Dope D.O.D. in Pulp Fiction stijl

Ondergetekende reisde af naar het noorden voor een goed gesprek. Al lopend door de Groningse binnenstad houdt de groep halt in een pittoresk straatje. Skits Vicious wijst naar een deur pal naast het pimpelpaarse portaal van een kapsalon. Met het openzwaaien wordt een contrast duidelijk met de aanblik van het Groningse centrum; ik kijk recht in de grimmige steeg waar Skits Vicious wordt voortgeduwd in de clip van What Happened. “Veel van mijn shots in de clip zijn hier geschoten”, zegt Skits al wijzend op de vervallen muur die de tuin omringt.

Eenmaal overgestoken gaan Skits Vicious, Jay Reaper en Dopey Rotten zitten in een café. Bij gebrek aan een rookruimte maar in de schemerige kelder. Dope D.O.D. zette bij de Grote Prijs van Nederland 2009 een ijzersterke show neer en is, mede door de looks van Skits Vicious, een opvallende verschijning. Na de finale van de Grote Prijs was het lang stil rond het Groningse trio. “We wilden niet iets online zetten en kijken hoe het zou gaan”, geeft Dopey als reden. Bang om in de vergetelheid te raken waren ze niet. “We voelden dat de mensen het zouden diggen als we het goed zouden brengen. Dat zie je met What Happened, dat brengt een explosie teweeg”, aldus Jay.

Twitteren in het Russisch

What Happened. Het woord is eruit. De clip die in februari werd gedropt gaat als een dolle stier over het wereldwijde web. De videoclipdienst genaamd Vidzone heeft wereldwijd zo’n vier miljoen gebruikers en gaf de clip de titel one-to-watch mee. De Engelstalige scene in Nederland kan zo’n kwalitatieve boost goed gebruiken. “Misschien is het nooit tot een level gekomen waarbij het internationaal groot kan worden. Daar brengen wij verandering in”, zegt Jay erover. De veranderde perceptie van de fans kan ook een reden zijn. Skits: “Het is een Nederlandstalige scene geworden, ten tijde van de pioniers was Engels de norm. Wij kunnen de ogen van mensen wel openen: zie dat er ook uit Nederland harde Engelstalige shit kan komen.” Dopey probeert toffe Engelstalige acts uit Nederland te noemen. “Het is makkelijk op twee handen te tellen”, concludeert hij al snel.

Zelf heeft Dope D.O.D. al haar grenzen verlegd: mede door de video kan de groep rekenen op belangstelling uit het buitenland. “We hebben contacten in Rusland en er staat een show in IJsland en Parijs op de agenda”, aldus Skits. De groep dreunt een lijst op van landen waaruit ze lovende reacties ontvingen. “Laatst kreeg ik iets uit Kazachstan. Er komen ook peeps op Twitter die dingen posten in het Russisch. Dat moet ik dan via Google vertalen en vervolgens mijn eigen shit translaten en dat terugsturen”, vertelt Dopey. Muziek wordt in het buitenland anders benaderd volgens Skits. “Luisteraars hebben niet altijd meningen over van alles. Ze zijn op zoek naar iets goeds en geven daar respect voor.” Dopey knikt instemmend. “Er heersen minder vooroordelen dan hier. Als het dope is, is het dope: fuck it dat mensen er niet uitzien of dat het vreemd klinkt. Nederlanders hebben vaak meningen over dingen die niet relevant zijn voor de muzikale kwaliteit.” Skits: “Alle sites hier worden volgegooid met haatcommentaar. Wij voelen ons niet gehaat trouwens. We krijgen veel positieve reacties.” Jay zegt zich te hebben verbaasd over de reacties van buitenaf. “De wereld is misschien toch meer open-minded dan je denkt. Ik dacht dat onze shit in Engeland aan zou slaan vanwege de grote grime-scene. Dat je muziek juist in een land als Rusland aanslaat is wel verrassend”, vertelt Jay met een glimlach.


