Je debuut is eindelijk gedropt; opgelucht?
Mos def, ik kan met trots zeggen dat ik één van de weinige artiesten ben die precies is uitgekomen op z’n releasedate, dus dat sowieso. En plus, het wordt goed ontvangen, dus ja, ik heb niks te klagen!
Misschien kun je de titel D-Day even toelichten?
Mijn naam is Adison, de aka is D-Son, dus als je die EP opzet hoor je eigenlijk waar mijn dagen over gaan: D-Son Day. Ook staat het voor Decision Day, zoals je kan horen op de intro. Niets moeilijks eigenlijk, en mooi is natuurlijk dat de CD is uitgekomen op de precieze datum van D-Day tijdens de Tweede Wereldoorlog: 6 juni.
Je presenteerde je EP in een uitverkochte Bassment (Nighttown), wat deed het met je toen je het podium betrad en al die mensen zag?
Pfffff… even serieus, daar zijn geen woorden voor. Laat me het toch proberen te beschrijven: het is alsof je je baby voor het eerst aan al je vrienden en familie mag laten zien, maar het mooie is dat dit niet alleen mijn baby is, maar van alle mensen die daar aanwezig waren. Mensen die weten wat voor struggles ik heb doorgemaakt. Mensen die daar net zo hard meevierden en liefde toonden als ikzelf. All 1 liefde was aanwezig!
“This is hiphop with a message,” staat er op je EP, wat is de belangrijkste boodschap die moet blijven hangen na het beluisteren van je EP?
Dat je je eigen keuzes maakt en dat jij degene bent die shit aan jouw situatie kan veranderen, en dat je in gelijkenis van de Almachtige bent gemaakt, dus dat je over zelfkracht beschikt.
Welke moeilijke keuzes heb je de afgelopen periode moeten maken?
Damn, dat zijn er nog een aantal: school vs. hiphop, straatleven vs. hiphop, de keuze van ‘ga ik een schaap zijn en gewoon meedoen met wat iedereen doet, of ga ik mijn eigen werk creeëren en doen wat ik leuk vind en daarmee mijn boodschap uitdragen.’ Het lijkt cliché, maar het is gewoon zo dat zes van de tien boys in mijn wijk vastzitten, hebben vastgezeten, of nog gaan vastzitten. And I figured out I ain’t going out like that, at least I will fight for it. I’m a God who got Spirit of Self.
Je gaat nu vol voor de hiphop?
Laat me zeggen, ik ga voor m’n eigen werk, of dat nou hiphop is of iets doen met de jeugd… Ik probeer zoveel mogelijk mijn eigen werk te creëren, maar sowieso neemt hiphop zeker 1000% van me; het was mijn grote broer die ik nooit had.
Wat zijn je verwachtingen nu de EP uit is? Ik bedoel, je tracks zijn niet super toegankelijk, je snijdt vrij zware onderwerpen aan.
Voor wie zijn ze niet toegankelijk? Voor mensen die van rebel-muziek houden, muziek met een boodschap, echte hiphop, is het zeker toegankelijk.
Voor het “grote publiek” minder; dan rap je ook nog in het Engels wat het nog moeilijker maakt om jezelf in de picture te zetten. Of deel je die mening niet?
Mensen die naar mijn teksten willen luisteren en ze willen begrijpen, zijn de mensen die geen schaapjes zijn. Het zijn de mensen die voor zichzelf kunnen /willen denken en ik weet dat dat juist de invloedrijke personen in de omgeving zijn.
Nah, a message is a message… Het gaat erom dat je het voelt… Misschien juist omdat ik zo anders ben dan al die andere schaapjes, zet ik mezelf al meteen in de picture. Hoeveel Nederlandse Engelstalige MC’s zijn er nou nog die ook nog dope klinken? Ik kan met trots zeggen dat ik daarbij hoor, en dat mijn stad net zo trots is…
Maar hoeveel Nederlandse Engelstalige MC’s zijn succesvol?
Ligt eraan wat jij ziet als succesvol en wat de verwachtingen waren vooraf. D-Day is af. Dat was mijn shit! Voor mijn gevoel ben ik succesvol met mijn 300 CD’s die binnen een week al independent zijn verkocht!
Succesvol zijn houdt in: veel shows doen, landelijke bekendheid vergaren, veel exemplaren verkopen etc. etc. Laat ik dat samenvatten tot van de muziek kunnen leven.
Ja, welke NL-talige MC’s doen dat dan wel? Ali B & Lange Frans? Als dat pas succesvol is, dan hoeft het voor mij niet…
Opgezwolle en Pete Philly zijn goede voorbeelden.
Ja, maar hoelang is Opgezwolle daar mee beziggeweest? Ook al een aantal jaren en een aantal producten verder, toch? Uiteindelijk krijg ik wat ik verdien…
Supercharger op de producties, vertel?
