Definitie van Dopeheid 10

Stel je voor: een uitverkochte zaal in popcentrum in 013 Tilburg. 2200 man die acht uur lang maar voor een ding daar zijn. Die tot het einde los gaan en met z'n allen bewijzen dat hiphop leeft en dat hiphop groeit. Deze liefde manifesteerde zich in de vorm van Definitie Van Dopeheid 10.

De tiende editie van Definitie Van Dopeheid (DVD) begon al vroeg op de dag. Op zondag 1 oktober om 15.00 uur stond de eerste act al op het podium en zo zou dat doorgaan tot oorspronkelijk 23.00 uur. Het werd 0.00 uur, maar dat was te verwachten (het blijft een hiphopfeestje). Ik kwam zelf pas om 16.00 uur aan en heb tot mijn spijt Macro moeten missen. Hij mocht het spits afbijten op wat een heuse hiphopmarathon bleek te zijn die gehost werd door Blaxtar.
Van 0118 heb ik alleen het laatste nummer meegemaakt. Het was dringen, want de hele zaal stond al bomvol. 0118 kwam dope, zoals ik van ze gewoon ben. Het was een beetje een verrassing om KD ook aanwezig te zien. Het was weer even 0118-vier, zoals het eigenlijk hoort.

Aangezien DVD altijd al in Tilburg en de 013 gehouden is konden de Tilburgse Rappers van KGV natuurlijk ook niet ontbreken. D-Flxz, die samen met Daan ook huis-DJ was, verzorgde de cuts en breaks. Op strakke volle beats deden de heren van KGV hun ding en blijkbaar zo goed dat er voorin de zaal al een pit begon te vormen (dit zal ook niet de laatste keer zijn dat de pit genoemd zal worden). Het geluid in de zaal is goed, alleen niet alles van Benzie en Tailers is even goed te verstaan. Wat opvallend is dat KGV als een van eerste acts en als enige van de avond de DJ (echt) de ruimte geeft om zijn skills te vertonen. Het wordt goed door het publiek ontvangen en terecht, want DJ’s worden te vaak ondergewaardeerd.

Na een korte pauze is het tijd voor Def P. Iedereen kijkt een beetje gespannen en ikzelf ben ook erg nieuwsgierig naar wat de Osdorp voorman in zijn eentje gaat brengen. In ieder geval zware bassen die tot je botten door trillen. Hij komt een stuk minder energiek dan zijn voorgangers, maar dat maakt het niet minder vet. Naar eigen zeggen moest hij tussen de nummers naar adem happen, want er is geen back up MC aanwezig. Hij deed een aantal nummer van zijn soloalbum Cryptokilostijl, maar kreeg pas echte props toen hij met een freestyle kwam. Def P bewees dat hij nog steeds een vette rapper is met een enorme longinhoud. Het ging niet echt los in de zaal, maar Def P kreeg de props die hij verdiende. Als MC, maar misschien meer nog als hiphoppionier.

Op Neo en Manu zat ik echt te wachten. Niet iedereen in de zaal deelde dat gevoel. De heren uit Gouda zijn voor veel mensen te diepzinnig en veel verbaasde blikken waren het gevolg. Ik keek zelf ook wel verbaasd op toen rapper OSO even snel langs kwam. Hij had al eerder met Neo en Manu samen gewerkt op Gouda Spoort nie… Zoals gewoonlijk staan Neo en Manu vol energie op het podium en dat slaat toch wel over op het publiek. Ze hebben een inheems Indiaas instrument als begeleiding. De techniek werkt niet helemaal, maar de Sarangi brengt toch een apart een sfeervol geluid voort. Hoogtepunt was de track Rijm van het album van Blaxtar, Osmozes. Dit voelde het publiek wel en wederom was er een flinke pit voor het podium. Ze sloten af met Minister President, een protestlied waar het gros toch wel de tekst van kende en volop mee schreeuwden. Het was een dope afsluiting voor de pauze en de open mic, maar ik denk dat niet iedereen het daar mee eens is.

De open mic was vanwege het grote aantal gretige MC’s in de zaal en niet op het podium. Nappie sprong de zaal in en werd meteen belaagd door iedereen die zijn ding wilde doen. De kring was klein en het was erg dringen om er te komen. Er waren goeie en wat minder goeie MC’s. Maar een mens moet ook eten dus ik heb niet alles meegekregen.

Na de open mic ging het meteen goed los met Typhoon. Hij had zijn familie meegenomen en de familie De Randamie stond als een dolle op het podium los te gaan. O-dog, Dinopha en Blaxtar stonden hun broer bij en de energie spatte er vanaf. Dat was ook in de zaal te merken, want de pit (daar heb je em weer) was groter dan tot nu nog toe. Dope tracks als Bumaye en Frustratie kwamen langs en kregen goede respons. De Zwollenaren weten van wanten en dit was een vette bijdrage aan wat een non-stop hiphop topdag zou worden.

