Zo hingen er al verschillende huilende fans aan de telefoon. Als je als groep zoiets teweeg brengt zegt dat wat over de status die je in de loop der jaren verworven hebt.
Als liefhebber van OP vertrek ik naar Amsterdam, om met Def P op het zonnige terras van café Pleinzicht de nodige zaken tegen het licht te houden.
En toen was de kogel door de kerk. De OP stopt ermee… Ik neem aan dat hier wel wat slapeloze nachten aan vooraf zijn gegaan?
Nee, eigenlijk niet. Het was meer de vraag wanneer we gingen stoppen. Wat wij doen is namelijk heel intensief, daarmee doel ik op het optreden. Wat wij altijd deden en nog doen is heel energiek opkomen, dat heel de zaal gelijk uit zijn dak gaat en iedereen loopt te stuiteren, en dan die hype vast houden tot het eind. En dat willen we tot het eind zo blijven volhouden. Niet dat we als een stel ouwe lullen op het podium staan en mensen meer uit een nostalgisch oogpunt naar ons komen kijken. We zijn nu allemaal nog gezond en energiek en kunnen nog steeds een optreden met die power geven. We willen de vaandel gewoon hoog houden en niet als 50-ers met een dikke pens op het podium een beetje staan te chillen. Onderling hebben we besloten om in stijl te stoppen en 20 jaar vonden we daar een mooi moment voor.
Je zou ook kunnen zeggen; we blijven cd’s maken en de optredens laten we voortaan achterwege. Al is dat niet jullie stijl natuurlijk.
Het hangt samen allemaal en daar komt ook bij dat Seda het heel erg druk heeft. Die is computerprogrammeur. Seda en King hebben ook kinderen en dat speelt natuurlijk ook een heel belangrijke rol in hun leven. Ieder heeft zo zijn eigen ding en zijn eigen interesses en dat gaat ook uit elkaar lopen. Het komt er eigenlijk op neer dat we niet meer zoals vroeger, in de jaren ’90, fulltime met de Osdorp Posse bezig zijn. Iedereen vindt nu dat het tijd wordt om op andere dingen over te schakelen en gaat toch aan zijn eigen toekomst denken. Ik heb mijn eigen bedrijfje (Def P&co ). Ik maak schilderijen, schrijf theaterteksten en columns, doe dingen voor radio en tv. Ik red me wel. En IJsblok die helpt me daarmee. Hij zorgt voor boekingen,boekhouden, is chauffeur naar optredens, dat soort dingen. En met zijn tweeën kunnen we dat wel goed redden.
Dat alles bij elkaar genomen hadden we zoiets; 20 jaar is een mooie tijd om het af te ronden. We hebben ook altijd keihard gewerkt met heel veel inzet en willen niet dat het verwatert tot één of ander hobbyclubje.
Zat iedereen ook gelijk op 1 lijn wat betreft het stoppen?
Ja, we hebben nu veel fans. En als we spelen heeft dat ook echt impact. Als dat allemaal verwatert en je gaat steeds minder optreden en minder platen uitbrengen, is het maar de vraag hoe het er dan voor staat. Dat is zonde van onze naam. We willen er op een stijlvolle manier een eind aanmaken. Dat kan ook niemand er meer mee fucken. Dan is het wat het is. Punt erachter, boek dicht.
En dan heb je ineens huilende fans aan de lijn. Wat doet dat met je?
Je moet je niet vergissen in hoe fanatiek sommige OP-fans zijn. Met dezelfde passie zoals wij altijd de OP hebben beleefd, zo hebben een hoop fans dat van de andere kant met net zoveel passie beleefd. Mensen met gigantische tatoeages van de OP om maar wat te noemen. Ik voel me echt vereerd dat mensen met die tatoeages rond lopen. Dat wil zeggen dat die mensen heel veel vertrouwen hebben in hetgeen wat je doet, absoluut. Dat doe je niet bij een bandje die je wel geinig vindt. Die mensen zijn gewoon fan for life. Ik snap wel dat er zulke reacties kwamen op het bericht om te stoppen, van de andere kant kunnen ze blij zijn dat we nog 1 keer met een roffe plaat komen om het geheel af te sluiten. Dat is ook het goede van nu afsluiten.
