Ik sta op het punt om te beginnen aan een uiterst moeilijke taak. Hoe schrijf ik een objectieve cd-recensie van een artiest waarvan ik al een maand, als voorbereiding op zijn nieuwe album; al zijn vier eerdere solo-albums, het ‘Theodore Unit’ album, het vorig jaar verschenen ‘Put It On The Line’ met Trife Da God, de complete ‘Hidden Darts’ serie van DJ J-Love en een obscure ‘Live & Unreleased’ en ‘Blackman Is God’ mixtape op shuffle repeat in mijn mp3-speler draai???
10 jaar geleden bekeek ik op een sombere, donkere koopavond samen met een vriend in een fastfood restaurant vol van nieuwsgierigheid de vinylhoes van het zojuist aangeschafte eerste solo-album van Ghost. Het witte masker was hij al verloren toen hij als Tony Starks op Raekwon’s ‘Only Built 4 Cuban Linx’ als een ware Don naast Lex Diamonds een spectaculair schilderij voor de luisteraar wist op te tekenen. Hoe zou dit ‘Ironman’ album dan klinken? Van de back-cover werd ik niet veel wijzer met tracktitels als ‘260’, ‘Box in Hand’, ‘Iron Maiden’ en . . . what the fuck! ‘Fish’? Zoals iedere head zou moeten weten bleek ‘Ironman’ een geweldige plaat. Sinds dat eerste album heb ik steeds enorm uitgekeken naar elke nieuwe Ghostface release. De één was uiteraard beter dan de ander, maar ze wisten me telkens te verrassen én lang te boeien.
Toen ‘Fishscale’ (een benaming voor een zeer pure cocaïne soort) dan eindelijk na veelvuldig uitstellen in de winkel lag, wist ik dan ook niet hoe snel ik hem aan een analyse moest blootstellen; al luisterend naar de muziek de hoes bekijken en gelijk constateren dat Raekwon helaas niet op de beloofde vijf tracks mee doet. Het zijn er vier en één is een bonus met Biggie! Hé, Trife staat ook op vier tracks en ze staan allemaal achter elkaar. Haha, de intro is de terugkomst van die verdraaide Clyde Smith. Mmmmm, wel weer veel skits. Zullen wel skips zijn.
“Aaaaaaah, Aaaaaaah” de openingstrack is begonnen. Het is weer een sterk staaltje crime-story-telling van de Ironman, die het verhaal getiteld ‘Shakey Dog’ een open einde geeft. Het daarop volgende ‘Kilo’ met Raekwon bevat het gesnuif zoals we het kennen van ‘Only Built 4 Cuban Linx’ en is een ode aan degene die zichzelf verrijken met de verkoop van het witte poeder; “Peace to those cooking that raw – powder white / get ya sniff on, Scarface niggas be gettin right”. Ghostface is ‘The Champ’ op een onrustige Just Blaze productie wanneer hij de competitie in de derde ronde in het gezicht mept met zijn indrukwekkende discografie; “Back east summer MC king / since Cuban, Pretty Tone, Ironman, Bulletproof and Supreme”
Toch staan op zijn laatste toevoeging aan dit album-lijstje toch drie tracks die er niet op zouden moeten staan. Één daarvan is dubieus, omdat het een bonus track betreft en voor de tweede misplaatste track kan je Ghost ook nauwelijks iets kwaad nemen. Het grote Def Jam eiste vast en zeker een catchy single en wilde daar maar wat graag de nieuwe zanger Ne-Yo op los laten, omdat die ook bij hun onder contract staat. ‘Back Like That’ is daarmee te goedkoop en doorzichtig en de rhymes van Toney Atlas onwaardig. De derde; ‘Clipse Of Doom’ skip ik, omdat ik die op mijn zenuwen werkende Doom beat niet langer trek dan de tijd die het duurt om de knop- met-de-pijlen-naar-rechts in te drukken. De resterende nummers zijn absoluut ‘repeat shuffle’ materiaal. Zelfs de skits mogen er tussen blijven staan, want ze zijn dan wel kort of voegen iets toe.
