Warrior Funk begint met een gelijknamig nummer waarin meteen de stijl van de mannen te horen is: een funky, soulvolle beat, waar MC’s King Jule en Master Surreal (Keynote Speakerz/Kytemans Hip Hop Orchestra/Neobash!) als een soort Run DMC overheen rappen. Het woord ‘beat’ is eigenlijk te min voor wat de muzikanten samen neerzetten. Jordan JD, Kaspercussie, Saje Rockdaddy en Gerson rollen een funky sound uit waar de MC’s hun rhymes zonder problemen mee kunnen matchen. De bass had iets meer aanwezig mogen zijn, maar het plaatje is verder aardig compleet.
I have a dream: freedom, justice and equality luidt het refrein van The Dream. Een mooie boodschap. De vibe van de drums wordt in deze track perfect bespeeld door King Jule. Het refrein wordt aangevuld met een ietwat storende samenzang: Baby I’m living. Baby I’m living my dream now. Bij nader inzien past het ontzettend goed bij de track, maar komt het niet goed over. Live zou het waarschijnlijk heel goed uitpakken. Iets wat voor het hele album eigenlijk geldt. De act zou zo een grote tent op Lowlands plat kunnen spelen als het publiek de vibe voelt.
Op Step On Up komt dat stukje zang wel goed over. Als onderdeel van de beat geeft het de track een stevige body. De ruige rock vloeit door in de lyrics, wat dat stukje smoothness in de stemmen van de MC’s om doet slaan naar een agressievere klank die de track afmaakt. Deze klank mist een beetje in On a Mission. Een funky vibe die zalen aan het dansen kan krijgen, vormt een relax momentje op het 35 minuten durende album. Halverwege de track verandert de vibe en volgt een stuk uptempo muziek waar een moshpit op z’n plaats zou zijn, voor de liefhebber.
De veelzijdigheid van het album slaat de plank mis bij Wild. Een track die niks toe zou voegen aan een liveshow en op het album ook niet uitpakt zoals ze waarschijnlijk gehoopt hadden. Een te slome beat waar de flow van de MC helemaal over uitgerekt ligt, brengt het sexy-concept niet echt over. It’s that kind of night. I open the door. She’s in a kimono. A dozen candles on he floor, rapt de MC met een quasi sexy stem. Het is allemaal een beetje awkward, zo tussen al die ruige tracks in. Gelukkig volgt al snel B-Boys Be Man, een track zonder MC’s, wat niet betekent dat het z’n mannetje niet staat. Een B-Boy zou hier een hoop mee kunnen. Goede vibe.
Op Give It Back vinden de Ink Warriors een soort The Roots sound. Heer-lijk. Tot nu toe is het album vooral te genieten als je je inbeeldt dat je in een groot publiek live staat te luisteren. Dit is de eerste track die ‘digitaal’ volledig tot z’n recht komt. Jammer dat de verses zo kort zijn, die zijn gewoon op het niveau van Roots-rapper Black Thought. They try to lead us, but fail to realise that we, the people, see life through different eyes. Mocht er een tweede plaat komen, hoop ik op meer tracks als deze. Het is dan ook direct weer wennen als op Dynamite de vocals inkomen. De flow klopt, de muziek is goed, maar de stem lijkt te hoog en geforceerd. Dit valt op bij meerdere tracks. Live zou het de funk er lekker inbrengen, maar op het album is een lagere toon aantrekkelijker.
Iets wat blijkt uit alles wat de Ink Warriors doen, is de trots en trouw aan hun roots en cultuur. I belong to the spirit of the hunter, lord of the jungle, lines uit Rock On, een frisse track met een ruig rock refrein. De invloeden van hun muzikale voorbeelden komen duidelijk terug. Het uiterlijk van de groep, de soul, flowende lines en artwork tonen dat ze het vooral zelf heel tof vinden om samen muziek te maken en die roots eer aan te doen. Een valkuil kan zijn dat ze dit overdrijven, of teveel benadrukken. Het is niet nodig om dit in elke zin te communiceren; de trots spreekt in de muziek. The Warriors Way is wat dat betreft een stuk subtieler. Niet elk derde woord is ‘ancestor’ of iets dergelijks, maar je hoort in de muziek al de invloeden, nog voordat er een woord gerapt wordt. Een laidback hook geeft wat rust na alle funk. In this life we can not run, we can’t hide from what’s to come. Moving forward every day, that’s the warriors way. Een mooie afsluiter van een goede debuutplaat! En voor diegene die maar geen genoeg kan krijgen van de Warriors is er nog een bonustrack die ook niet misstaat. Een lekkere samenvatting van het album: rock, funk en flows.
Tracklist:
01. Warrior Funk
02. The Dream
03. Step On Up
04. On A Mission
05. Wild
06. B-Boys Be Men
07. Give It Back
08. Dynamite
09. Rock On
10. The Warriors Way