Persoonlijker wordt hiphop niet, dan je album vernoemen naar de naam die je ouders je gegeven hebben. De Gentse Bryan Mg doet het. Bryan is nog maar krap een week uit als we hem spreken in de A’DAM Toren, uitkijkend over Amsterdam. Hij blijkt alweer volop in de weer met nieuwe muziek. “Ik heb vanavond nog een sessie met Frenna. Als ik idee’tjes heb, moet ik direct de studio in!” In gesprek over rust vinden tijdens het reizen, artiest zijn nooit zien als werk en alles delen dat hij heeft.
Hij houdt van doorpakken dus, de 24-jarige Bryan Mumvudi Gazambo. Toch wilde hij de release van zijn album niet onopgemerkt voorbij laten gaan. “Ik heb een kleine releaseparty gehouden op het kantoor van mijn label, met al mijn vrienden en familie. Mijn ouders waren supertrots, zij weten van hoe ver ik kom. We hebben geproost op mijn album. Dat was nodig, want ik heb er meer dan een jaar aan gewerkt. Gelukkig had ik geen deadline ervoor.” Zijn label Striker Recordings gaf hem alle vrijheid, zodat hij zonder druk kon werken aan zijn plaat. “Ik heb veel gereisd de afgelopen tijd. Naar Curaçao, Ibiza en Frankrijk onder andere. Daar heb ik óók clips geschoten, maar heb ik vooral rust gepakt. Die rust en de indrukken die ik er opdeed, hoor je terug op het album.”
Werken zonder strakke deadlines is een unieke situatie, zeker in een tijd waarin rappers meerdere albums per jaar uitbrengen. “De twee EP’s die ik hiervoor heb uitgebracht, zijn allebei in een week gemaakt. Ik dacht dat als ik dát kon, dat ik ook wel een album kon maken in een week. Maar nu snap ik dat grote artiesten de tijd nemen om een album te droppen. Een album is niet zomaar iets.”
Het verschil zit ‘m in dat Bryan vond dat hij zichzelf moest geven voor iets waar het label ‘album’ op wordt geplakt. “Ik ben veel persoonlijker te werk gegaan dan bij de twee EP’s. Je hoort mijn groei. In Lifestyle, het laatste nummer, hoor je waar ik vandaan kom en welke struggles ik heb overwonnen. Ik vertel letterlijk over mijn loopbaan, vanaf het begin tot nu. In het begin zeg ik dat ik lig in m’n kamer en aan het einde vertel ik dat ik nu die lifestyle leef waarvan ik droomde.” Hij heeft het over een ‘million dollar lifestyle’, en die is niet voor iedereen weggelegd. “Ik zeg je eerlijk, deze shit is niet makkelijk, maar ik ben er belachelijk goed in / ik kan je zeggen m’n legacy wordt een classic one!”, zingt hij terwijl hij vecht voor ieder succes dat hij boekt.
“Ik keek naar YouTube en zag jongens als Meek Mill en Chris Brown. Toen dacht ik letterlijk ‘als zij het kunnen, waarom ik dan niet?’ Ik ben toen muziek beginnen te maken, en heb de fun erin gevonden. Ik dacht niet eens aan het geld. Pas toen het serieus begon te worden, dacht ik dat dit ook een baan kon zijn. Uiteindelijk zie ik het tot op de dag van vandaag niet als een baan. Ik zie het gewoon als muziek maken. Zo’n dag als dit, voelt niet aan als werk. Ik houd ervan”, zegt Bryan terwijl hij uitkijkt over Amsterdam.
“Als ik te vaak aan cijfers denk, wil ik alleen maar méér. Terwijl bij mij het plezier altijd bovenaan staat.”
Hij komt er vaak, in de hoofdstad. Voor afspraken, interviews en studiosessies. Sowieso lijkt Bryan Mg zijn pijlen te hebben gericht op de Nederlandse muziekmarkt. Echter werd hij geboren en getogen in Gent. Daar, op zijn kamer, begon hij met rappen en later ook met zang. Die combinatie houdt hij altijd in balans. Inmiddels luisteren er maandelijks 1,2 miljoen mensen naar hem. “Nu je het zegt, besef ik het. Maar ik sta er liever niet al te vaak bij stil. Als ik te vaak aan cijfers denk, wil ik alleen maar méér. Terwijl voor mij het plezier bovenaan staat. Al zou ik die cijfers niet hebben, zou ik het alsnog leuk vinden wat ik doe. Muziek is echt als therapie voor mij. Ik ben normaal gezien geen prater, en spreek dan ook niet vaak over mijn gevoelens. Met muziek heb ik een manier gevonden om ze alsnog kwijt te kunnen.”
Toch besefte hij pas toen hij aan het album begon, dat hij die gevoelens nog beter over moest brengen. “Ik maakte alleen love tunes”, zegt hij daarover. “Met de MGSEASON EP’s heb ik niet echt laten zien wie ik ben. Ik vond het een ideaal moment om een kans te bieden om mij te leren kennen; het is een visitekaartje, maar ook een zelfbeeld. De muziek is ook op die manier gemaakt; ik heb niets geforceerd en heb gewoon mijn gevoel van die betreffende dag vastgelegd. Als ik me nu zó voel, moet ik muziek maken die daarbij past. Dat is een uitdaging, maar daar heb ik plezier in. Ik heb mezelf kunnen uiten, het is als een dagboek. Ik heb niet per sé eraan gedacht om een hit te maken.”
