Het Dour festival vierde van 14 tot en met 17 juli haar 17e verjaardag. Dit gebeurde natuurlijk ook met een lading dope hip hop! HIJS sloeg haar tent in de Zuid-Belgische weide en stond 4 dagen lang op de voorste rij bij al die dope shows! Benieuwd hoe het was? Read on! De laatste dag…
De zondag was qua weer een gewoon lekkere dag, niet te heet (in tegenstelling tot de vorige dagen), niet te koud, maar perfect. Op het programma stonden veel Franse acts zoals Kery James, Kool Shen, Explicit Samourai, maar ook de Engelse Roots Manuva en Anticonners Sole en 13&God
De dag begon met Explicit Samourai. Leeroy had de unieke opdracht om twee dagen na elkaar op Dour te staan.. hij had dezelfde zaal namelijk de dag ervoor al doen ontploffen samen met de rest van Saian Supa Crew! Nu stonden ze er iets vroeger en dat was ook wel te merken aan het publiek.. er waren veel minder mensen, maar wie er was sprong nog harder in de lucht dan de avond ervoor! Waar Specta (die gestopt is met SSC) de vorige avond nog vanaf de zijlijn keek naar z’n collega’s, stond hij nu met Leeroy midden in de spotlichten. Samen deden ze een show die minder druk bevolkt is dan die van Saian, maar die minstens even goed is! Ze brachten nummers van hun nieuwe cd Rap en hun iets oudere maxi La Danse Du Sabre. De dag begon goed!
Sinik was de volgende op het programma. Als je Franse hiphop wilde checken op zondag moest je wel in de Dancehalltent zijn. Van ‘s middags tot ’s avonds laat stonden non-stop de hele Franse top op het podium. Enkele Fransen waren daarom al om elf uur ’s morgens de tent binnengestormd om helemaal vanvoor in het midden te staan, waar ze bleven tot na de show van Kool shen om middernacht.. Je kunt hen gekken noemen, maar ondertussen hebben ze toch waar voor hun geld: al die shows frontline kunnen checken… Je zou om minder jaloers worden!
Sinik is een soort van Franse Eminem, nuja dan: qua succes. Hij heeft gelukkig niet alleen talent maar ook goede smaak. Na twee succesalbums waarmee hij een grote hype werd in Frankrijk stond hij nu op het podium van Dour… En we zullen het geweten hebben! Met harde teksten en zware beats kreeg hij zelfs mensen die hem niet kenden mee… Midden in de show stak hij een joint op (zoals het een stoere Franse reppert betaamd) en gaf die na enkele trekjes door aan zijn grote fans vanvoor die (om het met een understatement te zeggen) als echte groupies reageerden!
Het kan niet altijd even goed zijn en dat bewezen Les Specialistes. Met meer dan een half uur vertraging kwam eindelijk een dikke Franse BMW backstage aanrijden en meteen sprong het Franse duo eruit en spurten richting podium.. ze hadden immers wat tijd in te halen. Ze konden mijn aandacht niet echt lang vasthouden en het publiek was enerzijds nog moe van Sinik en anderzijds beetje teleurgesteld dat ze zo lang moesten wachten op hen. Ze zullen me dan ook niet lang bijblijven…
De volgende in rij was de Brusselse Pitcho. Deze man met Kongolese roots had me al heel wat dope optredens bezorgd dus nu verwachtte ik niet minder… Maar zoals je weet kan het altijd wel misgaan. Hier dus ook! Het is namelijk niet genoeg om een reputatie als dope entertainer te hebben, je moet deze nog waarmaken ook. Pitcho zag er moe uit en vergat ook veel van zijn teksten. Niet echt positief dus om een goede indruk te maken op zo’n groot publiek. Het hoogtepunt was dan ook de breakdancers die hij had meegenomen. Verder hoop ik dit optreden vlug te vergeten want al de andere optredens van hem zullen nog veel langer in m’n geheugen gegrift blijven. Ondanks dit is de nieuwe EP die hij net uit heeft (Faut Pas Confondre) weer een schot in de roos met zeven lekkere tracks zoals we gewoon zijn bij Pitcho. Voor een keertje niet La creme de la creme!
