"Introducing the crew ya gotta see to believe, cause we're one, two, three, four, five MC's" zeiden de Furious Five ooit op Superrappin'. Dat wilden we live ook wel eens gaan zien en horen. Helaas was het slechts een optreden van twee furieuze leden van de legendarische groep van Grandmaster Flash. Eens kijken of ze met zijn tweetjes de eer van vijf MC's hoog konden houden!
Voor mij persoonlijk is Melle Mel één van de dopeste MC’s die er op deze aardkloot rondloopt. Die status heeft hij natuurlijk vergaard met zijn oude werk en ook al heel lang geleden. Gelukkig is Melle Mel meer actief in de sportschool dan in de studio en hoef ik ook niet steeds mijn adem in te houden bij eventuele nieuwe releases.
Het zou een avondje oude, geen vergane, glorie moeten worden in de Melkweg. De zaal was om 20.30 opengegaan, de shows zouden 21.30 beginnen en ik kwam om 21.15 ongeveer het nog vrij lege pand binnenwandelen. Een support act was niet aangekondigd, maar voor 20 euro’s (bijna 45 oude guldens) viel dat wel te verwachten. De vrouwelijke huis-DJ van de Melkweg trachtte de sfeer erin te brengen met wat oldschool hiphop afgewisseld met wat nieuwere nummers. Dat lukte niet helemaal, waarschijnlijk door een combinatie van haar mindere draaikwaliteiten, platenkeuze en het kleine aantal (lees ca. 80 man) bezoekers wat in de zaal was.
Het wachten was natuurlijk op de acts, maar het duurde erg lang voordat er enige actie op het podium was. Rond de klok van kwart voor 12, toen de zaal ook wat beter gevuld was, werden de draaitafels (eigenlijk de CD tafels) op stage bemand door C Styles. Hij begon de set met wat originals om het publiek in de vibe te brengen van de tijd voordat er echt hiphop bestond. Hierin werden tracks van Dennis Coffey, Jimmy Castor Bunch, Blackbyrds en vele andere bboy classics gespind en de toon van de avond werd daardoor ook redelijk gezet.
Na een aantal herkenbare tunes om onze oren te hebben gekregen, kwamen de MC’s op het podium. Geen Furious Five maar de Furious Two plus 1. Melle Mel, Scorpio plus gast MC Dynamite pakten de mics. Dat Cowboy niet zou komen viel te verwachten aangezien deze man in vrede rust, maar dat Rahiem en Kidd Creole er niet bij zouden zijn wist ik niet. Anyway, the show must go on en dat deze mannen dat meer in de vingers hebben als mensen van de nieuwere generatie(s) was al snel duidelijk.
Klappers als The Message, New York New York, de originele allereerste live routine van Superrappin’ en veel ander oud werk kwamen voorbij. Opvallend daarbij dat alles strak was, teksten niet vergeten werden en er een hoop crowd participation was. Geen stoere blikken maar een volledige partyvibe op het podium inclusief enkele danspasjes. In tegenstelling tot veel andere artiesten bij wie hun shows foto’s en video’s uit den boze zijn, lastten deze mannen een speciale foto shoot in midden in de show in waarin ze oldschool poses aannamen en iedereen uitgenodigd werd om hun kans te grijpen en een dope foto of video te maken. Nadeel van de show was dat er sommige nummers meegerapt werden over de eigen vocalen. Erg fijn was het feit dat er een keer geen reclame gemaakt hoefde te worden voor releases die eraan komen of nieuwe singles die getest moesten worden voor een publiek.
Na ongeveer 50 minuten op het podium gestaan te hebben, was het genoeg geweest. De inmiddels in de veertig jaar oude mannen verlieten het podium en de DJ bleef staan. Even later kwam Dynamite het publiek zeggen: “You let em get away with that??” waar hij gelijk aan had, want het was een te korte show, dat gevoel had ik in ieder geval. Na een aantal maal het publiek te hebben opgehitst kwamen de Furious Two terug op het podium en werd er nog een stukje aan het optreden toegevoegd. Dit was in de vorm van het spelen van Sugarhill Gang’s “Rapper’s Delight” waarbij de crowd werd gevraagd om het (mee) te rappen. Misschien raar dat hiphop legendes als dit een middel als Rapper’s Delight aangrijpen, maar als die track er niet was geweest zouden vele mensen over de hele wereld misschien nooit kennis gemaakt hebben met dit fenomeen. Hierna rolde de instrumental hiervan door waarna een soort quiz volgde en het publiek getest werd door bekende hiphop nummers mee te rappen. Mijn verwachting was dat er nog wel een track als Step Off of iets van dat kaliber langs zou komen, maar helaas was dat niet het geval. Het einde was nu echt daar… Naar schatting een uur later als de aanvang van de show.
Qua show moet ik zeggen dat ze het nog niet verleerd zijn, het zijn wel entertainers die zeker niet optreden alsof ze voor de spiegel staan maar ook echt het publiek bezighouden. De sfeer was ondanks de onvolle zaal okee, helaas niet zo druk maar dat mocht de pret niet drukken. Voor 20 euro zou ik toch een langere show willen zien of een degelijke support act als toevoeging willen hebben. Voor de rest was het een leuke avond in de South Bronx…
Fixtures:
Hoogtepunt: het showelement
Dieptepunt: korte show en de dj van de Melkweg
Bier: 2,10 / fris 1,90
Wc: gratis
Garderobe: 1 oero
Merchandise: Neen
Fotograferen: Geen probleem
Geluid: Goed
Bezoekers: ca. 300
Damage: 20 euro
Cijfer: 7,5
