Vorige zomer spraken we hem naar aanleiding van zijn mixtape Hip Hop You Don’t Stop, dit keer gingen we bij hem langs voor een luistersessie van het vervolg: Het Hiphop Journaal. De taal is veranderd; dit keer mixt hij enkel Nederlandstalige hiphoptracks aan elkaar. In gesprek met de Tilburgse Dirk Stolk a.k.a. De Manager.
Aan de rand van het Tilburgse centrum heeft hij een groot en zonnig dakterras. Binnen zit zijn kat Jazz, met als tweede naam op zijn paspoort Bundy. Vernoemd naar… juist, Hef. “Ik zit hier goed man, ik heb genoeg ruimte om mijn ding te doen en ik ben met een paar stappen in het centrum.” Het is nog steeds daar waar zijn werk het meest afspeelt; Dirk organiseert er de nodige evenementen, vertegenwoordigt een aantal artiesten programmeert podia op festivals, maar de laatste jaren verschuiven zijn activiteiten wat. Steeds vaker was hij zélf achter de draaitafels te vinden en daar was een visitekaartje voor nodig. Dat werd zijn vorige mixtape. “Nu is het tijd om echt mijn passie te laten horen. Nederlandse hiphop.”
“Dit is wat we vroeger rapten op het schoolplein.”
De naam van zijn kat is niet het enige dat ernaar verwijst. Op zijn arm prijkt het Liefde = 1 logo dat Boef en de Gelogeerde Aap ooit op hun merchandise drukten, en aan de wand boven zijn computer hangt een schilderij met een songtekst van Fresku. “6 september ga ik niet zomaar een luistersessie houden in Le Flux (een nieuwe concept store in Tilburg, red.). Ik ga de plaat live aan elkaar mixen, dus de overgangen kunnen daar helemaal anders zijn. Dat houdt het voor mij en de aanwezigen spannend. Verder zijn de biertjes op mij en moet het gewoon de gezelligste borrel in tijden worden.”
“Ik heb hem op mijn CDJ’s gemixt, maar daarna nog een keer overgedaan voor wat effecten”, vertelt hij terwijl hij de mixtape opzet. Het project opent natuurlijk met Philip Freriks. “De legend, hij mocht natuurlijk niet ontbreken op een tape die Het Hiphop Journaal heet.” Daarna is het een couplet van Sticks op Great Minds dat je de tape insleurt. Stolk heeft het slim opgedeeld in kleine hoofdstukken. Een couplet van Winne en een track van Feis volgen elkaar op, en Osdorp Posse en Extince zitten vriendschappelijk dicht bijelkaar. “Het zijn toch beide grondleggers van een stroming. Ik kon ze niet scheiden. Dit is wat we vroeger rapten op het schoolplein”, lacht Dirk.
“Het is een eer dat gasten als Sticks, Winne en Spacekees persoonlijke shout outs gooien op deze tape.”
Ook Replay van Hef komt voorbij. “Er zullen hiphopheads zijn die gaan zeggen dat ‘t niet zijn beste track is, weet je wel? Maar hey, als er één track is die Hef ten voeten uit is, is het deze.” Sowieso had hij redelijk moeite met een behapbare mixtape maken. “De eerste selectie was gigantisch, dus daarna was het vooral schrappen. Als díe eruit gaat, dan maar deze erin. En als hij er niet in komt, dan híj ook niet.” Het resultaat is een tape die schiet van namen die niet meer actief zijn (Nuclear Family, DHC, Zo Moeilijk, FATA), via grote hits (Diggy Dex, The Opposites, Gers Pardoel) naar het onbekendere werk van onder meer Kraantje Pappie, Evenwicht en Boef en de Gelogeerde Aap. De hoogste notering wat aantal tracks betreft: “Sticks! Er zit zelfs een klein kwartiertje aan Fakkelteit/Fakkelbrigade-achtige joints in. Als ik één iemand als goat moet aanwijzen, is hij het wel, dus hij verdient die eer. Het is ook tof dat hij, maar ook Winne, Spacekees en Boef en de Gelogeerde Aap, persoonlijke shout outs gooien. Óók een eer.”
Wie worden gemist door ons? Lange Frans en Ali B, sleutelfiguren aan de commerciëlere kant wat ons betreft, en Lijpe, iemand om wiens invloed je niet makkelijk heen kunt. “Ja, je gaat altijd krijgen dat mensen bepaalde artiesten missen. Ik heb nog één track toegevoegd die ik in eerste instantie te betekenisvol vond, maar die raakt me altijd als ik ‘m hoor; Tuinen van het Licht van Dave Budha. Toen heb ik er een punt achter gezet. Zo zou ik nu ook Zwangere Guy en Lil Kleine toevoegen. Wellicht een track van Fat Windjacks… Lijpe leer ik nu pas te waarderen en voor Frans en Ali was simpelweg geen ruimte meer over. Als álle classics erin waren gekomen, was deze mix drie uur lang en 120 tracks dik geweest. Welke tune ik écht over het hoofd heb gezien?”, vraagt hij zich af. “Laat dat de lezers maar onderin de comments zetten! Ik ben benieuwd naar de reacties!”
De mixtape Het Hiphop Journaal staat nu online. Beluister ‘m hieronder.