Voor de afwisseling was het ondertussen tijd voor Sole in Club Circuit Marquee, een andere van de vier grote tenten. Sole had het moeilijk tijdens zijn optreden. De Anticon labelbaas kreeg het publiek niet mee. Hij speelde, samen met zijn vaste gitarist en drummer, vooral tracks van zijn laatste album ‘Live From Rome’. Sole, die niet echt zijn dag leek te hebben, zette een degelijke performance neer, niet iets dat echt een indruk achter liet. Dat de gitarist ook nog een snaar brak en z’n versterker naar de knoppen hielp maakte het allemaal niet veel makkelijker. Sole kon mij dit maal niet echt overtuigen van zijn kunnen, al lag dat volgens mij vooral aan Sole zelf.
Maar nu terug Franse hiphop! en wat voor… Kery James! Een van de grote legendes uit Frankrijk en ook meteen de sympathiekste rapper ooit. Een decenium geleden stond hij nog samen met zijn broeders van Ideal J aan de top, maar toen een goede vriend van hem neergeschoten werd gooide hij zijn micro in de ring. Hij stopte met rappen, want hierna had hij geen zin meer in stoere teksten. Hij bekeerde zich tot de Islam en liet duidelijk zien dat niet alle Moslims zoals Osama zijn. Hij kwam terug met een solo-cd getiteld Ci c’etait a refaire. Meteen een schot in de roos! Met hele rustige nummers die toch een enorme kracht uitstraalden vond hij een nieuwe stijl uit. Nummers als Cessez le Feu! blijven nog steeds hangen. Hierna kwam hij met een project getiteld Savoir et Vivre Ensemble waarmee hij voor eens en voor altijd wilde duidelijk maken dat de Islam een vredelievende godsdienst is. De winst van deze dubbele cd ging dan ook helemaal naar goede doelen. Ondertussen is er een nieuwe cd en spijtig genoeg ook zijn laatste: Ma Verité.
Na heel dit indrukwekkende lijstje kun je je wel voorstellen dat veel mensen lang uitkeken naar dit optreden. Het was dan ook het wachten waard! Hij kan als geen ander rustig op het podium staan, maar ondertussen ook enorm veel kracht uitstralen en het publiek uit z’n dak laten gaan. Dit gebeurde dan ook van het begin met het nummer J’aurais Pu Dire tot het nummer Hardcore 2005 waarmee hij zijn concert afsloot. Dit nummer is een remake van het gelijknamige nummer op de laatste cd van Ideal J. Aangezien hij geen nieuwe albums wilt maken, zat heel het publiek dan ook met gemengde gevoelens na het optreden: blij dat het zo goed was, maar enorm triest dat het waarschijnlijk ook de laatste keer is dat hij hier zal spelen.. Ik ben blij dat ik erbij was! In een kort gesprek na het optreden wist hij me te vertellen dat hij niet helemaal wilt stoppen dus dat we nog zeker van hem zullen horen, ik hou hem aan zijn woord!
13&God is het samenwerkingsverband tussen de Duitse electro-pop groep The Notwist en het Anticon trio Themselves (Dax Pierson, Jel en Doseone). Live stond het geheel als een huis, vooral dankzij frontman Doseone. Gekleed in een jas met engelenvleugels erop en een riem met een LCD scherm die verschillende boodschappen uitzond, zorgde Dose voor een adembenemende show. Zijn rhymes glijden als een mes door een zacht pakje boter, en de emotie die hij on stage uitstraalt is bijna intimiderend te noemen. Het publiek was ook zichtbaar onder de indruk. Dose probeerde contact met het publiek te maken, maar door het ‘veiligheidsgat’ tussen het podium en het publiek moest hij gebruik maken van het veiligheidspersoneel. Daarnaast illustreerde hij zijn teksten door gebruik te maken van dobbelstenen en een kleine wereldbol. Doseone is een MC die je absoluut live eens moet zien.
