Beeld door: Jamie Hoogland
“Dat ik echt wilde stoppen met rappen gaat me iets te ver. Dat klinkt zo dramatisch”, vertelt Sticks (Junte Uiterwijk, 1982). Wel had hij zijn FTG-collega’s eerder dit jaar geïnformeerd dat hij op dat moment geen sterke behoefte had aan een nieuwe release met bijbehorende tour. “Dat was ik ze wel verplicht. We waren op dat moment namelijk ook nog op zoek naar een nieuwe studioruimte. Ik had sterke twijfels omdat ik geen zin had om weer te voldoen aan het verwachtingspatroon van mezelf en het publiek, miste het gevoel van urgentie. Ik heb al veel albums uitgebracht, dus misschien was dat gevoel ook niet zo vreemd.”
Spontane opnames
Het is eigenlijk puur toeval dat er nu ineens een nieuw album is verschenen, legt de Zwollenaar uit. “Producer Moon en ik zaten in het huis van Kees de Koning voor een ander project met meerdere mc’s. Toen die niet kwamen opdagen en wij er toch zaten besloten we eigenlijk ‘on the spot’ om wat nummers in elkaar te zetten. Dit album is van A tot Z gecreëerd en opgenomen van 14 tot 17 augustus.” Het spontane element maakte het proces zo mooi in Sticks’ ogen, de MC en producer gingen echt terug naar de basis. “Op die manier onstaan de mooiste dingen. Opgeduveld is ook heel spontaan gemaakt bijvoorbeeld. Als een album als het ware ‘per ongeluk’ ontstaat hoor je het plezier en de spontaniteit gewoon terug.”
Hiphop, PEC Zwolle United en meer
Sticks is een van de weinige underground MC’s met een mooie carrière in de Nederlandse hiphop. “Dat voelt echt als een blessing, iedereen droomt ervan om van zijn hobby zijn werk te maken. Alleen wordt het dan na een tijd soms pas weer echt leuk als je het hobby-gevoel terugkrijgt, zoals ik dat kreeg bij de opname van Stick Bukowski.” Hiphop is een mooie basis waar Sticks op terugvalt, ook met zijn werk als docent aan de Utrechtse Herman Brood Academie (HBA), maar de Zwolse MC heeft zijn horizon inmiddels verbreed. “PEC Zwolle heeft het initiatief PEC Zwolle United, waarmee de club projecten in de wijken organiseert. Samen met Erben Wennemars ben ik daar ambassadeur van. Dat is heel dankbaar werk.” Daarnaast ontwikkelt Sticks zijn schrijftalent verder; onlangs debuteerde hij met een kort verhaal in literair tijdschrift Das Magazin.
Beeld door: Joël Frijhoff
Door zijn werk voor de HBA en PEC Zwolle United komt Sticks als kersverse dertiger veel in aanraking met tieners. Dat heeft hem er des te meer van overtuigd dat niemand een monopolie op hiphop heeft. “Ik voel geen drang om met jongeren te concurreren, die tijd heb ik gehad. Soms vind ik het jammer hoe bitter sommige mensen kunnen worden over de jongere generatie. Onze generatie heeft hiphop niet uitgevonden, dus wie zijn wij om de regels te bepalen? Originele mensen zullen er altijd en in iedere generatie zijn.”
Inspiratiebronnen
Dat Sticks een brede oriëntatie heeft blijkt uit een aantal titels van zijn solo-albums. Zo refereert Microphone Colossus aan het album _Saxophone Colossus van saxofonist Sonny Rollins en is Alledaagse Waanzin een knipoog naar Charles Bukowski’s Tales Of Ordinary Madness. De nieuwe titel Stick Bukowski is helemaal duidelijk. “Ik hou van Charles Bukowski’s werk omdat hij zo recht voor zijn raap is. Geen zwierige pseudo-poëtische taal maar gewoon in your face. Daar kan ik me in vinden want zoals ik al zei in Hoedenplank : Recht voor je raap rap, zo gaat het/Voor wie zich in het nachtleven stort zonder vaste slaapplek. En wat betreft jazz: dat ik daar echt door beïnvloed ben is een groot woord, maar ik vind een album als Saxophone Colossus heel tof, luister het graag. Als dan door de titels van mijn albums sommige mensen geïnteresseerd raken in Bukowski en Rollins zou dat mooi zijn.”
Groeimogelijkheden
In het nummer Maslow op het nieuwe album geeft Sticks aan op de hoogste trede van de piramide te staan: zelfverwerkelijking. In deze fase is een persoon bezig zijn persoonlijke groei en mentale groeimogelijkheden te ontwikkelen. De Zwollenaar legt uit. “Op het gebied van hiphop heb ik geen echte behoefte aan waardering en erkenning meer. Die heb ik gelukkig beiden gehad. Dus nu ben ik klaar om me muzikaal en mentaal verder te ontwikkelen. Dus niet meer concurreren binnen hiphop maar ook met andere muziekstijlen experimenteren bijvoorbeeld. Al mijn basisbehoeftes zijn vervuld, dus ik ben er klaar voor.”
Sticks – Stick Bukowski
In drie dagen is het album Stick Bukowski in elkaar gezet en dat is te horen. Klinkt het album afgeraffeld dan? Nee, dat helemaal niet, maar het album klinkt wel als de gezellige, spontane opnamesessie die het ook was. Sticks en Moon hadden er duidelijk zin in.
Opener Terugkeer is Aanstaande is gelijk het hoogtepunt van Stick Bukowski. Over een aantal heerlijke jazzy loops (of is het een liveband?) vertelt Sticks op zijn kenmerkende nonchalante manier waar hij op dat moment in zijn leven staat. Hij lijkt een mooie balans gevonden te hebben in zijn huidige leven, zoals hij in bovenstaand interview ook aangeeft. Sticks beschouwt veel op het album maar is ook niet vies van een kleine boast hier en daar. De volgende line in het soulvolle Maslow is een mooi voorbeeld van die combinatie: Underground rapper in de mainstream/rode streep door je shit als de Chevy uit de A-Team.
De beats van Moon zijn grotendeels vrolijk en hebben met de vele samples een duidelijke 90s feel. Over het algemeen is de luisteraar Sticks gewend over vrij donkere beats, dus de combinatie met Moon’s beats is verfrissend en werkt prima. Handleiding is na de live feel van Terugkeer is Aanstaande zonder enige twijfel ‘live’ en daarnaast ook nog eens uptempo. Het Big Daddy Kane-gevoel wat ik erbij kreeg, wordt midden in het nummer ineens bevestigd door Sticks’ BDK-citaat uit Warm It Up, Kane: Come, get some, you little crumb. Hiermee onderstreept de Zwollenaar eens te meer dat hij niet alleen artiest, maar vooral ook liefhebber en student van de muziek is. Stick Bukowski is ‘per ongeluk’ ontstaan maar mag met recht een schitterend ongeluk genoemd worden. Fijne plaat.
