Met dit in het achterhoofd is het raadzaam om de tracklist eerst eens te bestuderen. En als je dit doet, zal je tot de conclusie komen dat dit best een interessant album kan zijn. De titels wekken de nodige nieuwsgierigheid op. Bovendien heb je snel een idee hoe de route van de wandeling eruit ziet.
Etnikz laat blijken dat ze tekstueel zeker hun mannetje staan. De ervaringen en gedachten van de rappers zijn over het algemeen erg goed uitgewerkt. Door de interessante onderwerpen zit er daarom geen zwakke track tussen en ook de beatkeuze valt goed samen met de teksten.
De track Zeven Zonden valt op door het aantal gastrappers. De vijf gastrappers voelen elkaar goed aan en er komt een dope track tot stand. Door de verandering in beatkeuze zal je in eerste instantie denken dat het dal wordt afgesloten na het noemen van deze zonden en dat de klim naar de bergtop wordt ingezet via de volgende track: Toekomst. Hoewel ook deze track een minder duistere invalshoek kent en eigenlijk een toekomstplan weergeeft om niet terug te vallen in het dal, zijn de vervolgtracks toch wel weer duister. Op de track Kruispunt blijft Brand achter, omdat hij zichzelf nog niet aan de top van de berg ziet en vervolgt Seip zijn weg naar de Zon samen met Poast en Geckus. Eigenlijk is de Zon daarmee de enige track met een positieve invalshoek qua tekst en daarmee is Mijn weg naar de Zon dus zeker een duister album te noemen.
In de track Nawoord, dat tevens het album afsluit, wordt er geopend met een fragment van een interview tussen Freek de Jonge en Matthijs van Nieuwkerk. Freek de Jonge zegt hier: “Bijvoorbeeld gister zaten er vijftig man in de zaal en die waren buitengewoon toegewijd, dit vind ik heerlijk, want ze zijn namelijk alle vijftig geïnteresseerd in wat ik deed.” Hier kan je uit opmaken dat Etnikz zich niet zal aanpassen voor anderen en liever voor een kleine groep staat die hen begrijpt, dan dat ze voor een grote groep mensen staan terwijl ze niet 100% hun ding kunnen doen.
Misschien dat niet iedereen het kan waarderen dat Mijn weg naar de Zon voor het grootste deel uit duistere tracks bestaat, maar een feit is wel dat het album erg origineel en innovatief is waardoor het eigenlijk geen moment verveelt. De rappers komen tekstueel sterk uit de hoek, flowen over het algemeen vrij goed, de beats zijn van een goed niveau en passen daarnaast goed bij de teksten. Het enige dat je misschien zal missen is toch een extra track met een positieve invalshoek, in aanloop naar de Zon.
Tracklist:
01. Dal van de duivel
02. Eenzaam
03. Walging
04. Spiegelbeeld
05. Wakker
06. Zeven Zonden ft. Thomba Artz & Reflexy & Bokkenrijder & Lauwe T
07. Toekomst
08. Interlude (Lauwe Lesser)
09. Slaapwandelen
10. Kruispunt
11. De zon ft. Poast & Geckus
12. Nawoord
