Das Efx, de begin jaren ‘90-legendes die een hele nieuwe stijl introduceerden (ja, ja the Jaz en Jay Z waren nog eerder met ’The Originators’, maar dat nummer kent geen hond) met hun wiggedy/diggedy stylo zijn na hun eerste 3 albums een beetje de weg kwijtgeraakt. Waar ze vroeger garant stonden voor heerlijke recht toe recht aan Eastcoast-hiphop, haakten ze ineens op allerlei trends in. Album nummer 5 past helaas goed in het rijtje van afgelopen albums: zwakke productie en afgezaagde rhymes, een enkele positieve uitzondering daargelaten.
De intro begint veelbelovend met een dope beat waarop hun voormalige klassiekers de revue passeren, maar het daarna volgende ‘Greezy’ is een vreselijke, soulloze keyboardtrack. Geproduceerd door Dame Grease, dus tja, dat hadden we kunnen verwachten. ‘Full Tyme Hussle’ klinkt niet veel beter, met ongeinspireerde rhymes van Das over een middelmatige beat van producer Nastee. Het daarna volgende ‘Dro & Henne’ is een uitermate lullige poging om een Dre-nummer te creëren. Lines als We got hot wheelers and top dealers lijken rechtstreeks uit de Snoop-catalogus te komen en klinken zeer geforceerd. Niks ten nadele van Snoop, maar alleen hij kan wacke lines zo dope brengen dat het nog tof klinkt, vanwege zijn geweldige flow. Drayz and Skoob falen jammerlijk in de G-Funk West Coast-stijl, die ze totaal niet ligt. Dan volgt ‘The Memories Remain’, een poging de zo populaire versnelde soultrack-stylo, die Kanye West op Jay Z’s ‘The Blueprint’ zo geweldig heeft gebruikt, te imiteren. Producer Willie Hines faalt hierin jammerlijk en de dancehall-huurling Sean Paul zingt zo vals als een kraai in het refrein.
Op ‘Diggy Das’ maakt Das Efx een merkwaardige remake van ‘For The Longest Time’, een doo-wop klassieker. Echt slecht is het niet, maar gewoon heel vreemd en niet effectief. Dan eindelijk een lichtpuntje: ‘G Music’, geproduceerd door Smoothe Da Hustla en M.O.P. (‘Ante Up’ bijvoorbeeld) -producer D.R. Period, is een track waarop Diggy Das een stuk beter tot hun recht komen, eindelijk een echte Eastcoast-beat die past bij hun flows. Na dit lichtpuntje gaat de treurnis weer gewoon door met ‘Get It Poppin’, een poging van Willie Hines (volgens mij is hij gewoon een van de leden van Das) om een bounce-track te maken. Bounce-tracks zelf blinken al nooit uit door hun muzikaliteit, maar dit is nog eens een mislukte bounce-track, dus kun je nagaan!
Dan eindelijk een echt goeie track: ‘Jungle’, waarop Das rapt over de vreselijke toestand in de Amerikaanse ghetto’s over een mooie soulvolle track. Dan volgt met de titeltrack ‘How We Do’, een DMX-achtige track in de Das Efx soundmix-show, flauwe shit dus. Dan weer een aardige track: ‘East Coast Husslaz’. De beat is goed, maar de tekst is erg afgezaagd, check de chorus: Y’all niggas can’t fuck with us/ We straight east coast husslaz/We get money all day, honeys all night/Keep it all tight, Das Efx, the raw type. De tekst van de volgende track ’Let’s Get Money’ is ook erg wack maar de beat is wel te verteren, en afsluiter ‘B.S.A.P.’ is weer wacke shit… Al met al mogen we hopen dat Das Efx snel met pensioen gaat want dit kan echt niet meer. Pak ‘Dead Serious’ erbij en luister hoe dope de mannen waren in ‘92, maar laat ’How We Do’ alsjeblieft links liggen.
Tracklist:
01. Intro
02. Greezy
03. Full Tyme Hussle
04. Dro & Henne
05. The Memories Remain
06. Diggy Das
07. G Music
08. Get It Poppin’
09. Jungle
10. How We Do
11. East Coast Husslaz
12. Let’s Get Money
13. B.S.A.P.