Voor de afwisseling was het nu terug tijd voor Franse hiphop! Weer een legende (maar dan minder groot): Psy4 De La Rime uit Marseille. Zoals steeds brachten ze een supershow die perfect in het rijtje van de avond paste, misschien werd het ondertussen een overdosis voor het publiek.. maar de volgende in rij zou Kool Shen (ex-NTM) zijn! Ondanks dat het publiek wist dat het zeker nog genoeg energie moest overhouden ging het weer uit zijn dak op de klassiekers van deze groep. Alweer een geslaagd optreden!
Ondertussen begon de Engels-Jamaicaanse rapper Roots Manuva dus werd het weer een spurtje richting een van de twee grote podia van Dour. In een roze outfit begon hij met Witness en zette meteen de mensenzee in vuur en vlam. Hij bleef op dit niveau en zorgde ervoor dat het publiek zich warm kon houden ook al begon het goed donker te worden. Na afloop van zijn concert zag je alleen maar gelukkige gezichtjes, opdracht volbracht!
Maar nu DE afsluiter van het hiphopgedeelte op Dour.. KOOL SHEN! Veertig jaar maar nog steeds niet de kneepjes vergeten, hoe kan het ook anders: samen met Joey Starr richtte hij lang geleden 2de succesformule NTM op (Nique Ta Mere) waarna deze lettercombinatie uitgroeide tot een van de meest voorkomende tags op Franse muren. Wegens het beledigen van politie en politici mochten ze ook nog eens enkele maandjes in de gevangenis gaan zitten en een tijd lang niet optreden… Ruige jongens dus! Spijtig genoeg dateert de laatste plaat van NTM al van 1998. Ondertussen is Joey bezig met zijn crew BOSS en Kool Shen met IV MY PEOPLE. Ondertussen heeft hij ook een soloplaat uit, die meteen zijn laatste werd: Dernier Round. Maar hij gaat er niet uit zonder te vechten en dat bewees hij nu ook! Voor de zoveelste keer bleek de tent veel te klein voor de massa die Kool Shen wilde checken. De gekke Fransen stonden nog steeds vanvoor zonder eten of drinken, maar enorm gelukkig dat ze dit allemaal mochten meemaken. Goede mensen als we zijn bij HIJS stolen we backstage nog even een fles water voor die sukkelaars zodat ze uit volle borst Kool Shen konden vergezellen op zijn teksten… Aangezien NTM toch nog duizend keer beter is dan Kool Shen solo hoopte ik toch op minstens een NTM nummer… het werd er niet een maar een vijftal! That’s My People, Ma Benz, Pass Pass Le Oinj, On est Encore La, ze kwamen allemaal voorbij! Ik was duidelijk niet de enige die dit super vond en niet echt had verwacht. Tussendoor kwam er nog een DJ set van hun huisDJ’s en om af te sluiten was er nog een freestyle van Kool Shen en zijn homies van IV MY PEOPLE. Het publiek vroeg om meer, maar ze kwamen hierna niet terug… Zelfs niet nadat de hele zaal in koor een tiental minuten KOOL SHEN riep, zelfs niet nadat enkele teleurgestelde zielen BOE begonnen te roepen, zelfs niet toen het podium bekogeld werd met honderden plastic flesjes… Maar wie erbij was kan het navertellen: ook al kwamen ze niet terug, dit optreden was de BOM! Zelfs op hogere leeftijd weet Kool Shen perfect hoe het moet en speelt deze legende iedereen van het podium, hij moet maar twee woordjes zeggen om heel het publiek mee te krijgen: Saint-Denis, Saint-Denis… en heel het publiek roept: FON FONKY FRESH! Schitterend om hiermee Dour af te sluiten. Dit zal waarschijnlijk nog het langs van al blijven hangen!