De OP zal altijd blijven bestaan zoals het altijd is geweest, dat moet voor de fans ook wel een fijne gedachte zijn. We willen geen slap aftreksel of een karikatuur van ons zelf worden. En als ik daar zo over nadenk is dat voor de fans ook wel het beste.
In die 20 jaar al eerder overwogen om te stoppen?
Nee, nooit eigenlijk, het kwam vrij plotseling. Het kwam ter sprake van; hoe lang gaan we dit nog doen? Toen hebben we gezamenlijk besloten dat 20 jaar een mooi rond getal is. We hadden ook zoiets van toen we dat besloten; we moeten nog iets heel tofs doen en nog eens goed ass kicken, om al die duizenden fans te kunnen bedanken.
Is de grootste kracht van OP geweest dat jullie altijd veel verder dachten dan de grenzen van hiphop?
We hebben hiphop altijd gezien als basis, maar we hebben ons nooit alleen daarop gericht. Ik denk dat dat een verschil is met veel andere groepen die niet verder kijken dan alleen het kader van hiphop, puur om het feit dat ze denken dat ze dan niet real zijn. Hiphop is een goudmijn van creativiteit. Je hebt een bodem en van daaruit kun je gaan zaaien.
Wij hebben ons altijd door verschillende muziekstromingen laten inspireren. Als jij als hiphopartiest je alleen maar door hiphop laat inspireren dan ben jezelf hiphop aan het recyclen. En dat hoor je ook vaak af aan verschillende hiphopgroepen.
Je hoort het ook altijd goed als een hiphopproducer zich in andere genres heeft verdiept.
Wij hebben uit verschillende bronnen geput, uit muziek die onze ouders vaak draaiden om maar wat te noemen. Bijvoorbeeld sixties, rock, metal, industrial. Dat heeft ons altijd veel interessanter gemaakt dan de meeste groepen. Die Apie ziet, apie doet gasten.
Het vreemde aan hiphop is dat iedereen origineel wil zijn en zijn eigen sound wil creëren, maar zo gauw je dat hebt krijg je te horen van; het is geen echte hiphop. Je kunt het toch nooit goed doen. Het is ook een beetje dat forumgeneuzel en in de ogen van die puristen kun je het toch nooit goed doen. De mensen die daar schijt aan hebben en gewoon hun eigen plan trekken die maken nog steeds de meest originele hiphop.
Je hebt ook veel Marokkaans hiphoppers in Nederland en die hoor je vaak over een standaard boombapbeat rappen. En ik heb niks tegen boombap,want ik hou er zelf ook van. Maar het zou toch juist te gek zijn als ze Marokkaanse accenten of raimuziek als basis voor hun hiphop zouden nemen? Dat zou de identiteit en de originaliteit ten goede zou komen.
Wat waren voor jouw gevoel de hoogte- en dieptepunten van 20 jaar OP?
Hoogtepunten waren; de helikoptertour in ‘96, Lowlands waar we in ’95 heel de tent afbraken (wat trouwens nog tot een Triviantvraag heeft geleid; Welke groep brak letterlijk en figuurlijk door in 95 op het Lowlandspodium), de popprijs winnen in ’96 was ook een hele eer, het feit dat wij als eerste hiphopgroep op bijna alle grote festivals hebben gestaan zoals Dynamo, Pinkpop en Lowlands. Wij hebben een hoop festivals ontmaagd op hiphopgebied en niet te vergeten hebben we een nieuw genre neergezet.
Het enige dieptepunt wat ik kan bedenken, als je het überhaupt een dieptepunt kan noemen, is het feit dat onze eigen label (RAMP) het niet gered heeft. Het idee was om op Ramprecords alleen goede underground hiphopbands uit te brengen, maar commercieel gezien was dat natuurlijk een hele domme zet. Dat brengt geen geld in het laatje, dat hebben we aan den lijve ondervonden.
Dit hebben we een jaar of 8 volgehouden en we hebben heel veel interessante cd’s uitgebracht, creatief gezien, maar het was een behoorlijke kostenpost.
Het ene heeft het andere denk ik wel afgerond, toen we met RAMP klaar waren zijn we ons langzamerhand wel af gaan vragen;hoe lang gaan we nog met de OP door?
