Inmiddels zijn we acht releases verder, en in die tijd heeft Oop een hoop gastbijdrages gedaan, en crew-projecten, met The Blacklove Crew en The Blacklover88rs. Verschillende crews met overlappende leden. Om het nog onoverzichtelijker te maken bediende Dr. Oop zich door de jaren heen van verschillende namen. Zo staat hij ook wel bekend als Dr. Ed Cousinski, Droop Lover, Droop Capone, Droop-Lover en nog een handvol verbasteringen. Met een naamsverandering kwam een wereldberoemd persoon als Prince nog weg, maar in de lagere regionen schept het toch wel wat verwarring.
De clip bij Green Butter kwam uit het niets en verraste me. De clip is basic en komisch, en de jazzy beat met dope drums doet iedere liefhebber ongetwijfeld automatisch zijn hoofd ritmisch bewegen.
The Grateful Dread is volledig geproduceerd door Eardrumz the MetroGnome. De cover maakt me niet gelijk enthousiast, en doet een beetje amateuristisch aan. Het karakter op de hoes, dat Dr. Oop zelf moet voorstellen, doet mij zelf meer denken aan Antoine Dodson. En dat zal de bedoeling toch niet zijn geweest? Al heeft Antoine Dodson bij zijn eerste release wel gelijk een nummer 1-positie op iTunes veroverd.
De plaat zelf begint goed met de track The Holy Poet Speaks, een heerlijke beat waarop Oop een rustige flow dropt. Het tempo ligt wat hoger op de dansbare tracks Prominent Blackman en Save the Dance, maar verder bestaat het album uit een constante stroom van jazzy tracks met erg dope drums waar Dr. Oop bekwaam flowend zijn ding op doet.
Oop brengt over het algemeen een boodschap, maar gaat helaas nergens de diepte in. Daarentegen heeft hij wel een fijn stemgeluid, zijn flow is nice en hij verkondigt geen ongeloofwaardige verhalen.
De gast-mc’s stelen op dit album de show. Het zijn er niet veel, maar alle gastbijdrages pakken erg goed uit. Meest aanwezig is Rogue Venom, die op vier tracks meedoet. Dr. Oop wordt op het het gebied van technische vaardigheden een rondje gedubbeld door deze dame. Overige bijdragen zijn van Aloe Blacc, Nucleus en Psykosis. Jumbo Shrimp zingt nog een stukje op Save the Dance, en dat was het.
Alle bovengenoemde ingrediënten zorgen voor een fijn plaatje. Lekkere boombap met funk- en jazzinvloeden. Zoals gezegd, heel diep gaat het nergens, maar dat is niet altijd nodig. Het grootste minpunt van het album is nog wel de titel van het album. Eardrumz the MetroGnome & Dr. Oop – Grateful Dreads had een betere titel geweest, want het is toch echt producer Eardrumz die de show steelt met een arsenaal aan gruwelijke beats.
Tracklist:
01. The Holy Poet Speaks
02. The Greatful Dread
03. Prominent Blackman
04. Venomous Verbs (met Rogue Venom)
05. Midtown Memoirs
06. Green Butter (met Rogue Venom)
07. Help Somebody
08. Circle City Classic
09. Save the Dance (met Jumbo Shrimp van Blackberry Jam)
10. Do What u Wanna do (met Aloe Blacc & Nucleus)
11. Safe in Sound(met Rogue Venom)
12. Let’s Get Rich (met Rogue Venom & Psykosis van Thirsty Fish/Swim Team)
13. New Word Order
14. Eternal Gratitude
