De afgelopen jaren hebben er interessantere finales plaatsgevonden. In het verleden stonden onder meer Raymzter, D-Men, Opgezwolle en Spacekees & Terilekst (2001), DAC, Pete Philly en Ali B (2002), Jawat!, Jiggy Djé en MOD the Black Marvel en Blaxtar, Cartes en GMB (2006) in de finale. Het lijstje finalisten van dit jaar steekt schril af tegen bovengenoemde namen.
Anders dan andere jaren begint de avond laat. Pas om 22:00 zal Kingsize de eerste zijn die in een showcase van twintig minuten zijn eigen aanhang, de jury én de gehele Paradiso moet overtuigen. Bij aankomst blijkt dat ADO Den Haag aanhangers de rapper uit Agga komen supporten. De mannen zijn buiten de Paradiso al op een afstandje te horen. Kingsize zette Den Haag afgelopen jaar met zijn Wilde Westen movement weer in de picture, maar weet vanavond geen moment te overtuigen. De beats knallen wel, maar imponeren niet. De rapper is slecht verstaanbaar en de back-up MC’s voegen niets toe. Het uittrekken van zijn shirt, waar getuige de reacties in de zaal niemand op zat te wachten, draagt ook niets bij aan de eentonige show.
Ook D.Lipps’ optreden is vrij saai. Hij is na M.O. & Brakko, Dret & Krulle en Tastic (destijds al officieus lid, later officieel) alweer de vierde SamenSterk artiest die in de finale staat. Een meer dan behoorlijke prestatie voor een independent label. De Amsterdammer speelt naast tracks van zijn Boven De Wolken EP ook We Run This (van de So So Lobi CD) en Tafels. De handjes gaan hier en daar de lucht in, maar De Boy Met De Dikke is net als zijn voorganger moeilijk te verstaan en leunt vooral op de producties van HayZee en DJ Distortion, die vanavond zijn DJ en tevens schreeuwerige back-up MC is.
Het contrast is groot wanneer Boef en de Gelogeerde Aap het podium betreden. Het duo tekent binnenkort bij Top Notch, maakt al onderdeel uit van de Fakkelteitgroep en brengt 21 januari het nieuwe album Wij Zijn uit. Vanaf de eerste track maken de Tilburgers indruk met zware dubstep beats en poëtische teksten. Het publiek, waaronder een hoop meegereisde Tilburgers, gaat voor het eerst goed kapot en het energielevel tijdens de strakke, uitgebalanceerde show blijft maar stijgen. Al helemaal wanneer een onbekende gast opeens het podium op komt en de mic uit Aap zijn handen rukt. Terwijl de rapper verbouwereerd toekijkt en de security op zich laat wachten, wordt de onruststoker bekogeld met bierglazen. Het voorval loopt met een sisser af en wanneer Boef Vossenjacht erin knalt, gaat de zaal wederom uit z’n dak.
Kalibwoy is vanavond het buitenbeentje en treedt als enige met een band op. De dancehall artiest heeft de opgave om een hoop sceptici (‘Wat de fok doet een dancehall artiest in de ’Hiphop’ finale van de Grote Prijs?‘) de mond te snoeren en slaagt hier gedeeltelijk in. Ook deze Amsterdammer is moeilijk te verstaan en mede door het overvolle podium is de show af en toe wat rommelig. Desalniettemin overtuigt Kalibwoy, getooid in driedelig pak, het publiek met een hoop energie en goede podiumpresentatie. De live-uitvoering van Hayzee’s Galtar Riddim productie met een gastbijdrage van Lyrical (Amo-lab) maakt het feestje compleet en het applaus na de laatste track is een duidelijk signaal aan de jury dat Kalibwoy een serieuze kanshebber voor de eindoverwinning is.
Wanneer we het hebben over kanshebbers die uiteindelijk níet winnen, kom je al snel bij Rotterdam uit. De afgelopen jaren stonden GMB, Concrete en Unknown Eye in de finale, maar geen van allen wisten ze te winnen. Aan aDiSON, die de switch van Engels- naar Nederlandstalig maakte, de taak om deze tendens te doorbreken. De trotse Rotterdammer met Kaapverdiaanse roots is als een van de weinigen vanavond wél goed verstaanbaar en zet een erg strakke, straight-up hiphop show neer. Waar het publiek bij Kingsize en D.Lipps terecht niet onder de indruk leek te zijn, is het opvallend dat het ook vrij lauwtjes reageert op de charismatische aDiSON. De rapper is vanavond als enige rapper niet afhankelijk van de beats en voegt tekstueel écht iets toe.
Mr. Polska was op 1 december trending topic op Twitter dankzij de videoclip van Berghuis (‘Koop een wasmachine voor m’n moederrr’) en kan rekenen op de steun van ‘een busje vol met Polen’ vanuit zijn hometown Utrecht. De zware, elektronische bangers van Boaz vd Beatz knallen door de Amsterdamse poptempel en Polska duikt het enthousiaste publiek in voor een stagedive. De excentrieke rapper maakt er een ware show van en bij afsluiter Berghuis betreden fans het podium.
Polska hoopt in de prijzen te vallen zodat hij eindelijk die wasmachine voor zijn moeder kan kopen, maar zo ver komt het niet. Boef en de Aap pakken terecht de publieks- én muzikantenprijs, maar gek genoeg niet de hoofdprijs. De jury omschrijft Kalibwoy als een ‘genredoorbrekende, karaktervolle artiest die een waanzinnige show met veel visueel spektakel gaf’. Dit geldt echter in nog grotere mate voor Boef en de Aap. Toegegeven, het duo had de meeste aanhang, maar zette op alle vlakken duidelijk de beste show neer. Voor Rotterdam begint de Grote Prijs zo langzamerhand een regelrechte vloek te worden, want aDiSON eindigt op een zure tweede plaats.
Het geeft te denken dat in de categorie ‘Hiphop’ alle prijzen naar niet-hiphop artiesten gaan. Ja, Boef en de Aap waren duidelijk het beste en Kalibwoy gaf ook een van de betere shows. Je moet je echter afvragen of een dubstep en dancehall artiest wel in de categorie ‘Hiphop’ thuishoren. Of de selectiecriteria moeten aangepast worden (lees: alleen hiphop artiesten toelaten), of de categorie moet breder getrokken worden en een andere naam krijgen. Een ‘Hiphop’ Grote Prijs zonder hiphop winnaars is gewoonweg onacceptabel.
Uitslag Grote Prijs van Nederland (Hiphop) 2010
Hoofdprijs
1. Kalibwoy
2. aDiSON
3. Boef en de Gelogeerde Aap
MCN Publieksprijs
1. Boef en de Gelogeerde Aap
2. Kalibwoy
3. aDiSON
SAE Beste Muzikantprijs
Boef (Producer/DJ)
Tekst door Rik Spruijt (http://twitter.com/RikSpruijt) | Beeld door Joel Frijhoff (www.joelfrijhoff.com) | http://www.groteprijsvan.nl/
Dit artikel is op 14 december om 18:04 geupdate