Dit laatste is het geval op de kippenvel bezorgende ‘Whip You With A Strap’ waar in de intro de great Ghost Deini wordt verteld dat hij zijn reet van de bank af moet halen en zijn bek moet houden. En dat allemaal door een klein verwend nest! Vervolgens haalt Ghostface zijn riem uit zijn broek en neemt hij ons terug naar zijn kleuterjaren waar je je al snel bevindt tussen de afro’s van Ghost zijn tantes en je The Stylistics op de pick-up hoort draaien. We hadden tien jaar geleden al kennis gemaakt met Ghostface z’n zware jeugd d.m.v. ‘All That I Got Is You’ waarin we o.a. hoorden hoe hij in slaap moest vallen; “Four on the bed; Two at the foot, Two at the head”. Minstens zo geraakt ben ik nu door ‘Whip You …’. Iedereen met een hartslag moet wel iets voelen als de emotionele stem van Dennis Coles vertelt dat hij behoorlijk wat klappen van zijn moeder, vrienden én buren heeft moeten incasseren en dat de jeugd van tegenwoordig er ook zeker niet slechter van zou worden; "Nowadays kids don’t get beat, they get big treats / Fresh pair of sneaks, punishment is like have a seat " Wanneer de voor de chorus gebruikte sample dan ook nog eens niet perfecter had kunnen zijn, dan besef je dat je naar een klassieker zit te luisteren. Dat de track gebaseerd is op het nummer ‘One For Ghost’ van J Dilla’s Donuts album maakt het allemaal nog specialer.
De levende legendarische producer Pete Rock mag naast de eerste single ‘Be Easy’ (waarop Ghost zijn simpelste tekst en flow tot nu toe op dropt) ook nog uitstekende beats leveren voor ‘R.A.G.U.’ (wat Rae And Ghost United betekent) en ‘Dogs Of War’. Op de laatste houdt Ghost het echt in de familie met zijn Wu-Gambino; Raekwon, protégé; Trife Da God, de andere helft van de odd couple; Cappadonna en Ghostface zijn eigen vlees en bloed; Sun God (inderdaad, Ghost zijn zoon!),
Een andere veteraan op productie is MF Doom die zich, in tegenstelling tot Ghostface, nog steeds achter een masker verschuilt. Voor ‘Underwater’ zet Ghost voor de gelegenheid wel een duikmasker op zodat hij, op een dromerige creatie van MF, als een bemanningslid van de Calypso, aan Jacques Cousteau verslag uit kan brengen van zijn reis onder de waterspiegel. En wat hij daar allemaal ziet; “Some mermaids with Halle Berry haircuts, flashin their tail / Like follow me now, don’t be afraid”. Ook de rauwe posse-cuts ‘9 Milli Bros.’ en ‘Jellyfish’ komen van Doom. Zelf ben ik niet zo bekend met zijn werk, maar klaarblijkelijk waren al deze tracks echter al eerder als instrumentals op zijn Special Herbs cd’s uitgekomen. Dat haalt wel wat van de glans af, maar tegelijkertijd zijn er mensen als ik die zo bekend raken met MF Doom’s productie kwaliteiten.
Fishscale is een échte Ghost plaat die emotie, onbesproken onderwerpen, hilarische situaties, groter-dan- groot-spraak, beeldende verhalen en vrouwen bevat. Gewoon puur en onversneden dope hip-hop die de Wu-Tang vlag weer met trots laat wapperen. Bovendien is met zijn vijfde album het bewijs geleverd dat Ghost op afstand de beste Wu solo artiest is en dat de strijd voor de titel New King Of New York niet gaat tussen Jay-Z of Nas maar dat Ghostface Killah de kroon zonder meer mag dragen.
Tracklist:
01. The Return Of Clyde Smith (Skit)
02. Shakey Dog
03. Kilo featuring Raekwon
04. The Champ
05. Major Operation (Skit)
06. 9 Milli Bros. featuring Wu Tang Clan
07. Beauty Jackson
08. Heart Street Directions (Skit)
09. Columbus Exchange (Skit) / Crack Spot
10. R.A.G.U. featuring Raekwon
11. Bad Mouth Kid (Skit)
12. Whip You With A Strap
13. Back Like That featuring Ne-Yo
14. Be Easy featuring Trife
15. Clipse Of Doom featuring Trife
16. Jellyfish featuring Cappadonna, Shawn Wigs & Trife)
17. Dogs Of War featuring Raekwon, Trife, Cappadonna & Sun God)
18. Barbershop
19. Ms. Sweetwater (Skit)
20. Big Girl
21. Underwater
22. The Ironman Takeover (Skit)
23. Momma featuring Megan Rochell
24. Three Bricks featuring The Notorious B.I.G. & Raekwon (Bonus)
Meer info: http://www.ghostface.com