Dat is een hele verandering, vindt hij zelf. “Ja, ik ben weleens de studio ingegaan met de gedachte om een hit te maken. Toen ik de beat van My Bébé (van zijn vorige project, red.) hoorde, wist ik meteen dat ik er eentje in handen had. Dat vond ook Frenna, die de beat eerder aan zich voorbij liet gaan. Toen hij mij op die beat hoorde, maakte dat hem weer wakker om er alsnog op te springen. Toen wist ik helemaal dat het gek zou gaan. Nu had ik dat gevoel pas nadat de tracks klaar waren. Toen de sessie met Emms afgelopen was, bijvoorbeeld.”
Met de Broederliefde-rapper maakte hij Ça Sert à Rien, inclusief vrolijke tokkels, zomerse afrobeats en meer Franstalige dan Nederlandstalige teksten. “Normaal kan ik in twintig minuten een tune maken, maar die sessie duurde bijna een hele avond- en nacht. Dat was voor mij heel gek, want normaal als ik te lang zit te schaven aan een tune, gaat het gevoel weg dat ik heb wanneer ik een beat voor het eerst hoor. Dat gevoel wil ik snel opschrijven. Dan is de muziek het puurst. Het rare is dat dat bij die sessie helemaal niet zo was; ik wilde steeds gekker blijven komen op die beat en ondertussen ging de klok rond.”
“Mijn ouders hebben me geleerd om te delen, dus heb ik mezelf gegeven op dit album.”
Een week na de release kan hij al zeggen dat het project geslaagd is. “De mooiste reactie is sowieso dat ik ergens een comment las waarin iemand zei dat hij na het luisteren het gevoel had dat hij mij kende. Mijn ouders hebben me geleerd om te delen, dus heb ik mezelf gegeven op dit album. Je hoort zelfs mijn Congolese roots erop. Dat heeft even geduurd, want ik vond dat het écht moest zijn en niet geforceerd.”
Hij was er al vroeg bij, op muzikaal vlak. “Mijn eerste herinnering is dat ik met mijn vader naar de Gentse Feesten ging toen ik ongeveer drie jaar oud was. Er was een Afrikaans thema die dag, en opeens was mijn vader mij kwijt. Was ik een podium opgeklommen waar ik een djembé had zien staan en begon ik al te trommelen. Maar eigenlijk heeft muziek altijd een grote rol gespeeld; mijn ouders draaiden vroeger Sisqo en Tupac thuis, maar ook veel roots.”
“Op mijn elfde schreef mijn moeder me in voor de muziekschool en leerde ik noten lezen”, gaat hij verder. “Ik was er goed in, maar vond het gewoon niet leuk. Dus ik besloot ermee te stoppen, en ben djembé gaan spelen. Toen een mattie van me de studio in ging, besloot ik mee te gaan. Zo ben ik zelf begonnen met rappen. Uiteindelijk vond Adai (de oprichter van Stiker Recordings, red.) me via Instagram en kwam hij naar Gent. Dat hij voor mij van Amsterdam naar Gent wilde reizen, zei me al genoeg. Er waren ook andere labels geïnteresseerd, maar het voelde meteen goed.”
Bryan Mg is een multi-talent. Hij rapt én zingt, in de twee voorgenoemde talen, maar ook in het Engels. Bryan is dé zomerplaat van 2021, en staat vol met reggaeton-ritmes, fluiten, saxofonen, akoestische gitaren, maar ook drillbeats. Er wordt gepocht over merkkleding en auto’s maar er wordt ook onderstreept wat Bryan Mg eigenlijk is; een ghetto superstar. Een dames-magneet die iedereen om zich heen ziet smeken voor een foto, en tegelijkertijd een trapper die zijn mindset op een miljoen heeft. Dat wil hij niet voor zichzelf, maar voor zijn hele familie. “Ik ben pas blij als ik m’n mama heb goed gezet”, zingt hij halverwege het album.
“Van het eerste geld dat ik met shows verdiende, heb ik een televisie voor mijn moeder gekocht.”
Uit die woorden klinkt een niet te stillen honger, een bepaalde vechtlust. Stap voor stap maakt hij het waar. “Van het eerste geld dat ik met shows verdiende, heb ik een televisie voor haar gekocht. En later heb ik haar verrast met first class tickets naar Congo. Mijn ouders hebben het harder nodig dan ik, en als ik hen blij zie, ben ik ook blij. Dat delen heb ik van hen geleerd. Mijn moeder heeft een organisatie waarmee ze arme kinderen in Congo helpt. Ze is verpleegkundige, en alle spullen die ze niet gebruiken stuurt ze daarheen, zodat mensen daar een beter leven krijgen. Ik heb daar ooit geld aan gedoneerd, en ze nam het met grote moeite aan. Met een groepje vriendinnen hebben ze er een ziekenhuis geopend. Daar halen ze zelf geen gewin uit, maar ze geven terug aan hun moederland. Daar haal ik heel veel inspiratie uit. Dat delen, zit heel erg in dit album.”
Beluister Bryan hieronder en volg Bryan Mg hier op Insta.
