Ze openden 2022 met misschien wel de belangrijkste release van het jaar; Rafting Goods. Een gigantisch collectief dat met Volume 1 een jaar zou kickstarten waarin ze een glansrol zouden opeisen. De ingezette stroming is inmiddels op volle kracht. De spotlichten worden nu met zogenoemde packs op afzonderlijke mc’s binnen het collectief gericht, en ook daarbuiten gebeurt er een hele hoop. Het mooiste: iedereen staat elkaar bij in de creatieve en zakelijke processen.
“Dit was mijn visie, al voordat het project een naam had”, vertelt Hairo. “Dat we samen een machine zouden bouwen die we alleen om de zoveel tijd door moesten smeren, maar waarvan iedereen in de click gebruik kan maken. Laatst wilde Dion (Masé, red.) iets uitbrengen, en hebben we dat onder de Rafting Goods-vlag gedaan. Dan heeft iemand, in dit geval ikzelf, de connects om er een fotoshoot bij te laten doen en de mastering te fixen. Maar ik had nu ook zelf een project waaraan ik acht maanden lang heb gewerkt. Dat moet er ook uit. Ik kan niet albums blijven maken terwijl ik er al vier op de plank heb liggen.”
En dus bracht hij op 9 september j.l. ISLA: Kant A uit. Met bijdragen van Rafting Goods-kompanen Dookie, James en Mike Tibbert, maar ook met gelijkgestemden als Jojo Wavy en Heist-Rockah. “Gevoelsmatig wist ik al wat voor plaat ik wilde maken. Door de soundscapes van Finbar kon ik mijn verhaal vertellen en een soort creatieve vrije val maken. Al die elementen samen vormden ISLA. Het is de story van een young king, die in zijn early teens afscheid nam van zijn ouders en zijn moederseiland verliet, om in Nederland wat van zijn leven te maken. Maar zoals al verstopt in de titel; I Still Love Aruba.”
Het resultaat is een jazzy plaat die uitblinkt in persoonlijke teksten. Hairo was “lost in the sauce”, maar weet tegenwoordig zijn waardering te uiten voor het goede leven dat hij leeft met zijn familie. Hij kanaliseert zijn innerlijke island boy; een jongen die op zoek is naar rust, maar die door de snelle wereld wordt gedwongen continu op zoek te gaan naar geld. Zoals een wijs man ooit zei: “Ain’t No Half Steppin’”, dus moet er flink bewogen worden wanneer de aardbol cold as ice is.
Dankzij de moordende snelheid waarmee de releasedata zich opvolgen, wordt de stapel RG related releases steeds groter. MPDrees24 kwam in het heetste deel van de zomer met het album ChillZe, waarop hij lyrics neerlegt op beats die hem zuur laten kijken. Die lijken weggelopen uit midden jaren negentig. Het is een plaat die gebouwd is rond de laatste woorden die een vriend van hem ooit uitsprak vlak voor zijn overlijden.
De Limburgse mc gebruikt het als mantra en als houvast, en viert het leven voor zijn kameraad. Met duizelingwekkend klappende drumpartijen beschrijft hij koude dagen in het zuiden, maar lang erom stressen is niets meer voor hem. Na een turbulente vlucht zoekt hij liever gefocust naar een plek om mooi te landen.
Ook mede-Verzetter Dookie kwam met een eerste Nederlandstalige full length: Triple Vice. Daarop stelt hij zijn bondige rapstijl tentoon op de mafioso-producties van YUNG UMBRO. Mocht je meer over die plaat willen lezen; we hebben er een uitgebreide recensie over geschreven. Net als over Onbevangen Door Nonchalance, de EP die Eijer op eigen titel loste.
“De machine is gebouwd. Rafting Goods is nu een brand.”
Bovenstaande platen verschenen dan niet onder de Rafting Goods-paraplu, toch featuren er diverse RG-collega’s en komt de RG-typografie voor in de video van Dat Boy Good. Het is een belangrijk beeldmerk. Hairo: “Ik heb het gevoel dat we nu wel die brand zijn. De machine is gebouwd. Nu moeten we hem draaiende houden.” Hij was de aanstichter ervan, maar “iedereen speelt een belangrijke rol. Zo is Tim Beumers een belangrijke schakel op het zakelijke gebied en is Mack ($KEER & BOO$, red.) de bewaker van de kwaliteit.”
Die laatste twee brengen drie dagen na ons gesprek met Hairo een gezamenlijke plaat uit onder de Rafting Goods-vlag. Ook daarbuiten lieten ze al flink van zich horen dit jaar. Beumers bracht met Mike Tibbert dit jaar een album uit op exclusief vinyl, $KEER & BOO$ releasete op zijn beurt de vierde plaat in de ‘Polo-reeks’. Nu is er RG PACK 02: 300KG. Hairo repte er overigens met geen woord over, waarschijnlijk om het verrassingseffect in stand te houden.
Samen openen ze – in dezelfde line-up als op Vol. 1, dus mét Hairo – het bal met MOVEN DOOR DE STAD 2. “Je spit lariekoek, la-di-da / ken de tijden dat een pakje bamisoep smaakte als een volwaardig avondmaal!”, rapt Mack, om vervolgens los te gaan over stijgende cijfers en wat er gebeurt met kerels die groot willen doen. Tim herinnert ons even aan de waarheden die hij in 101 BARZ-sessies gooit, de rijke historie die hij heeft met VSOP en weeft lines over dat hij eigenhandig auto’s verlaagt gemakkelijk in zijn couplet.
300KG is een plaat die heerlijk voortborduurt op Rafting Goods, Vol. 1. Daarop speelden Mack en Beumers ook al de vocale hoofdrollen. Maar om de rest die hoorbaar is op 300KG weg te zetten als gastartiesten gaat te ver. De mc’s voelen elkaar bijzonder goed aan. Hoe Dookie het rijmschema van $KEER & BOO$ overneemt in HAAIEN BEWEGEN en het zich vervolgens compleet eigen maakt is indrukwekkend. De kalme, natuurlijke flow van Dion Masé past niet alleen op de vocal chops van RG PACK 01, maar ook tussen de nonchalance van de twee gastheren. Het brengt dan ook een welkmome balans in het verder voornamelijk dreigende SCHRIJF CODES.
Rafting Goods blijkt een kwaliteitsstempel, die volgens Beumers al afgedrukt kan worden vér voor de releases op de streamingdiensten verschijnen: “Ik zeg je eerlijk; normaal doe ik nooit zo / maar die pack was al classic toen ik de demo’s hoorde op voice note.” Heerlijk hoe hij zijn groep ophemelt in zijn verse op de titeltrack. In principe vat hij de hele movement samen in één zin: “Wat voelt als rammen op harddrugs, is zwart-wit en heeft gele bubbelletters op artwork.”
Kwaliteits-hiphop van eigen bodem verdient je support. Stream ISLA: Kant A, CHILLZE en RG PACK 01 en 02 dan ook in dit artikel.