Het heeft wel een beetje met elkaar te maken. RAMP en OP zijn ook dezelfde mensen.
De conclusie is eigenlijk dat we creatief gezien heel trots kunnen zijn op wat we met Ramprecords hebben gedaan alleen financieel gezien was het een dieptepunt.
Nederland is sinds jullie begonnen ook enorm veranderd. Kijk je dan met weemoed terug naar de begintijd?
Toen wij begonnen was er niet eens internet, dat kun je nu niet eens meer wegdenken. TMF was er nog niet, MTV stond net in de kinderschoenen. Informatie vanuit de media over hiphop was er nauwelijks. Het was een heel andere wereld toen wij begonnen. De hiphopscene in Nederland toen was zwart, wij waren de vreemde eend in de bijt. We waren blank en ook nog eens de enige groep, op dat moment, die in het Nederlands rapte. Hiphop was toen nog zo underground, dat speelde zich toen nog af in hele kleine zaaltjes, dan praat ik over halverwege de jaren ’80, je moest toen niet raar opkijken dat je de enige blanke jongen was binnen. Wij waren hele jonge pikkies in die tijd en naar een hiphopfeestje gaan was toen echt nog spannend. Er was altijd wel iets aan de hand, of knokken of politie. Artiesten die werden opgepakt, het had wel een beetje een gettoachtig sfeertje.
Zelf heb je nog allerlei projecten op de stapel staan. Hoe zit dat met de rest van de groep?
Ja klopt, als de OP klaar is heb ik nog zeker 5 bandjes in de running. Def P en co, mijn solo ding, solo maak ik experimentele hiphop, de Digibombers, BL3NDER ,daarmee maak ik Jazz, Beatbusters ska/reggea en Rap&Roll met de Howling Coyotes.
Het grappige is dat ik met die 5 bandjes allerlei oude OP-klassiekers in een nieuw jasje ga steken. Seda heeft het gewoon te druk om muziek te maken, voor de laatste OP-cd maakt hij met moeite tijd vrij om de laatste beats af te leveren, verder heeft hij geen tijd om nog op te nemen of af te mixen. Jerome XL doet dat. Dat heeft gewoon met tijd te maken.
In 20 jaar zijn jullie ook vaak geïnterviewd en regelmatig op tv geweest. Hoe was in jouw ogen de relatie met de journalisten en media in het algemeen?
Wisselend. Je hebt hele goede journalisten die objectief zijn en onpartijdig en je hebt journalisten die bij een bepaald kliekje horen, die als je cd uitkomt al weer de messen slijpen om je af te slachten. Voordat ze hem gehoord hebben vinden ze hem al kut en dat is jammer, dat het zo kliekjes verdeeld is binnen de hiphop. Grappig genoeg komen de leukste artikelen vaak van journalisten die helemaal buiten de hiphop staan. Interviews met kinderen voor schoolkranten vind ik ook erg leuk, dan krijg je de meest onverwachte vragen.
Het Laosproject dan, dat werd goed ontvangen. Er stonden alleen erg weinig nieuwe nummers op. Een bewuste keuze?
Het was gewoon een zware bevalling. Zowel wij als Laberinto hadden het erg druk en nummers opnemen met een band is erg tijdrovend. Die plaat was al heel lang aangekondigd en op een gegeven moment moet het er dan een keer van komen. Drie nummers stonden al op de cd/dvd Hollandse hardcore hiphophelden en we hadden 5 nieuwe nummers. In totaal hadden we dus 8 nummers met hun en dan hadden we nog een paar remixen.
Die remix van Warlock van Crazy man vond ik er absoluut uitspringen. Erg sterk.
Hoe actief is Warlock nog binnen de scene?
Ik maak met hem af en toe nummers voor ‘Klokhuis’ en binnenkort gaan we er weer een paar maken. Ik heb ook een nieuw nummer met hem, dat heet Mijn tattoos. In dat nummer omschrijf ik de betekenis van al mijn tattoos. Dat vond ik wel een mooi thema voor een nummer, daar heeft hij een hele vette beat voor gemaakt. En dat nummer is binnenkort te beluisteren op een website voor een tattoomagazine; tattooplanet.nl. Over een maand of 2 staat die op die website.
