Delinquent Habits – Freedom Band

In 1996 brak het trio Delinquent Habits door met hun titelloze en door Sen Dog geproduceerde debuut waarvan wereldwijd bijna anderhalf miljoen exemplaren over de toonbank gingen. Ook werden er van het debuutalbum hits gescoord met “Tres Delinquentes” en “Lower East Side”. Na “Here Come The Horns” (‘98) en “Merry Go Round” (’00) is er nu het vierde wapenfeit. Op “Freedom Band” gaat Delinquent Habits zijn eigen, onafhankelijke weg, omdat ze de cd in eigen beheer uitbrengen via Station 13 Records en daarbij een distributiedeal geregeld hebben.

Opener “Straight Up” is weer zo’n typisch DH-nummer met latino vibes en aardige raps. Aardige raps ja, want MC’s Kemo en Ives zijn nooit King MC’s geweest. Echt goed zijn hun raps dan ook nergens, sfeer bevorderend werken ze wel, evenals de beats die dan weinig origineel mogen zijn, maar wel pakkend klinken.

Titelnummer “Freedom Band” bezit een repeterend gitaarloopje dat aanstekelijk klinkt en mede door het prettig in het gehoor liggende refrein in je hoofd blijft hangen. De samples, geluidseffecten, beat; eigenlijk alles in dit nummer zorgt voor een zomers sfeertje. “Info” is een matig nummer dat vooral door het vervelende refrein zeurderig klinkt en weinig afwisselend is door de monotone beat.

“U Don’t Own Me” is een down-tempo track met een frisse beat en percussie, en heeft een ietwat hypnotiserend refrein. “This Right Here” is vrolijk met toevoeging van blazers en percussie, maar klinkt gemakkelijk en een beetje flauw. “Nighttime Play” smaakt duisterder en meeslepender met een dope beat en geconcentreerde raps, en mag tot een hoogtepunt genoemd worden.

Bij de intro van “Downtown” lijkt het alsof je met een dancetrack van doen hebt, maar al snel hoor je een nergens bijzonder hiphopnummer. Waar “Everyday” draait om een leuke Spaanse banjo, zijn “24” en “I Can’t Forget It” misschien eenzijdige, maar wel fijne songs.

In “O.G. Scratch” doet DJ/producer O.G. Style op overtuigende wijze zijn ding op de wheels of steel. Het pakkende “Hey Tell ’Em” is ook opgebouwd rond een gitaarhook (enkele zijn ingespeeld door de rappers zelf) en heeft een lekkere beat. Serieuzer is het rustige “Take It All Away” met matige raps, party-vibes horen we weer op afsluiter “The Last Song”.

Delinquent Habits blijft de enige hiphopact die zo succesvol latino in hun hiphop verwerkt (Cypress Hill doet het ook, maar niet zoveel) en blijft toegankelijk en middle of the road klinken. De productie van O.G. Style is tight en rijk aan entertainment. Hoewel de meeste partytracks weinig diepgang hebben, zitten er onderwerpen in de lyrics, zoals de gevaren van de clubscene, opgroeien in de verkeerde wijken en het gebrek aan sociaal commentaar in de West Coast hiphopscene.

“Freedom Band” is een herhalingsoefening van Delinquent Habits en biedt weinig nieuws, verrassends en spannends onder de zon. De fans zal dat een rotzorg zijn, want sympathiek klinkt de band nog steeds. Op plaat is het misschien wat veel van hetzelfde, live weet deze band de boel nog steeds op zijn kop te zetten. Daarom: “Freedom Band”, voor al uw feesten en partijen.

Tracklist:
01. Straight Up
02. Freedom Band
03. Info
04. U Don’t Own Me
05. This Right Here
06. Nighttime Play
07. Downtown
08. Everyday
09. 24
10. O.G. Scratch
11. I Can’t Forget It
12. Hey Tell ’Em
13. Take It All Away
14. The Last Song

Meer info: http://www.delinquenthabits.com

Geplaatst door bowie op 17 december 2003