13 (in 2013 uitgebracht en 13 tracks bevattend) is de opvolger van het inmiddels vier jaar geleden verschenen Hidden Files en begint met single Gone, waarop Havoc meteen zijn typische donkere lyrics vol geweld laat horen:
Hit you motherfuckers, go push it to the essence
Hollow-tip slugs that’ll pierce through the vests
Een heerlijke start van het album. Het daarop volgende Favorite Rap Stars, waarop Styles P en Raekwon meedoen, bevat een duistere bassline, claps en een gitaarrif. Alle drie de MC’s komen met vuur op deze bangende track, maar het is de Mobb Deep MC die de show steelt.
Het niveau van de producties op 13 lijkt heel erg hoog te zijn als je de eerste paar tracks beluistert. Zo is er Life We Chose (met Lloyd Banks) met wederom een harde bas, donkere keys en een toffe vocalsample die de beat net dat beetje extra geeft. Zowel Havoc als Lloyd Banks komen goed voor de dag. Havoc stelt de Mobb Deep-fans gerust door toe te geven dat de beef die hij en Prodigy op Twitter hadden nep was:
Blast ’em with the clapper, know I keep the ratchet on me
All that beefing shit is corny, nigga, faker than the Twitter beef
Op de meest uptempo track Eyes Open doet, hoe kan het ook anders, Twista mee. De rapper uit Chicago staat sinds de jaren 90 bekend om zijn snelle, vurige flows op uptempo beats. Twista komt met een toffe verse op de track. Waarom hij sinds een tijdje softere tracks maakt mag Joost weten, dit is het (gewelddadige) pad dat hij moet bewandelen. Ook Royce da 5’9’’ komt goed door met zijn bijdrage op Tell Me To My Face.
Daarna kakt het album jammer genoeg in. This World is de zwakste track van de plaat. Het refrein (door Masspike Miles) had beter op een R&B-plaat kunnen staan. Ook Already Tomorrow is erg rustig en valt daardoor uit de toon bij de rest van de tracks. Gelukkig maken de beat van Hear Dat (wederom een dope vocal sample) en de spooky beat van Gettin’ Mines een hoop goed. Jammer genoeg staat er, voordat Havoc zijn hardcore lyrics spuugt op de door Statik Selektah geproduceerde bonustrack en het album afsluit, nog een spoken word-achtige track op 13. Long Road (Outro) past helemaal niet op de plaat en zul je waarschijnlijk vaker skippen dan daadwerkelijk luisteren.
13 is een album vol bangers geworden. Het album kent een heel sterke opening en zorgvuldig gekozen gastartiesten die allemaal (net als Hav zelf) hun beste beentje voorzetten. Een vlekkeloze plaat is het jammer genoeg niet, door de twee tracks op driekwart van het album en de spoken word outro die de vaart eruit halen. Havoc zijn producties zorgen ervoor dat je al ja-knikkend naar de gehele plaat luistert; de beats klinken als gemoderniseerde 90’s bangers. Soms irriteert een refreintje of een beat, maar het merendeel van 13 is meer dan degelijk. Volgende maand dropt het album van zijn partner Prodigy en daarna gaat de Europese tournee van het duo van start. Zullen ze, net als Wu-Tang Clan, een 20th anniversary plaat gaan droppen?
Tracklist:
01. Gone
02. Favorite Rap Stars (ft. Styles P & Raekwon)
03. Life We Chose (ft. Lloyd Banks)
04. Colder Days (ft. Masspike Miles)
05. Get Busy
06. Eyes Open (ft. Twista)
07. Tell Me To My Face (ft. Royce Da 5’9″)
08. This World (ft. Masspike Miles)
09. Already Tomorrow
10. Hear Dat
11. Gettin’ Mines
12. Long Road (Outro)
13. Can’t Sleep
