De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier! Eigen Wereld vs Kwaad Tegen Kwaad in een titanenstrijd om de titel Het Hardste Hiphop Album van de Lage Landen. Voor de laatste keer is barbershop HIJS geopend: let the games begin!
Oh, en om de spanning er in te houden is de tussenstand deze keer niet zichtbaar.
Natuurlijk nemen we nog wel afscheid van de verliezend halve finalist van vorige week, Opgezwolle’s debuut:
Opgezwolle – Spuugdingen Op De Mic
Als Fakkelbrigade podia slopen, met Great Minds een rete-succesvol album uitbrengen, een reggae-uitstapje in de vorm van een album met A.R.T., een plaat met Dazzled Kid én een binnen een week uitverkochte Heineken Music Hall die op 18 maart aanstaande gevuld zal zijn met zowel jonge hiphopfans als harde kern supporters van het eerste uur. Het zal ongetwijfeld anders gelopen zijn als er een andere fundering was gelegd door Phreako Rico, Sticky Steez en Dippie Delic, die alweer 15 jaar geleden hun debuutalbum (of demo, zoals Sticks ‘m noemt) Spuugdingen Op De Mic uitbrachten. Met de plaat wilden ze bewijzen dat rappen in het Nederlands ook anders kon; strak, uitgebalanceerd en fris, terwijl het in eigen beheer uitgegeven eindresultaat rauwer en ongepolijster klinkt dan de twee bij Top Notch verschenen opvolgers. Wie heeft die Ja, ja ja ja, ja ja!-kreet uit het absoluut klassieke anthem Opgezwolle De Volle nooit meegezongen tijdens een show? Wie kent er niet de kennismaking met een piepjonge Typhoon, die met een verse meedoet op Als Die Mic Aanstaat, of wat te denken aan de bekendste ode aan de Hanzestad van herkomst op de hypnotiserende beat met een samenvattende line van van Rico aan het einde van zijn verse: wie dacht dat Zwolle dood is, heeft het mis, Zwolle leeft, Zwolle is, Zwolle weet hoe het zit! Na de release had de voorgenoemde harde kern Zwollenaren Opgezwolle niet meer voor zichzelf; podia door het hele land, inclusief die van Paradiso tijdens de Grote Prijs-finale, werden gerockt met materiaal van het met regelmaat tot Spuugdingen afgekorte classic schijfje. Flexe raps vol vuur op strakke beats is het recept en als je ‘m anno 2016 nog eens draait voel je nog steeds de pompende beat van ‘t Duurde Effe door je lichaam, rap je de verses van ‘De Volle‘ waarschijnlijk nog vlekkeloos mee, ga je nog steeds lekker op het drum ‘n bass-outro van Ritmen en stoor je je waarschijnlijk niet aan de tekstuele referenties aan de muzikale tijden van weleer wanneer namen als Westlife, Twarres en Wyclef Jean voorbijkomen. Het is geen schande dat het in de halve finale verloren heeft van het magnum opus van dezelfde groep. Spuugdingen is veel meer dan een demo en blijft een stukje pure hiphopnostalgie van Zwolse bodem dat door heel hiphopminnend Nederland gekoesterd moet worden.
