Er staat een ouderwets lange rij bij de ingang van de Amsterdamse poptempel Paradiso. Zodra we een plaatsje hebben geconfisqueerd op het balkon betreedt het ‘El Salvador’ ensemble het podium. Strijkers, vocalisten en een volledige band vullen het podium. De strijkers spelen de eerste noten en niet veel later neemt Sef, gehuld in een baggy zwart leren outift, plaats op de kruk. De eerste noten van Niks Missen, het openingsnummer van z’n laatste album, klinken door de zaal. Het nummer gaat over Sef z’n fear of missing out.
Deze fomo, de angst om iets te missen, bleek achteraf onterecht. Het album El Salvador werd uitgebracht in maart 2020. Juist, de maand waarin heel Nederland in lockdown ging. Er viel weinig te missen en steeds meer te koesteren en te bezinnen. In die zin was het de perfecte luisterplaat tijdens de lange lockdown-maanden. El Salvador luistert weg als een album waarin Sef al z’n zegeningen, verwonderingen, twijfels en dromen schetst in fijne, ingetogen liedjes.
Deze avond worden de liedjes door de muzikale aankleding van het ensemble zowaar nog fijngevoeliger. Dit is alles behalve de avond voor een moshpit. Het is de eerste keer dat hij met een solo-optreden in de grote zaal van Paradiso staat. Voor publiek wel te verstaan, want in april van dit jaar zond hij een livestream uit vanuit deze ruimte. Toch laat Sef duidelijk merken dat deze avond bijzonder voor hem is. Meermaals bedankt hij het publiek voor hun aanwezigheid en geeft hij aan het niet als een vanzelfsprekendheid te zien dat mensen de moeite nemen om naar hem toe te komen.
Aan alles merk je dat Sef de komst van het publiek niet voor lief neemt. Over deze show is nagedacht. De algehele aankleding van de show is tot in de puntjes verzorgd. Boven het podium hangt een grote discobal en ieder nummer wordt ondersteund met verschillende lichteffecten en veelal een dominante kleur. Hierdoor krijgen de liedjes nog meer hun eigen signatuur.
Het album wordt vrijwel integraal gespeeld met muzikale hoogtepunten als Oceaan, waarvoor Gerson Main even opkomt, en Mekka. De publieksparticipatie is op z’n best bij het meezingen van de ‘lalala’-outro van Witte Sokken en Secondelijm. Zodra Willem – die samen met Twan deze week drie Gashouder-shows uitverkocht- – vanachter de coulissen het refrein inzet van titel- en slottrack El Salvador gaat het publiek uit z’n dak. Gebroederlijk maken ze het nummer af om vervolgens met het gehele ensemble het podium te verlaten. Inmiddels zijn we een klein uur onderweg.
Nog geen vijf minuten later keren Sef en z’n ensemble alweer terug om nog een aantal tracks van eerdere albums te spelen. Diamanten, Toch Houdt Ze Van Mij en Excusez Moi klinken door de muzikale ondersteuning van het ensemble misschien nog wel beter dan voorheen. Als afsluiter, hoe kan het ook anders, wordt De Leven ingezet. Het nummer wordt luidkeels meegezongen. Het maakt andermaal duidelijk dat het publiek heeft verlangd naar een goed liveoptreden, net zoals Sef na maanden uitstel eindelijk z’n album voor een live-publiek kon uitvoeren. Deze avond zijn ze elkaars El Salvador.
Sef en het El Salvador-ensemble staan op 25 februari in de Stadsschouwburg Nijmegen, 26 februari in TivoliVredenburg Utrecht en 10 maart in LantarenVenster Rotterdam.
