stichting It’s your Turn. Zij nodigden me uit om mee te gaan naar Senegal waar ze een educatiecentrum in Cayar, een vissersdorpje met veel armoede en analfabetisme, bouwen. In eerste instantie ging ik erheen om een nummer op te nemen en een clip te schieten over de situatie daar. Ik zag zoveel mooie mensen in Senegal. Ze zijn daar echt supermuzikaal. Ik heb uiteindelijk twee nummers opgenomen met lokale jongeren, een prachtige ervaring.
Hoewel ze mijn muziek niet begrepen (de taal), voelden ze het wel en omgekeerd hetzelfde. Ik vatte het idee op om een album te maken met Nederlandse en Senegalese jongeren. De opbrengsten van het album gaan naar de bouw van het educatiecentrum in Cayar, Ik ben daar bijna drie weken gebleven en heb veel geleerd over Afrika maar ook heel veel over mezelf. Wat me opviel is dat ze het daar ondanks de armoede best goed hebben, mensen zijn tevreden met weinig en kennen de basisprincipes van het leven. Ik heb daar een voorliefde gekregen voor de kora: een lokaal instrument. Wie weet hoor je dit nog terug in een toekomstige track. Ik ben ook meer naar Franstalige artiesten gaan luisteren zoals Youssou N’Dour, Sefyu en La Fouine.
Nadat ik terug kwam uit Senegal, hoorde ik dat ik geselecteerd was voor de Grote Prijs. Het is snel gegaan. Zo maakte ik vorig jaar voor het eerst de finale mee van de Grote Prijs (waar mede-Amsterdammers Dret & Krulle er met de winst vandoor gooien red.). Dat gevoel was zo amazing, ik wilde daar ook staan voor Amsterdam. Ik wil de stad vertegenwoordigen. Veel mensen gaan hun dromen niet achterna maar ik wil een voorbeeld zijn voor jongeren die hun dromen niet naleven. Ik vind het dope om het op te nemen tegen mc’s die ik bewonder zoals een Alpha Beta, D.Lipps, Robian, Bende van Ellende, Kross naar de K, Vieira, Amier Papier en Djablo. Er is niet echt sprake van rivaliteit onderling. Het is alleen maar liefde tussen de deelnemers die ik ken. Het contact onderling zit wel goed dus wie weet groeien er nog collabo’s uit. Ik blijf gewoon mezelf in de competitie en ik wil de Prijs wel winnen, maar ik wil er niet afhankelijk van zijn.
Veel van de vorige voorronde deelnemers die niet doorgingen zijn alsnog ver gekomen dus er is sowieso hoop. Maar als ik in de kwartfinale doorga, dan ga ik het winnen ook! Op z’n minst een publieksprijs (lacht). Ik heb privé veel meegemaakt de afgelopen tijd maar nu weet ik daarmee om te gaan en kan gewoon mijn product leveren. Ik vind het heerlijk om te performen en voel me thuis op elk podium. Ik heb er vertrouwen in: Bewust Anders Altijd Zelfverzekerd is het recept.
Op mijn volgende cd zul je heel veel gevoelens horen. Mensen zullen horen wat voor reis ik heb meegemaakt, hoe ik nu in het leven sta en hoe ik ben veranderd in 12 maanden. Ik ben in een keer volwassen geworden. Ook omdat ik in Afrika ben geweest. Na mijn releaseparty had achtereenvolgens een clipshoot plaats, het project in Senegal, de release van mijn EP, toen de selectie voor de Grote Prijs en de tweede clip die uit kwam. Alles wat ik de afgelopen 12 maanden graag wilde, is door hard werken uitgekomen. Ik wilde een EP maken en uitbrengen en ik heb het op eigen kracht gedaan. Ik herinner me dat ik vorig jaar terug kwam van vakantie uit Suriname op Koninginnedag, en direct naar Queensbridge ging. Ik zag hoe hiphop weer tot leven kwam in Amsterdam en dacht: ‘Ik wil ook op dat podium staan.’ En 12 maanden later stond ik ook daar. Dat was heel bijzonder, de mensen, de sfeer… Toen was ik openingsact, hopelijk sta ik er volgend jaar als hoofdact. Het zou natuurlijk ook mooi zijn als dit ook zo gaat met de Grote Prijs," voegt hij lachend toe.
