The Coup bestaat tegenwoordig uit Boots Riley (MC) en Pam the Funkstress (DJ). E-Roc (MC) maakt al een tijd geen onderdeel meer uit van The Coup, hij verscheen op Kill My Landlord en Genocide And Juice, en liet zich ook nog horen op een nummer van Steal This Album. The Coup is afkomstig van Oakland, Califonia en leverde voor Party Music al drie albums af: Kill My Landlord (1993), Genocide And Juice (1994), Steal This Album (1998). Hiermee wisten ze een aardige publiek te bereiken dat zeker niet ontevreden zal zijn/is met Party Music.
Ieder album van The Coup heeft een eigen sound. Zo was Kill My Landlord meer jazz georiënteerd, Genocide and Juice doet haar naam eer aan met G-funk geluiden, Party Music is een heel erg funky album geworden die met gemak in een club gedraaid zou kunnen worden, wie luistert in een club naar de teksten? Precies, The Coup spreidt op deze uiterst relaxte beats met live instrumenten zeer maatschappelijke kritische teksten uit. Je zou qua boodschap The Coup kunnen plaatsen in het rijtje van Dead Prez (die ook meedoen op het nummer Get Up) en Public Enemy. The Afro van Boots Riley laat ook duidelijk zijn afrocentrisme zien die ook in zijn nummers naar voren treedt.
Het album wordt gekickstart met Everythang waarin hard wordt uitgehaald naar alles door Boots die met een rustige en kalme stem extra kracht er aan toe voegt.
Er is een pakkend refreintje aan toegevoegd dat niet echt veel toevoegt maar de tekst zelf laat wel degelijk van zich horen.
“Every death is an abrupt one / Every cop is a corrupt one / Without no cash in the trust fund, Every cat with a gat wanna bust one / Every guest want a plus one / Every tenement’s a penitent / Every tried man is innocent / Time served should be the sentence spend / Everybody wanna hit a lick / Every one of y’all is getting pimped / Every time I spit, I’m finna rip / Every cancer is a homicide / Every boss better run and hide / Every human is some kin to black / Every Visa got a pin to crack / Every verse is from the cardiac / Every search is involuntary / Every inmate want commissary / Every bank note is promisary / Every broke muthaf*cka finna form a gang / And when we come we taking everything.”
Ja, het moest even, dit kon ik jullie natuurlijk niet onthouden, zodat jullie in de gaten krijgen wie er op de deur klopt. Dit nummer wordt afgesloten door de scratches van Pam the Funkstress, deze dame laat horen dat heel wat heren nog wat van haar kunnen leren.
In 5 Million Ways To Kill A CEO wordt wederom een kannonade oproepende tot revolutie afgeleverd door wederom de rustige stem van Boots die dit maal gehakt maakt van de CEO (Chief Executive Officer) die wordt gezien als teken van onderdrukking.
We skippen even door naar naar Get Up waarop Dead Prez ook een bijdrage leveren, ook de beat doet denken aan een voor The Coup aangepaste Dead Prez beat. Het refrein luidt:
“You gotta to get up right now! / Turn this system upside down / You supposed to be fed up right now / Turn the system upside down / Get up!”
Dead Prez en The Coup vormen een goed team, dat er geen gras over laat groeien dat het tijd wordt voor een “ghetto revolutie”. Wat mij betreft mogen ze in de toekomst meer samen doen.
Het nummer Tight wordt gezongen op een chille beat vol met zeer strakke scratches van Pam The Funktress die nog eens duidelijk maakt dat ze er kaas van heeft gegeten. “Pam the funkstress, You’re so tight! Just scratch me up and make it right.” Wat betreft het hele album wordt er buitengewoon veel gescratched, erg dope dus, want heel vaak mis ik die scratches op albums, het is jammer dat men vaak het DJ aspect bewaart voor de show.
Nowalaters behandelt het verhaal van de vroegtijdige zwangerschap van zoveel meisjes in achterstandswijken dat cynisch wordt afgerond door Boots. In andere nummers wordt het cynisme iets subtieler aangepakt maar hier besluit hij over te gaan tot een iets directere expressie.
Zoals op Nowalaters doet Keneice op Heaven Tonight ook weer de zang, met haar lichte stem die een beetje hees aanklinkt (maar niet hees is) weet ze mij zeer te charmeren. Eindelijk niet eens zo’n’n perfecte stem, maar een stem met een meer eigen karakter en gevoel.
“Preacher man wanna save my soul / Don’t nobody wanna save my life / People we done lost control / Let’s make heaven tonight.”
Ze sluit goed aan op beide tracks en geeft een gevoel van jeugdige onschuld weer. Een stem die sentiment doet opleven en je doet terugverlangen naar de goede oude tijd toen alles nog goed en zorgeloos was. Niet dat ze het ooit hoort of leest maar toch: Netjes meid!
Oordeel
The Coup laat met dit album zeker een sterk staaltje zien, dope scratches, geraffineerde maatschappij kritische en afrocentristische teksten die de hand schudden met Public Enemy en Dead Prez, ook veel refreinwerk en funky beats die teruggrijpen naar de oldschool feeling met veel claps. Als je dit op dient doet het je ook een beetje denken aan Arrested Development. Maar vergeet die vergelijkingen, The Coup heeft een geheel eigen stijl en om er maar een reclame slogan van te maken: Scherp en Eigenzinnig. Geen enkel nummer valt tegen en de nummers blijven interesseren en geeft nog een extra sprankje gevoel tijdens een zomerse dag.
Tracklist:
01. Everythang
02. 5 Million Ways To Kill A C.E.O
03. Wear Clean Draws
04. Ghetto Manifesto
05. Get Up feat. Dead Prez
06. Tight
07. Ride The Fence
08. Nowalaters
09. Pork and Beef
10. Heven Tonite
11. Thought About It 2
12. Lazymuthafucka
Meer info: http://www.75ark.com
Check hier de clip 5 Million Ways To Kill A C.E.O: http://www.75ark.com/video/5millvid.ram