Skits Vicious

Het eiland genaamd Ghosttown

De wereld lijkt dus aan de voeten van Dope D.O.D. te liggen. Hoe zit het dan met hometown Groningen? “Ik zie het als een plek waar ik terug zou willen komen in een vakantie”, zegt Skits. De andere twee zijn het ermee eens. “Onze Engelse roots brachten het bij elkaar, elk van ons heeft een ouder die Engels van origine is. Groningen is waar het samenkwam.” Dopey: “We zijn allemaal sinds onze puberteit met muziek bezig. In een stad als Groningen kom je elkaar gewoon tegen bij hiphopevents.” Ghosttown is de naam die Dope D.O.D. hanteert voor de thuisbasis. “Het ligt in het noorden, het ligt afgelegen”, verklaart Skits. Volgens Dopey zit je als Groningse crew op een eiland. “Ik vind het een voordeel. Er zijn niet veel mensen om je heen die doen wat jij doet, je bent origineel.” Skits: “Er wordt wel eens gezegd dat afgelegen plekken meer originaliteit voortbrengen. Dat geldt voor ons ook: we maken iets dat we zelf hebben bedacht.” Dat is min of meer ook te bestempelen als de Groningse mentaliteit. “Veel artiesten met een eigenzinnige stijl. Kraantje Pappie, Noisia: er is een bepaalde Groningse flavour”, zegt Skits. Jay voegt toe: “Dat eigenzinnige is een eigenschap. Iedereen hier doet z’n ding, maar toch weer los van elkaar binnen Groningen.” Toch is het niet alleen Groningen dat de klok slaat. Resoluut zegt Dopey: “We zouden ons beperken als we niet verder zouden kijken dan Groningen, zeker als we merken dat Dope D.O.D. wereldwijd aanslaat.”


Dopey Rotten

“It has to make sense”

“Dope D.O.D. is hiphop van de nieuwe generatie. Wij bouwen op de hiphop culture en voegen ons ding daaraan toe”, aldus Skits’ omschrijving. De stijl van de crew wordt vaak als duister omschreven. Een etiket dat op fora vergelijkingen oplevert met bijvoorbeeld Steen. “Het wordt vaak over één kam geschoren: dit is dark, dit is zus en zo. De darkness die wij brengen, moet je zien als een scène uit Pulp Fiction: het is dark, maar het heeft een grappige ondertoon”, legt Jay uit. Skits knikt instemmend. “Artiesten die als duister worden bestempeld, richten hun muziek daar ook op in. Wij zijn echt mc’s, we willen niet wat schreeuwen. It has to make sense. Ik luister en maak geen liefdesliedjes want ik vind ze saai. Dat betekent echter niet dat ik tegen liefde ben.”

“Alles waarbij in het dagelijks leven een blad voor de mond wordt genomen, spreken wij wel uit. Mensen weten dat wij kennis over Illuminati en dat soort dingen hebben, wij gebruiken het echter niet om mee te preken. We benaderen die dingen meer vanuit het perspectief van de boosdoener”, legt Skits uit. Het rollenspel is van invloed bij alle drie de leden. De muziek functioneert voor hen als uitlaatklep en daarbij zijn invloeden niet beperkt. Skits: “Wij zijn liefhebbers van stripboeken, net als veel rappers die ons geïnspireerd hebben. Het gevoel dat je een alias creëert heeft ons geïnspireerd om te gaan rappen. Kijk maar naar What Happened, daar zie je onze characters in full effect.”


Jay Reaper

Sean Price in de mailbox

Story-telling en het kruipen in de huid van een karakter was ook het stempel van het album Fountain of Death. “Dat was meer een thema-tape van Dopey en mij, Jay was er toen al wel bij”, legt Skits uit. “Het tijdsbestek waarin Fountain of Death werd gemaakt, was ook veel korter dan de tijd die we genomen hebben voor het nieuwe album”, zegt Dopey daarop. Skits: “Fountain of Death was een zijdelings project. Nu is het Dope D.O.D. and we’re about to blow. In yo face!”

Het middel om opschudding te veroorzaken is het album dat eraan zit te komen genaamd Branded. “De stijl die we hanteren op Branded hebben we altijd al gehad. Met vorig materiaal is het meer groei dan verandering”, aldus Skits. Wanneer de luisteraars die groei op plaat gaan ontvangen, is nog niet duidelijk. “Het staat nog niet helemaal vast. De releaseparty en andere randzaken moeten nog geregeld worden”, zegt Dopey. De tracklist is nog niet bekend maar de features op de plaat zijn niet misselijk: Sean Price maakt z’n opwachting en ook de Amerikaanse Simon Roofless doet mee. De hook-ups ontstonden simpelweg via mailcontact. Skits: “Ik ben veel artiesten tegengekomen die niet met je willen werken als het voor hen niet waardevol is. Die oprechte love mis ik, gewoon iets maken omdat je iets tof vindt. Dat hadden Sean Price en Simon Roofless wel. Dat is die hiphop love waar wij voor staan. Gewoon dingen doen, no matter who you are.”

Eerste beeld door Ruben van der Linden (http://www.rubedube.com). Portretten door Walker Pachler (http://www.walkerpachler.com)

Geplaatst door bowie op 17 april 2011