Toen alle optredens afgelopen waren, brak er complete anarchie uit op de camping. Mensen werkten hun laatste voorraden drank en drugs er maar volledig doorheen wat soms zielige taferelen opleverde. Mensen doen rare dingen onder invloed zullen we maar zeggen. Het mooiste was de 24-uurs tent op de camping die volledig bevolkt was door mensen die meer dan 12 uur lang ritmisch op met alles wat los op alles wat vast zit aan het slaan waren. Het geluid knalde over de hele camping wat absoluut indrukwekkend was. Met een van de eerste, stampvolle, bussen keerde ik huiswaarts. Na een kleine week Dourfestival zou het wel even afkicken worden, Dour 2005 was weer eens geslaagd!
Fixtures:
Hoogtepunt(en): 13 & God, Kool Shen en de andere Franse legendes
Dieptepunt: Sole was een aardige tegenvaller, net als Pitcho en voor sommigen was het wel even een overdosis Franse hiphop, maar voor vele anderen was dit weer een groot hoogtepunt!
Bier: 6 bonnetjes voor 10 euro, 1 bonnetje voor 0,25 liter, 2 voor 0,5
Food: 8 bonnetjes voor 5 euro, frietekes met saus 4 bonnetjes
WC: Gratis
Douche: 1 drankbonnetje
Garderobe: Nee natuurlijk niet
Fotograferen: Ja, soms echter alleen de eerste 3 nummers
Geluid: In orde
Bezoekers: Uitverkocht!
Damage: 65 euro festival, 10 camping
Cijfer: 8,5
4 dagen Dour
Dour is meer en meer van een minder bekend festivalletje zonder headliners aan het veranderen in een groot bekend festival vol met headliners! Zoals Sage Francis zei tijdens zijn optreden komt dit duidelijk doordat het (zoals Werchter en andere grote festivals) overgekocht is door Clearchannel dat ook de Vlaamse Buskotjes op hun eigendomslijstje heeft staan. Dit is natuurlijk niet zo’n positieve evolutie, want het was er gewoon te druk. Vaak zaten de tenten bomvol en was het meer een kwestie van overleven dan van genieten van goede muziek. Als je dan backstage kunt zitten is het allemaal mooi zo’n mensenzee, maar voor wie daartussen zit is het allemaal een stuk minder leuk. Woensdag was het festival nog niet open en zaten er al 7000 bezoekers op de camping! Die zat de volgende dagen ook compleet vol met zo’n 35.000 mensen… Alles wordt ook duidelijk duurder: het ticket was een tijd terug nog met camping inbegrepen en enkele euro’s goedkoper, nu moet je nog is tien euro extra betalen voor je camping en waar de douches 3 jaar geleden nog maar 1â‚ kostten, was dit nu al meer dan anderhalve euro terwijl het nog altijd evenveel of beter gezegd: even weinig douches zijn! Dit zorgt ook voor een enorme wachttijd van meer dan twee uur ‘s ochtends.. De handelaars daar hoor je dan weer niet klagen: zij doen tijdens vier dagen gouden zaakjes! Maar voor een gewone festivalbezoeker als ik was het allemaal toch veel te overbevolkt… Ik hoop dat de organisatie hun lesjes trekt hieruit en zich wat grotere tenten aanschaft en een grotere camping installeert met meer toiletten (die je trouwens op heel de camping kon ruiken dit jaar), meer douches en meer ruimte!
Als de affiche blijft evolueren zoals nu hou ik m’n hartje vast voor volgend jaar… Dour blijft het beste festival met 6 podia waarop er steeds wel iets te beleven valt en anders is er nog altijd de 24u tent waar er constant gefeest wordt!
Wij zijn er volgend jaar weer bij! en jullie?
