Black Eyed Peas, JS-One, Rahzel, Ty, Saian Supa Crew, Lone Catalysts…Drum Rhythm, een van de weinige festivals met een hoog en kwalitatief goed Hiphop gehalte.
Zaterdag 9 juni, op een druk bewoond eiland gaan de speakers voluit. 19:30 uur, de drums en ritmes warmen het publiek op. Diverse DJ’s, o.a. Precise, doen allen hun ding en langzaam begint de grootste tent, Helium, vol te raken om de eerste Hip Hop act te verwelkomen. Black Eyed Peas is de naam. Ze openen sterk, misschien iets te; aangezien het publiek er nog niet voor klaar lijkt te zijn maar dit duurt niet lang meer. De show is goed opgebouwd, het publiek wordt er goed bij betrokken en ze wisselen hun nummers af met een breakdance act en freestyles (hoogtepunt: Will i am). Na ruim een uur was het tijd voor de toepasselijke track Weekends;. De 1ste generale repetitie mislukte maar de tweede keer was het "all good, nee, ik zeg het verkeerd…het was ALL WILD!! Als bedankje voor het enthousiaste publiek, mochten we ze nog ff aanraken (oohhh) tijdens het crowdsurfen (Fuck PinkPop;).
Wat moet je dan? Al wachtend op Rahzel chillen op de beats van DJ Precise of toch nog ff The Proov checken? Benieuwd naar hun live optreden bewoog ik me al dansend richting de Krypton tent. Daar aangekomen deden ze net hun laatste ding, ‘t klonk dope, jammer dat de hiphop weer door elkaar gepland was zodat ik geen goede review kan geven van het gehele optreden. Maar dat The Proov met live band optrad zegt al heel wat, keep it going, you got the potential!
Snel weer terug naar het Helium waar dit jaar de concurrentie met de Krypton tent wel erg hoog was. Een van die concurrenten was Rahzel, the Godfather of Noize…samen met een van de betere DJ’s op dit moment, JS-One. Na een wat lange soundcheck door een defect kabeltje van het mengpaneel (als ik goed zag) van JS-One, begon hij met een showcase van z’n kunnen. Hij bewees dat hij klaar was voor de battle met de man die geen DJ nodig heeft. De einduitslag was een ooooh my God! Een kwalitatief goede wedstrijd dus. Jammer dat Rahzel niet wat meer rhymes dropte.
Na een iets te heftige overgang voor ik als hiphopper van Rahzel naar Roni Size, vluchtte ik door de menigte richting de Britse sounds van Ty. Ook hier was de show bijna afgelopen en weer een MC met live band wat vorig jaar echt uitgesloten was in de Krypton tent. Ty liet het publiek horen dat hij een van de meest underrated MCs is (misschien omdat ie uit de UK komt?). Hoewel hij zelf wel skillz heeft maar waarschijnlijk niet de hype producties om het publiek wild te krijgen, werd de show afgesloten met een trip door de Hip Hop historie. Verschillende dansstijlen moesten uit de kast worden gehaald om je aan te passen op de soundz van toen, herinneringen herleefden weer. De laatste track was misschien wel de makkelijkste, Jump Around…fuck, toen ging ik toch de spieren voelen. Madnessss! Ik zou tegen Ty zeggen: come around once again, just bridge the gap
Toen was het toch echt wel even tijd voor een pis- en zitpauze…al pissend hef ik m‘n kop op, zie ik daar een BoomBap sticker! Dat was schrikken…hehe. Van de schrik bekomen, trok ik weer naar Krypton om Lone Catalysts te checken bestaande uit J-Rawls en; J-Sands (MC). Zoals ik had verwacht, was dit te rustig om spieren te kweken. Misschien ook wel goed op dat moment. Kort maar krachtig: J-Rawls deed z’n ding, geen back-up MCs gewoon straight solo. Lone Catalysts is niet echt mijn favoriete shit, vooral niet op een festival…te slow, misschien dat ‘t daarom ook niet echt druk was en dat de meesten toch voor Kenny Dope Gonzalez kozen. Dope platen draaide hij wel maar daar bleef het ook bij, niet echt een bezienswaardigheid dus.
Een ander hoogtepunt, naast BEP, moest Saian Supa Crew worden. Hun cd rockt a c’est sur (zeker), en een 6-mans formatie moest voor voldoende afwisseling zorgen. Die afwisseling was er. Alleen leek de interactie tussen het publiek en de Crew te ontbreken. Gelukkig bestaan er nog altijd beats die iedereen nog begrijpt en die waren, zoals vele Franse producties, VET! En voor degene die dacht dat alleen Rahzel van die leuke geluidjes kan maken, die moeten Saian zeker eens live checken. Whoa! Tijdens de Beatbox sessie kwam Rahzel Leeroy en Sly the Mic Buddah van SSC met een vette bass begeleiden. Hoewel Saian Supa Crew tijdens de show niet echt een overweldigende respons kreeg van het publiek, was dit wel op het einde het geval en dat verdienden ze zeker!! Er moet eens wat meer Franse hiphop naar Nederland worden gehaald want kwaliteit is er zeker weten te vinden!
Zolang ik spierpijn in m’n kuiten heb gehad, is het dit jaar toch een geslaagd festival geweest, volgend jaar weer…ja toch!!!
PS: nog een applausje voor MC Fit (de presentator in Krypton)…de aanwezigen weten wat ik bedoel.
Fixtures
Hoogtepunt: weekends van Black Eyed Peas
Dieptepunt: te weinig enthousiast publiek bij Saian Supa Crew, ze waren top!
Bier: 3,50
Wc: gratis poepen en plassen
Garderobe: wat is dat?
Fotograferen: ja, zie pics
Geluid: goed
Bezoekers: +/- 4000
Damage: 160,50 (kaartje + consumpties + 2 cds!)
Cijfer: 8
