Drake raast door zijn setlist in een halfvolle Ziggo Dome

De grootste artiest van de wereld op dit moment krijgt de Ziggo Dome niet vol. Waar hij dezelfde zaal in 2017 nog vier keer aandeed en bijna alles uitverkocht, blijft tijdens Drake’s eerste show van The Assassination Vacation Tour in Amsterdam blijft de bovenste ring gesloten. De mensen die wél aanwezig zijn worden getrakteerd op een spervuur aan nummers.

Net als twee jaar geleden ging de aankondiging van de concerten niet zonder slag of stoot. Drake zou drie shows spelen in de Ziggo Dome, in de laatste week van april, maar de shows werden -net als twee jaar geleden- verplaatst. Althans, twee ervan. De derde show is uit het tourschema verdwenen. Kaartkopers schijnen massaal hun ticket hebben teruggebracht uit angst voor taferelen die hen bekend in de oren klinken; in 2017 cancelde Drake een van de shows op de avond zelf, toen er al bezoekers in de zaal waren. Het lijkt erop dat hij daar nu de rekening van gepresenteerd krijgt, want de Ziggo Dome is maar halfvol.

Buiten de chaos in zijn tourschema is Drake ouderwets in bloedvorm. Want dat hij zijn rol als superster serieus neemt is aan alles te zien. Eerst mogen zijn protegé Baka en zijn voormalig rivaal Tory Lanez de Ziggo Dome opwarmen. Baka moet het hebben van één hit en Lanez weet ook niet zijn hele set te boeien. Hij rapt maar halve zinnen en gooit er hier en daar een leuk zanglijntje tussendoor, maar heeft simpelweg te weinig materiaal dat bekend is bij de Drizzy-fans.

Drake heeft inmiddels een omvangrijk oeuvre. Hij scoort met hitgevoelige salsa- en bubblinginvloeden, maar net zo goed met 90’s r&b of een Atlanta-trapsound. Hij omarmt diverse stijlen, vermengt genres en steekt muziek van weleer in een jasje dat past bij de huidige tijdsgeest. In de Ziggo Dome vliegt hij razendsnel door zijn hits. Zo snel, dat er af en toe maar flarden van nummers voorbijkomen. Drizzy is een goede vocalist, maar raast door zijn setlist heen. Vanwaar die haast?

Het concert begon een half uur later dan gepland, wat waarschijnlijk zorgt voor de rush. Het podium, in het midden van de zaal, wordt af en toe omhuld met een projectiescherm. Daarop prijken mooie visuals en de lichtshow is ook on point. De échte eye catcher is het podium zelf; dat bestaat volledig uit schermen waarop mooie beelden te zien zijn. De ene keer loopt Drizzy over water, de andere keer over lava, er is een sterrenregen te zien en het vuurwerk knalt uit het podium. De productie is schitterend.

Halverwege de show duikt uit het niets producer en dj Carnage op voor een speciaal blokje hits van Nederlandse makelij. Achtereenvolgens komen Ronnie Flex, Boef, Bizzey, Dopebwoy en Poke hun streamingkanonnen op het publiek afvuren, bovenop een projectie van de Nederlandse vlag op het scherm. Net als de random gast die op het podium, dat ineens verandert in een basketbalveld, een driepunter-contest mag afleggen komt ook dit blokje een beetje uit de lucht vallen. Een leuke afwisseling, maar waarom maakt Drake niet meer tijd om zijn tracks volledig uit te voeren in plaats van slechts snippets te laten horen?

Energiek is Drake wel. Hij prijst Amsterdam en weet continu het publiek aan alle vier de zijden van het podium te bereiken en te bespelen. De zang klinkt clean, de raps fel, maar volgende keer wat minder haast zou de show een stuk beter maken. Drake is een goede performer, maar wilde teveel in de korte tijd die hij had. Als je even met je ogen knipperde in de Ziggo Dome mistte je zomaar een gele Ferrari die door de arena zweefde.

Geplaatst door bowie op 16 april 2019