Je had het net al over de Digibombers. Kun je daar wat meer over vertellen?
Ja, dat is een nieuwe Tongue-twist formatie, dat staat nog een beetje in de kinderschoenen. Jerome XL zit daar ook bij en dat zal ook heel veel freestylen worden. Onze eerste optreden zal plaats vinden bij DVD15 in 013. Die feesten zijn altijd prima georganiseerd en dan is het mooi om daar ons debuut te maken. Dat is ook precies onze doelgroep.
Wat is nog fascinerend voor een creatieve geest in deze tijd?
Het leven. Alles wat je om je heen ziet en hoort kan inspiratie zijn. De laatste tijd ben ik ook weer ontzettend fanatiek aan het schilderen geslagen. Ik heb weer een heleboel nieuwe schilderijen gemaakt en ik zit zelfs te denken aan een speciale website voor de schilderijen.
Ik ben ook een hoes aan het schilderen voor de laatste OP-cd.
Volgende maand heb ik ook voor het eerst een klein atelier, die heb ik samen met Juice op de kop getikt in de Jordaan, die gaan we samen delen. Daar gaan we onze kunsten tonen en dat wordt een soort minigalerie.
Qua schrijven kom ik er achter dat ik de algemene onderwerpen eigenlijk allemaal hebt behandeld. En dan ga je verder graven en observeren. Dat je meer geïntrigeerd raakt door persoonlijke verhalen. In het nummer Pablo Def Picasso omschrijf ik ook eigenlijk een belangrijke fase in het leven van Picasso. Dat soort dingen inspireren mij op dit moment meer als een thema over goed en kwaad, waar ik in Pascal Rascal over gerapt hebt.
Ik ben nu ook met een heel dik boek bezig over de gedachtekronkels van Vincent van Gogh. Het zou mij niet verbazen als daar ook weer een nummer uit komt rollen.
Hoe vaak heb je jezelf belemmerd door vast te houden aan je idealen?
Financieel gezien wel ja. Ik ben letterlijk tonnen misgelopen door heel veel dingen niet te doen. Ik had misschien wel miljonair kunnen zijn. Maar ik kan goed relativeren. We leven in een rijk land, ik heb genoeg te eten en te drinken en genoeg om leuke dingen te doen, ik mag niet klagen. Ik ben hartstikke gelukkig met hoe ik nu leef en ik vind het gewoon een grote kick om elke dag creatief bezig te zijn. Ik doe wat ik leuk vind en ik leef van mijn hobby. Dat is mijn ultieme kick.
Jullie komen nog met een laatste album en een afscheidstournee. Kun je daar een beeld van schetsen hoe dit er uit komt te zien?Welke zalen worden er nog aangedaan bijvoorbeeld?
Het wordt een dubbelalbum, we gaan oude nummers in een nieuwe jas steken en het 2e decennium nieuwe nummers met remixen van oude nummers. Wat in totaliteit een overzicht geeft van 20 jaar OP.Elke provincie van Nederland en België gaan we nog aandoen qua optreden, om oog in oog met onze fans te staan om voor de laatste keer nog eens een goed feestje te bouwen.
Het grappige is dat die tour meer tijd gaat kosten dan ooit en we zullen daarna ook echt moeten bijkomen. Ik heb het plan om daarna een paar maanden een vette wereldreis te gaan maken. Je hoofd leegmaken en in een andere mindstate komen.
Kunnen we een Osdorp Posse musical verwachten? Met een tram op stage?
Ha,ha. Ja,dat is een goede. Ik denk niet dat ons repertoire daar geschikt voor is. Of we zouden het zelf moeten doen. Ik denk niet dat Joop van de Ende daar geïnteresseerd in is.
Nog een laatste boodschap voor alle trouwe fans?
Sowieso wil ik alle fans bedanken voor de jarenlange steun. En als je nog 1 keer ouderwets uit je dak wil gaan, zorg dan dat je er bij bent in 2009, want we gaan niet meer terugkomen. De toer is eenmalig en het is niet zo dat we over een paar jaar weer wel bij elkaar zijn. We halen nog 1 keer alles uit de kast en dan is het over en uit.
Bedankt.