Wat kan ik zeggen? Supercharger is fam, ik ken MOD al sinds m’n 16e ofzo. Ik leerde ‘m kennen tijdens een Gravediggaz concert. Hij kent Shabazz en Killah Priest en die kende ik ook. Toen Shabazz weer een keer in Amsterdam was een aantal jaren geleden (voor The Campaign), kwam ik MOD weer tegen in het hotel. Ik sprak hem aan, vroeg zijn email en een week later zat ik in Zoetermeer en hoorde ik shit waarvan ik dacht dat het niet meer bestond in Nederland! Hij vond mij, Concrete, en SoS dope, en dus ging hij producties voor ons doen.
Jordan River Banks heb ik in de tussentijd leren kennen en het klikte gewoon. Hij heeft shits voor SoS gedaan, voor Concrete zijn solo, en voor mij. Voor ons is het elke keer weer een eer omdat we mad respect hebben voor die cats… Supercharger is fam… We’re brothers from another mother!
Hoe belangrijk is het voor jou geweest dat zij de producties gingen verzorgen? Was dat essentieel voor de release?
Jazeker! Sowieso wou ik mijn fam op mijn EP hebben, en dat zijn zij zeker! Sowieso vind ik dat zij de lekkerste beats maken om voor mij op te spitten. Ik ben een fan van harde, gesamplede hiphop; jaren ‘90-’96. Zij hebben dat aangehouden en er hun eigen formule van gemaakt, waardoor het uniek klinkt. Luister bijvoorbeeld naar die drums van hen: pffffffff, die boys zijn sterren man, zwaar ondergewaardeerd als je het mij vraagt!
Je EP kost “slechts” 5 euro, wat is het verhaal daarachter?
Dit is pas 20% van wat ik kan, het zijn maar zeven tracks, dat kan nog. Als straks mijn album komt is die 20 euro, en dan verwacht ik dat iedereen hem koopt, want D-Day was bij wijze van spreken een koopje… Die cover is al meer dan 5 euro waard man… hahaha! Plus, ik ben die wacke MC’s zat die hun mixtapes en CD’s fokkin’ duur verkopen, terwijl je gewoon ziet dat het niet serieus is. Kijk in de winkel en je ziet een mixtape met slecht gemixte shit, neppe fokkin’ artwork, slechte MC’s, en dat kost al snel 7,50 tot 10 euro. Met D-Day breng ik alles represent en dat voor maar 5 euro; kies jij nu maar welke je neemt als hiphoppers, en wie je blijft supporten. Het is als een nep feest dat duur is en eenmalig, of die cheape party die elke keer beter terugkomt en zijn klanten blijft houden. It’s a muthafuckin’ hustle, peoplez on the block know what i mean… Zelfde als dope verkopen, hahaha. Je klanten moeten tevreden blijven en terugkomen, da’s mijn ding!
Je investeert met die prijs van 5 euro eigenlijk in je fanbase?
Precies! En in hiphop, dus dat zouden meer MC’s moeten doen, kunnen we misschien weer een hechte scene creeëren.
Afbeeldingen van iconen als Che Guevera en Bob Marley sierden het podium tijdens je release; welke opvattingen van deze mensen pas je toe in je eigen filosofie / levenswijze?
Dat je je eigen keuzes moet leren maken, dat je je geschiedenis moet weten, en dat je over krachten beschikt die ver buiten je eigen fantasieën gaan soms, maar dat je erin moet blijven geloven… Ik heb visioenen, en mede dankzij hen leerde ik die begrijpen.
Kan je wat meer over die visioenen vertellen?
Het zijn dingen waarvan ik weet dat ze kunnen gebeuren en ik zie ze gebeuren, net zoals ik allang vantevoren wist dat Nightown Bassment uitverkocht zou zijn. Daarom hoor je dat ook in die track: We Here Now! Ik zie een heleboel dingen voor me gebeuren, maar ja, sommige mensen geloven er niet in, maar ik wel… Het is hetzelfde als de eerste persoon die vuur zag en dat aan iemand anders wilde uitleggen; is moeilijk als je het zelf niet ziet. Maar hiphop, en specifiek Rotterdamse hiphop, gaat een fokkin’ erge toekomst tegemoet; mark my words… my visions! Met soldaten als Exodust (aDiSON, Concrete, Eject, GMB en Dj Styles), Heinek’n en Free2rotate (Xaline en OmegahSupreme), Straatsoldaten, Winne, A&C en Kapitein MO (De Kazerne) gaat Rotterdam zeker een mooie toekomst tegemoet; degenen die bij D-Day waren weten dat!
“Another Day, Another Struggle.” Met welke struggle heb je vandaag te maken gehad?
De dag is tot nu toe nog goed voor me geweest, maar het is nog vroeg… O ja, de eerste struggle was trouwens ‘ga ik nou wel of niet trainen vandaag…’ Ik vecht er nu nog mee… hahaha!
Terug naar “Another Day, Another Struggle.” Ben je echt iemand die van dag tot dag leeft?
