Dazzled Sticks. Het is de latest en newest creatie van Sticks. Na Opgezwolle, Fakkelteit, Fakkelbrigade, Great Minds en samenwerkingen met onder andere Dr. Moon, A.R.T. en De Sluwe Vos, roept de Zwolse rapper nu de hulp in van Dazzled Kid. Dazzled Kid plus Sticks maakt Dazzled Sticks; de creativiteit zit ‘m in ieder geval niet in de naam. Wél in de tracks, die ze afgelopen vrijdag voor het eerst lieten horen aan de buitenwereld. In Rotown in Rotterdam vond een heuse try-out plaats.
Voor liefhebbers van Sticks valt er weinig te klagen over de kwantiteit van zijn werk. Een goede vraag daarbij is echter of er nog wel één soort liefhebber van Sticks kan zijn. Na zo veel verschillende soorten releases lijkt Sticks niet echt meer te duiden tot een genre. Met A.R.T. maakte hij duistere en soms onnavolgbare muziek, maar daar zette hij met zijn Stick Bukowski EP met Dr. Moon weer iets compleet anders tegenover, om over zijn uitstapje naar de techno en dance-scene met De Sluwe Vos nog maar te zwijgen. Dazzled Sticks, wat ga je hier aan toevoegen? Eigenlijk hadden we het al moeten weten. De twee zouden namelijk onlangs op Motel Mozaïque staan, maar die show moest gecanceld worden door de afwezigheid van Dazzled Kid.
De beginsetting op het kleine podium in een redelijk gevuld Rotown leek vandaag in ieder geval overzichtelijk. Twee stoeltjes, gedraaid richting het publiek. De twee heren namen plaats en begonnen met een rustige track. Het publiek was nog wat onwennig, zo merkte ook Sticks op. Na het eerste nummer ging de stoel aan de kant en de remmen los. Wat volgde was een krap half uur aan Dazzled Sticks-materiaal zonder dat er duiding kwam over wat Dazzled Sticks nu eigenlijk inhield. Hier volgt een poging tot.
Sticks was bij vlagen on fire. Met name de stukjes die hij a capella deed, kwamen het beste over bij het publiek. Wanneer hij die vervolgens op een beat deed, konden veel mensen het al enigszins mee spitten, wat inhoudt dat het tekstueel in ieder geval toegankelijk is en zeker niet onnavolgbaar. Maar het lastige van de meeste tracks zat ‘m juist in de momenten dat de muziek al wel vol openstond. Het vroeg nét iets meer van Sticks, nét iets meer volume. En dat beetje extra volume dat we eigenlijk nodig hadden, kregen we vrijdagavond helaas niet te horen. Sticks bleef laid back, en dat was zonde. Sticks’ compagnon op het podium, Dazzled Kid, had er in ieder geval ook wel zin in. Kneiterharde gitaarrifjes met echt kei- en keiharde beats, die soms dus ook de vocals overstemden, galmden door de zaal. Het gros leek op muziek die een gemiddelde EDM dj had kunnen maken, maar dan net even wat harder en dat klonk eigenlijk wel heel lekker in combinatie met Sticks’ werk.
Geen slechte zaak dus, om eerst even één of twee try-out showtjes te doen. Al was het alleen maar om te checken hoe de wisselwerking met het publiek zou zijn. Die wisselwerking was er zonder twijfel, al was het de eerste paar keer wel op aanspraak van de twee mannen on stage. Meer dan ooit lijkt dit werk van Sticks dan ook een aantal ‘meezingers’ te creëren waarbij de input vanuit het publiek ook echt hard nodig zal zijn om dit tot een succes te maken. Achterover leunen tegen een statafel met een biertje in de hand zal er niet bij zijn wanneer deze show geperfectioneerd is. Nee, wanneer Dazzled Kid zijn gitaar tevoorschijn tovert en Sticks een aantal robot-moves er uit gooit, is het voetjes-van-de-vloer tijd.
Dit artikel kwam totstand in samenwerking met ZINESTERS.
