Primitive Plus was een van de meest verfrissende albums die ik in lange tijd gehoord had toen hij uitkwam, Edan verwierf ook zonder moeite mijn sympathie door zijn eigenzinnige draai die hij aan de boom-bap gaf. Nadat ik een liveshow van deze excentrieke Bostonaar mocht aanschouwen wist ik het al helemaal: Edan is een van de meest interessante figuren binnen hiphop voor de toekomst.
Het vervolgalbum liet echter lang op zich wachten. Edan had hele specifieke plannen over hoe de opvolger van Primitive Plus zou moeten klinken. Helaas was Edan niet overtuigd in zijn eigen kunnen. In interviews liet hij weten dat het maken van een album niets uit ging halen als hij niet het album kon maken dat hij voor ogen had, en dat hij daarom gewoon ging stoppen na de tour die hij aan het maken was door Europa. Gelukkig is hij niet bij de pakken neer gaan zitten. Edan heeft hard gewerkt om zichzelf als muzikant op alle fronten te verbeteren. Als MC, maar vooral als producer klinkt Edan ontketend op The Beauty And The Beat. Waar Primitive Plus klonk als een evolutie van de oude boom-bap hiphop, klinkt het nieuwe album als een hiphopvariant van Woodstock muziek, het psychedelische van Jefferson Airplane in een hiphop jasje incluis een hippie-hiphop houding. Dit gecombineerd met moderne productietechnieken zorgt ervoor dat ik eigenlijk nog nooit iets vergelijkbaars gehoord heb.
Tekstueel is The Beauty And The Beat even origineel als verfijnd. Edan laat zijn B-boy stance van voorheen doorschieten in extreem narcisme. Zo rapt hij op The Promised land: “I wear the prime meridian as a wristband” dat is wel even wat anders dan de gemiddelde rolex. Ook is het podium schijnbaar niet meer indrukwekkend genoeg als hij rapt “I did the show on a fireball”. Dergelijke lines zijn op zich vrij ver gezocht, maar het past precies bij het gevoel dat dit album opwekt. Ook de features passen goed bij het plaatje. Zeker Insight klinkt zo in zijn element dat het zelfs moeilijk is om Edan en Insight uit elkaar te houden op Funky Voltron.
Helaas is het album wel al snel voorbij, meer dan een goed half uur heb je niet nodig om het in zijn geheel te beluisteren. Het is dus qua lengte bijna een veredelde EP, maar hij gaat wel voor de prijs van een album over de toonbank. Aan de andere kant vind ik het niet echt erg om een album te luisteren van 35 minuten zonder skits of fillers, zeker niet als het de kwaliteiten heeft van dit album.
The Beauty And The Beat is kort maar heel erg krachtig. Dertien complete tracks die goed geproduceerd zijn met een hele goed MC die erop rapt en daarnaast heeft het ook nog een uniek geluid dat zorgt dat het album erg compleet aanhoort. Kortom: Toppertje!
Meer info: http://www.humblemagnificent.com
Tracklist:
01. Polite Meeting
02. Funky Voltron
03. I See Colors
04. Fumbling Over Words That Rhyme
05. Murder Mystery
06. Torture Chamber
07. Making Planets
08. Time Out
09. Rock & Roll
10. Beauty
11. Science Of The Two, The
12. Smile
13. Promised Land