Was ik wel, nu niet meer. Maar dat bedoel ik er niet mee, het is niet zo dat ik zeg: ‘leef van dag tot dag.’ Ik zeg: ‘elke dag brengt zijn struggles; wees daar dus ook op voorbereid. Hoe jij wil leven, van dag tot dag, maand tot maand, jaar tot jaar, da’s jouw ding, maar wees er bewust van dat de dag van vandaag of morgen je struggles kan opleveren, en wat ga je er dan mee doen????
Al een flinke tijd terug had je 6 juni gepland staan als releasedatum… Was het moeilijk om met die “deadline” te werken?
Ik werk niet met deadlines, ik werk met lifelines. Wat voor de een het einde is, is voor mij het begin. Met deadline leg je zoiets negatiefs neer, terwijl je juist blij moet zijn met wat er gaat komen. Ik had een half jaar en ik moet zeggen dat ik de laatste weken ervoor soms bijna de hoop opgaf, omdat ik dacht dat het me niet zou lukken, maar dan zijn het mijn eigen teksten die ik dan hoor op bijvoorbeeld “Another Day, Another Struggle” die me de motivatie geven om er weer hard tegenaan te gaan; ik presteer onder druk.
Wat waren de belangrijkste struggles in de aanloop naar het album toe?
Het lijkt weinig werk, maar je moet je gewoon leren focussen, dat was het belangrijkste voor mij. In tegenstelling tot veel MC’s ging het er bij mij niet om hoe dronken of stoned ik in de studio zat en schreef, het ging juist om concentratie. Ik moest mijn slaaptijden aanpassen, eetgewoontes, weer gaan sporten om zo mezelf weer innerlijk rustig te kunnen geven voor die EP. Vroeg gaan slapen, vroeg weer op. Ik zat soms al om half negen ’s ochtends in de studio, en die is in Zuid terwijl ik in West woon; het was gewoon werk.
Voor de mensen die niet op de releaseparty waren: what up met die baard, D-Son?
Die is er inmiddels af. Zoals ik al zei op D-Day, dat was de uiting van mijn strijd waar ik toen mee bezig was: D-Day… Waarschijnlijk komt ie ook weer terug hoor, maar het ding is dat mensen vaak ook denken dat die baard het hele ding was. Ik probeer juist verwachtingen te breken, vooral op uiterlijk gebied… A rebel can’t be beautiful too; it’s the inside that counts…
Is je baard er nu ook af omdat je nu iets hebt afgesloten?
Jup, D-Day was de strijd van het opnemen en schrijven. Mensen die me kennen wisten het al, ik zei al maanden vantevoren dat wanneer D-Day af zou zijn, mijn baard eraf zou gaan. Net als dat ik een half jaar lang niet naar parties ben gegaan, tenzij ik of één van mijn boys moest optreden; dat was mijn opoffering soort van.
Kaapverdië speelt ook een belangrijke rol bij je release, het is ook te zien aan je mooie artwork.
Klopt, ik ben CABO en ben daar zeer trots op, maar in Nederland kennen weinig mensen ons, behalve in Rotterdam waar we bijna 20.000 man sterk staan. Onze muziek is de shit, onze vrouwen zijn de shit, ons land is de shit, en dat moeten mensen weten! De Kaapverdische eilanden, aan de westkust van Afrika, zijn een paradijsje op aarde; ik wilde een foto die meer dan woorden zou zeggen, dus ja…
Aan het einde van de show liet je je CABO hart ook nog spreken met de nodige trommels en je vader toch?
Ja, je moet denken, mijn vader is geboren en opgegroeid in CABO, zijn ouders woonden in de bergen waar geen elektriciteit of water was, maar er was wel een jaarlijks feest waar ze met de trommels samenkwamen en hun ding deden om een Heilige te eren. Dat hoor je dus ook op mijn outro, mijn vader heeft het geleerd van zijn vader, en die weer van zijn vader; ik heb het weer geleerd van mijn vader.
Aan het einde van de show bracht je als het ware een eerbetoon aan de Cabo cultuur, net als op de outro van de EP?
“Sim Senhor”, dat is in Rotterdam nu het CABO-anthem… It’s love for my history and my ancestors. Sim Senhor betekent: ja, meneer.
Wil je tenslotte nog iets kwijt?
Voor al die hiphop liefhebbers, voor al die mensen die shit voor zichzelf doen: I got ya back! Be on the lookout for more Exodust shit: Eject komt deze zomer met zijn E-Mail mixtape, Concrete komt rond september uit met zijn shit, GMB komt begin volgend jaar met zijn album, en natuurlijk begin volgend jaar het SoS album voor al die real headz… Big up naar m’n boys die naast de muziek nog steeds mijn boys zijn: GotSkillz (B-Boys), MOD The Black Marvel, Straatsoldaten, Winne, Heinek’n, en al die andere boys; jullie weten zelf wie jullie zijn…
D-Day is verkrijgbaar bij Velvet Rotterdam en Fat Beats Amsterdam