VSOP is up next en zet een wat andere toon. Ze bouwen hu set rustig op, maar na een explosieve Typhoon is dat een raar contrast. De beats zijn wat slicker en minder opzwepend als bij Ty, maar wel van goede kwaliteit. De Rotterdammers kwamen vet en mochten natuurlijk niet ontbreken. Kas was ook van de partij, maar deed meer zijn soloding. Naderhand zag je hem ook leuren met z’n nieuwe soloalbum. Aan het einde ging het wel helemaal los met ‘Elleboogwerk’. Zo hadden ze eigenlijk moeten beginnen, maar iedereen kreeg nog zijn of haar verzetje en VSOP maakte indruk.

Je weet van te voren al dat het met Raymzter minder los gaan is en meer luisteren en een beetje laid back bouncen. Hij viel dan ook een beetje uit de toon van een tot dusverre heel energieke DVD. Maar Ray heeft skills en die werden ook gewaardeerd. Omdat al wat meer tracks van Ray bekend zijn ging het publiek wat makkelijker mee en reageerde men al na het horen van de eerste paar maten. Het leek wel alsof er een beetje gedwongen contact met publiek werd gelegd. Tilburg kwam in ieder geval erg vaak voorbij. Raymzter heeft natuurlijk zijn sporen verdiend, maar had wat mij betreft iets vroeger in het programma mogen staan.

Van het een bijna leeg podium gaan we door naar een bomvol podium. D.A.C. was in vol ornaat aanwezig en ook Spacekees was van de partij. Met de funky beats en energieke show zweepte de Amersfoorters iedereen weer wat op. Het geluid was niet zo goed en D.A.C. was niet heel goed te verstaan. Waarschijnlijk omdat ze met hun zessen elkaar een beetje overschreeuweden. Jiggy Dje en Wudstick waren duidelijk hun stem wat verloren, maar probeerden nog steeds keihardcore te komen. Bekende nummers van Didactici en Professioneel Chillen passeerden de revu en wederom ging het los in de pit. Het was een goede opwarmer voor de act waar veel mensen op stonden te wachten: Opgezwolle.

De pit was deze keer op z’n top. Bijna het hele (platte) stuk voor het podium was een gevaren zone en sommige ontpopten zich als crowdsurfers. Met natuurlijk de strakke beats van Delic en Kubus zetten Rico en Sticks een dope show neer. Als verrassing kwam U-NIQ ook nog een paar tracks doen. Totaal onverwacht en daardoor extra strak. Naast volledig eigen werk kwam Zwarte Koffie ook voorbij en ik moet je zeggen dat Rico een best goed Jawat! kan na doen. Ook ‘Wie is Ut?’ met een twist hadden de Zwollenaren in hun set opgenomen. Het was een vette afsluiter voor zeer geslaagde dag.

Conclusie
Vet, ongekend, voor herhaling vatbaar, dope, ill, strak, meesterlijk. Ik kan er natuurlijk allemaal termen tegen aan gooien om aan te geven hoe DVD 10 was. Maar ik ben toch bang dat ik het hele gebeuren tekort doe. Deze dag was voor mij het bewijs dat hiphop leeft en voorbij de kleine zaaltjes en achteraf tentjes kan groeien. Een betere maatstaf is misschien het feit dat ik na acht uur in een volle zaal te hebben gestaan het nog steeds jammer vond dat het was afgelopen.
Het was een heel vette dag. Typhoon en Opgezwolle waren mijn favorieten. Met een energieke show en vooral het losgeslagen publiek. Maar de andere acts deden zeker niet voor hen onder. Neo & Manu zorgden voor het geweten en D.A.C. voor de funky beats. Eigenlijk kwam iedereen strak, op zijn eigen manier. Bij de een is dat wat energieker of meer tekstueel dan bij de ander, maar het gaf ook de diversiteit binnen het genre Nederlandstalige hiphop aan. Ik heb me geen moment verveeld en met mij denk ik nog 2200 andere hiphopheads.
Het was de Definitie van Dopeheid. Do i need to say more?

Fixtures:
Hoogtepunt: DVD10
Dieptepunt: geen
Duur: van 15.00 tot 0.00 uur
Bier: 1 munt a 1,80
Wc’s: Eigen bijdrage
Garderobe: 80 cent
Merchandise: Ja, alle artiesten afzonderlijk. Soms ff zoeken.
Foto’s: ja
Geluid: Goed
Bezoekers: Uitverkocht
Damage: 16 euro + 3,35 service kosten
Cijfer: 9

Geplaatst door bowie op 6 oktober 2006