Op donkere, diepe bassdrums en synths komt Crooked I in de introtrack agressiever uit de hoek dan normaal gesproken om uit te leggen dat Drake’s motto YOLO aan de kant geschoven kan worden, het is namelijk YODO (You Only Die Once) volgens Crooked I. Een matige start van het album; een variant op een populair gezegde. Gelukkig is daar Vegas On Biz, waarop de gastheer meteen vermeldt dat zijn eerste album ook wel eens zijn laatste zou kunnen zijn, waarna hij bragt over zijn stacks en zijn georganiseerde crime trips naar Las Vegas. Een degelijke track, op de gladde productie klinkt Crooked I in elk geval beter dan op de introtrack.
Vervolgens komt Tech N9ne langs voor een een-tweetje met Crooked I, dat het hoogtepuntje van de plaat genoemd mag worden. Allebei de mc’s maken de door Luxe Beats gemaakte beat kapot met dikke flows. Let Me Get It bevat dreigende synths en duistere drums. Niets op aan te merken.
Braggen en boasten gaat hem dus goed af, maar wanneer Crooked I topicgericht te werk gaat kakt het album behoorlijk in met Nobody Cares. De beat is traag en Crooked probeert uit te leggen dat de straten vol zit met pijn en verdriet maar, zoals de titel al doet vermoeden, geeft niemand er wat om. Het contrast kan niet groter; in de titeltrack ervoor geeft hij (niet alleen met de ondertitel My Gun Go) nog toe dat hij niet te beroerd is om zijn pistool te trekken en meteen daarna volgt deze semi sentimentele track. De beat (door Tabu) mag dan wel traag zijn maar zit vol met diepe bassen en elektrische gitaren, waardoor het muzikaal nog wel spannend blijft.
Het daaropvolgende Crowns begint met een korte sample van Jay-Z’s Never Change, voordat het in een funky beat (wederom geproduceerd door Tabu) verandert. Dat het album op de helft nog niet echt van de grond is gekomen lijkt ook Crooked I zelf te beseffen; aan het einde zegt hij I think they had enough, Isaac tegen de producer die ook Art of Peer Pressure, afkomstig van Kendrick Lamar’s Good Kid, m.A.A.d. City produceerde (dat niveau tikt hij hier nog niet eens aan). Met het inlevingsvermogen van Crooked zit het dus nog goed.
En zo kom je gaandeweg het album tot de conclusie dat Crooked I beter tot zijn recht komt in Slaughterhouse, waarvan de overige leden overigens ontbreken op deze plaat. Als solo-artiest zet hij namelijk een te saai album neer dat te weinig hoogtepunten telt. De vele zwakke punchlines in de door Mr. Porter geproduceerde track laten zien dat hij een lange verse niet interessant weet te houden, het gemis van een echte westcoast-banger (in plaats daarvan veel Southern en trap-invloeden), te weinig introspectie in de tracks, het is het allemaal net niet. Just Blaze schijnt de executive producer van het nieuwe Slaughterhouse album te zijn. Met die wetenschap is het raar dat dit het beste is wat Crooked I neer kan zetten. Misschien wordt de nieuwe Slaughterhouse dan wel wat om naar uit te kijken.
Tracklist:
01. YODO
02. Vegas On Biz (feat. K-Young)
03. Let Me Get It (feat. Tech N9ne)
04. Apex Predator (My Gun Go)
05. Nobody Cares (feat. Tena Jones)
06. Crowns
07. A Lady Fell In Love
08. No Sleep Gang
09. Sumthin From Nuthin
10. Crook n Porter
11. Tell Them MFs We Made It
