Het werkwoord “finding” had Common eigenlijk wel achterwege mogen laten in de titel van zijn zevende studio album, Finding Forever. De weg naar “forever” had de rapper immers al lang en breed gevonden met de release van zijn tweede album Ressurection, dat getypeerd werd door “tijdloze conscious hiphop”. Het in 2005 uitgebrachte BE was een soulvolle plaat met groot commercieel succes en een Grammy nominatie, mede dankzij de intensieve samenwerking met Kanye West en diens label G.O.O.D. Music. Ook op Finding Forever bundelen de geniën uit Chicago hun krachten en presenteren een formule die wat ruiger klinkt dan het voorgaande album.
Finding Forever kent twee vertakkingen: warme soul jams en een handvol harde electric producties. Negen van de elf beats staan op naam van Kanye the Louis Vuitton Don, welke met een mengelmoes van synthesizers, violen, harpen, drums en soul samples een passende sfeer weet te creëren bij Common’s ongedwongen manier van rappen. Het hardere randje op deze plaat zit in het feit dat Common en West een speciaal gebaar wilde maken richting goede vriend J Dilla. De neo-soul sound en hardere drums van de wijlen producer’s producer zijn duidelijk te herleiden uit de producties van West.
Na een minuut zweverige instrumentatie wordt Start The Show ingezet, een dominante track waarop Common in één adem zijn indirecte collega’s van hun voetstuk blaast: "Hardcore since I was next door to Clem and them/ Cold as the winter when fake niggaz was shiverin’/ Shakin’ in their Timberlands, you was played as Bennigans/ Hot for a minute, now you just a “remember him”/ I been a Master since P was No Limit-in." Sociaal-maatschappelijke onderwerpen staan centraal op straatode The People en Misunderstood, terwijl Common over militaire drums en gospel gezang zijn levenservaringen onder de loep neemt op uitblinker Forever Begins. De rapper presenteert een sterk staaltje spoken word op classic soul track Black Maybe, vernoemd naar een Stevie Wonder lied.
De enige officiële J Dilla beat is te horen op So Far To Go, ook terug te vinden op Dilla’s album The Shining. Soul crooner D’Angelo met zijn zwoele hoge stem een sexy liefdesbetuiging van So Far To Go, welke in het straatje van The Light zou kunnen vertoeven. Evenals op Will.I.Am productie I Want You en het in verhaalstijl geschreven Break My Heart weet Common met zijn woordkeus de gevoelige snaar te raken, maar wisselt het af met luchtige bars als: “We make the music – baby, you on the vocals/ International lover, I never stay local/ Go to places that you never been/ Beautiful outside, even better when it’s in/ You have arrived, girl – you can come again.” Tweede single Drivin’ Me Wild kent achterliggende boodschap over het waardeloze verlangen naar rijkdom en aanzien. Verlokkelijke pianodeuntjes en het fijne stemgeluid van de Engelse enfant terrible Lily Allen zorgen voor een flinke dosis hitpotentie.
Hoewel hij met zijn eerste vijf albums in de schaduw van de commercie zwierf, was altijd al duidelijk dat Common te getalenteerd was om uit het publieke oog te blijven. Hij is het ultieme voorbeeld van een hip hop artiest die ondanks de commerciële erkenning zijn core identity is blijven koesteren en de uiteindelijke zeggenschap over zijn muziek in handen houdt. Sociaal-politieke, spirituele en maatschappelijke onderwerpen hebben nog steeds de overhand, alleen dan met een toegankelijkere vibe. In een industrie van uitgekauwde klets over hosselaars, cash en sexuality vergaart Common met Finding Forever wederom aandacht voor Chicago soul, spirituality en bovenal, reality.
Tracklist:
01. Intro
02. Start The Show
03. The People
04. Drivin’ Me Wild, featuring Lily Allen
05. I Want You, featuring Will.I.Am
06. Southside, featuring Kanye West
07. The Game
08. Black Maybe
09. So Far To Go, featuring D’Angelo
10. Break My Heart
11. Misunderstood
12. Forever Begins
Meer info: Common
