Larry June is al jaren een van de meest onderschatte rappers die op deze aardbol rondwandelt. De ontspannen geflowde rijmelarij van de man uit San Francisco is makkelijk om naar te luisteren, de sfeer die hij brengt vaak dromerig. Met Alchemist, die ook het talent in hem ziet, zet hij zijn reeks toffe platen voort. Alsof je op de bijrijdersstoel van een Chevy zit en het ochtendgloren tegemoet rijdt.
Om maar met de deur in huis te vallen; zowel Larry als ALC brachten hun A-game toen ze met elkaar de studio in te duiken. De kenmerkende langzame en sample-heavy productie van Alchemist staat de rapper perfect. Vol zelfvertrouwen glijdt hij over de rustgevende soulsamples: “Betting on myself everytime, it’s a hit”, straalt hij vocaal zijn succes uit. Weelderige jazz-knipsels worden kleurrijk en soms zelfs bijna tropisch.
En dat is juist de bedoeling. Want er wordt al genoeg gerapt over drugs dealen door ALC’s vocale wederhelften door de jaren heen (Freddie Gibbs, Boldy James en wijlen Prodigy bijvoorbeeld). Larry komt fris door het te hebben over zijn liefde voor sinaasappelsap en Porsche. En dat alles met zijn organische laid back-performance. Bijzonder hoe de ademruimte centraal staat; de langzame voordracht laat ruimte voor de muzikale details om te shinen en vice versa.
De jaren ’70 en ’80 speelden een grote rol in Alc’s knipsessies. Hij leent uit het oeuvre van onder meer Crosstown Express, Jerry Butler en Luis Alberto Spinetta. Over die soundtrack komen onder meer vrienden als Evidence en Boldy James langs met prima gastcoupletten. Maar stiekem is het vele malen leuker om te horen hoe goed Ty Dolla $ign’s excellente hook-game de plaat versterkt, hoe Wiz Khalifa zijn karakter ook blijft behouden op trage instrumentals en hoe Slum Village de boel sloopt op een harde drumloop.
Ja, daarbij klinkt het af en toe wat lui. Met een trage voordracht van een mc aan de ene kant en de hevig uitgerekte soul die amper wordt aangekleed met drums aan de andere kant, is het een psychedelisch totaalplaatje dat bij je moet passen. Het doet in principe de titel die het duo eraan gegeven heeft eer aan. Dit is een zeer consistente plaat waarmee je drie kwartier lang kunt ontsnappen aan de wereld, die weer vele malen sneller draait zodra de laatste tonen voorbij zijn. Good job, Larry (en ALC)!
Stream:
